Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018

Ο ΣΕΒ στην υπηρεσία του παρασιτισμού


Λόγω των φθηνών κινέζικων προϊόντων που φέρνει η 
COSCO έκλεισαν πολλά εργοστάσια στη χώρα μας, 
αλλά ο ΣΕΒ είναι… με την COSCO
Ο ΣΕΒ (τώρα Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών από Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών, που ήταν παλιά) έχει πολλαπλασιάσει τις αντεργατικές ανακοινώσεις του τον τελευταίο καιρό. Η τελευταία ήταν που χαρακτήρισε «αυθαίρετη» την υπαγωγή των λιμενεργατών του Σ.ΕΜΠΟ. (ιδιοκτησίας της κινέζικης COSCO) στο καθεστώς των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Ρύθμιση που κατέκτησαν οι εργάτες με τους τελευταίους αγώνες τους.

Η στάση αυτή του ΣΕΒ δεν εξηγείται μόνο απ’ την αντεργατική του φύση. Στην ουσία υποστηρίζει την κυρίαρχη τις τελευταίες δεκαετίες πολιτική, που βασικό άξονα έχει αποβιομηχάνιση της χώρας. Η κινέζικη COSCO, για την οποία «κόπτεται» στην προκειμένη περίπτωση ο ΣΕΒ, με την πλημμυρίδα των πάμφθηνων ασιατικών της προϊόντων χτυπάει ανελέητα την εγχώρια παραγωγή. Ενώ ακόμα και τμήματα του κεφαλαίου που ήταν υπέρ της μνημονιακής πολιτικής αλλάζουν τώρα στάση (π.χ. εμπορικό κεφάλαιο), βλέποντας τις συνέπειες αυτής της πολιτικής στα ίδια, με την ανέχεια και την υποκατανάλωση των μαζών, ο ΣΕΒ συνεχίζει ακλόνητος στην ίδια γραμμή. Γιατί, πολύ απλά, έχει πάψει από καιρό να αποτελεί όργανο της παραδοσιακής βιομηχανίας και έχει περάσει στον έλεγχο κεφαλαίων που μόνο βιομηχανικά δεν είναι. Από εντελώς παρασιτικά μέχρι κεφάλαια πληροφορικής, σούπερ μάρκετ κ.λπ.
Το βιομηχανικό κεφάλαιο δεν είναι άμοιρο ευθυνών για αυτή του την εξέλιξη. Γιατί ήταν το ίδιο που λόγω του μίσους του για την ελληνική εργατική τάξη και της λύσσας του για γρήγορο κέρδος, υποστήριξε την εισαγωγή φθηνής άτεχνης εργασίας, ή διέπρεψε στη μεταφορά των εργοστασίων στις χώρες προέλευσης αυτής της εργασίας. Το μοντέλο όμως αυτό ευνόησε τα πιο παρασιτικά και τυχοδιωκτικά κεφάλαια, που κυριάρχησαν τελικά και στον σύνδεσμο της παραδοσιακής βιομηχανίας.
Αυτή είναι μια σαφής ένδειξη ότι η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μπορεί να έρθει μόνο με δημόσιες επενδύσεις και στην κατεύθυνση της στήριξης της εγχώριας εργατικής τάξης, με χρησιμοποίηση του άνεργου ελληνικού εργατικού δυναμικού, με σταθερές σχέσεις εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς. Μόνο έτσι μπορεί να στηριχθεί και η κατανάλωση και να βγει η χώρα απ’ το τέλμα της αέναης ύφεσης. Όσο για τον ΣΕΒ, οι βιομήχανοι έχασαν το συλλογικό τους όργανο, αλλά για εμάς αυτό που είναι σημαντικό είναι να περάσουν στη λαϊκή ιδιοκτησία τα εργοστάσια και τα μέσα παραγωγής.

Σ. Κρόκος