Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ


Το Brexit βάζει αρχή για τη διάλυση της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης
 – επιβεβαιώνοντας τις προγνώσεις όσων εμπιστεύονται
τη μαρξιστική θεωρία
Το πρόσφατο Brexit της 23ης Ιουνίου ανοίγει τον δρόμο για τη διάλυση της αντιδραστικής ουτοπίας που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Μιας «ένωσης» των Ευρωπαίων καπιταλιστών και των κρατών τους που εξαιτίας των αντιτιθέμενων συμφερόντων τους και της αντίδρασης των ευρωπαϊκών λαών έχει πλέον ραγίσει για τα καλά και είναι έτοιμη να σπάσει, δημιουργώντας ελπιδοφόρες προοπτικές για το ευρωπαϊκό προλεταριάτο. Η διάλυση αυτής της αυταπάτης, που σηματοδοτεί το ιστορικό Brexit, δικαιώνει πανηγυρικά τον Μαρξισμό, με βάση τον οποίο εμείς οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές ήμασταν οι μόνοι που εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια την είχαμε προβλέψει, τονίζοντας ότι η ενοποίηση της Ευρώπης υπό καπιταλιστικές συνθήκες δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί και το ευρώ αργά ή γρήγορα θα αποτύχει.

Συγκεκριμένα γράφαμε από τον Δεκέμβριο του 1993 (Σοσιαλιστική Προοπτική Νο 81) ότι: «Είναι αδύνατο μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα να επιβληθεί ένα ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα χωρίς ένα ενιαίο ευρωπαϊκό κράτος. Σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία του καπιταλισμού δεν υπάρχει καμία περίπτωση που να έγινε μια οικονομική ενότητα που να μη συνοδεύτηκε από την ταυτόχρονη δημιουργία ενός εθνικού κράτους». Και παρακάτω: «…Στην περίπτωση που οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί ενώνονταν κάτω από ένα ενιαίο κράτος, τότε αυτό θα γινόταν όργανο του πιο ισχυρού οικονομικά καπιταλισμού, ο οποίος διαμέσου του ενιαίου κράτους θα επέβαλε τα συμφέροντά του πάνω στους πιο αδύναμους καπιταλισμούς αυτής της υποτιθέμενης ενωμένης Ευρώπης, χωρίς αυτοί να μπορούν να αμυνθούν. Αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που δεν θα αυτοδιαλύσουν τα εθνικά κράτη τους. Είναι τέτοιες οι αντιθέσεις και τα συμφέροντα του καπιταλισμού ώστε είναι αδύνατο μέσα στο σύστημά του να γίνει εθελοντικά –δηλαδή, χωρίς έναν πόλεμο– ένα ενιαίο ευρωπαϊκό κράτος. Κατά συνέπεια, είναι και αδύνατο να υπάρξει ένα ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα».
Και συνεχίσαμε στην ίδια πολιτική κατεύθυνση (Νοέμβριος 2001, Σ.Π. Νο 168): «Ναι μεν οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές επιχειρούν το ευρώ τους την 1η Ιανουαρίου 2002. Αλλά είναι όμως άλλο πράγμα το επιχειρώ και άλλο πράγμα το πραγματοποιώ. Δηλαδή είναι άλλο πράγμα η πορεία μιας δοκιμής, και άλλο πράγμα η επιτυχημένη κατάληξή της. Και δεν έχει καμία σημασία ή αξία, το εάν το επιχειρώ ή δοκιμάζω, συνοδεύεται με χαρμόσυνους προκαταβολικούς πανηγυρισμούς ή όχι… Εάν ό,τι είχε επιχειρηθεί στην ανθρωπότητα είχε και πραγματοποιηθεί, θα ήταν εντελώς διαφορετική η σημερινή ανθρωπότητα».
Μάιος 2006 (Σ.Π. Νο 217): «Στη σημερινή καπιταλιστική Ευρώπη δεν μπορεί να δημιουργηθεί κοινό κράτος με ειρηνικό τρόπο, γιατί καμία αστική τάξη δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει τον δικό της κρατικό μηχανισμό, τον δικό της στρατό, τη δική της αστυνομία, και το δικό της πολιτικό προσωπικό, εργαλεία που αποτελούν αναπόσπαστα όπλα της κυριαρχίας και της ισχύος της, για να υποταχθεί σε ένα νέο κρατικό μόρφωμα, που θα είναι αμφίβολο αν και κατά πόσο θα το ελέγχει η ίδια ή αν θα σημάνει την υποταγή της σε κάποια άλλη ισχυρότερη αστική τάξη. Και εν τέλει, χωρίς κοινό κράτος δεν μπορεί να υπάρξει κοινή οικονομία, κοινό νόμισμα, ενιαία διοίκηση και πολιτική».
Φεβρουάριος 2013 (Σ.Π. Νο 286): «Η καπιταλιστική Ευρώπη βρίσκεται στο επίκεντρο μιας κρίσης που ξεπερνά πλέον το δημοσιονομικό και οικονομικό επίπεδο και γίνεται κρίση υπαρξιακή της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Το πρόβλημα δεν είναι η λανθασμένη “αρχιτεκτονική” του ευρώ, όπως ισχυρίζονται οι αστοί αναλυτές, αλλά το ίδιο το ευρώ, δηλαδή, ο ζουρλομανδύας ενός ενιαίου νομίσματος χωρίς μια ενιαία οικονομία και ένα ενιαίο κράτος. Ειδικά αν η Γερμανία επιμείνει στην ίδια πολιτική, οδηγούμαστε σε διαίρεση-διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Οι προβλέψεις μας αυτές τώρα επιβεβαιώνονται πανηγυρικά. Και καθώς η «ένωση» αυτή των καπιταλιστών έχει μπει σε πορεία διάλυσης, ανοίγονται νέοι δρόμοι για την ευρωπαϊκή εργατική τάξη μας, που μόνο αυτή μπορεί να κάνει πράξη την πραγματική ενότητα των λαών της ηπείρου μας, με τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης.


Μ. Σάκος