Δευτέρα 1 Μαρτίου 2021

ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΥ ΒΟΡΙΔΗ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

 

Ο στόχος είναι μια αυτοδιοίκηση ακόμα πιο απόμακρη από τους πολίτες

 

Το άκρως αντιδραστικό σχέδιο του Βορίδη για τις αυτοδιοικητικές
εκλογές είναι μια ακόμα απόδειξη των αντιδημοκρατικών επιδιώξεων
αυτής της κυβέρνησης

Εκμεταλλευόμενη τις συνθήκες εγκλεισμού που μας επέβαλλε, επικαλούμενη την πανδημία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς να προλάβει να περάσει ό,τι αντιλαϊκό, ό,τι αντεργατικό, ό,τι αντιδημοκρατικό πέσει στην αντίληψή της. Συνεπής στις προεκλογικές της υποσχέσεις, η Ν.Δ. προχωράει στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος στους δήμους και τις περιφέρειες και βάζει στο στόχαστρο την απλή αναλογική, πριν ακόμα αυτή δοκιμαστεί. Κι αυτό αφού οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις, από τον «Καποδίστρια» στον «Καλλικράτη» και από τον «Καλλικράτη» στον «Κλεισθένη», μετέτρεψαν τους δήμους και τις περιφέρειες σε φορομπηχτικούς μηχανισμούς, μηχανισμούς υλοποίησης των αντιλαϊκών, αντεργατικών μέτρων των μνημονίων και των ιδιωτικοποιήσεων. Η κυβέρνηση, διά στόματος του ακροδεξιού Βορίδη, για να συγκαλύψει τη δυσανεξία της σε καθετί δημοκρατικό, επικαλείται την «κυβερνησιμότητα» και προωθεί νομοσχέδιο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές το οποίο:

1)  Διαμορφώνει σε 43%+1 από τον πρώτο γύρο το ποσοστό για την εκλογή δήμαρχου ή περιφερειάρχη. Επαναφέρει ουσιαστικά, σε μεγάλο βαθμό, τον εκλογικό νόμο για τους ΟΤΑ του 2006, έργο της Ν.Δ. και τότε.

2)    Θεσπίζει κατώτατο όριο εκλογής δημοτικού ή περιφερειακού συμβούλου το 3% και δωρίζει στον νικητή τα 3/5 των εδρών στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια. Οπότε ο νικητής θα ελέγχει πλέον το 60% του συμβουλίου και οι όποιες ενστάσεις θα πηγαίνουν στον κάλαθο των αχρήστων.

3)    Μειώνει τον αριθμό των εδρών. Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, από 49 γίνονται 41. Μικρότερες πόλεις, όπως Ιωάννινα και Καλαμάτα, από 45 και 41 συμβούλους αντίστοιχα, θα έχουν 35.Οι περιφερειακοί σύμβουλοι στην Αττική από 101, που είναι σήμερα, θα μειωθούν σε 71. Αυτές οι αλλαγές, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι υπόλοιπες παρατάξεις θα έχουν να μοιραστούν τα 2/5 των εδρών, οδηγούν τις μικρές παρατάξεις πολιτών εκτός αντιπροσώπευσης.

4)    Με το ίδιο πάντα πρόσχημα, της «κυβερνησιμότητας», καταργεί τη δυνατότητα των κοινοτήτων να κατεβαίνουν με ξεχωριστά τοπικά ψηφοδέλτια και τις συνδέει με το κεντρικό ψηφοδέλτιο. Οπότε και τα τοπικά συμβούλια ουσιαστικά θα ανήκουν στον νικητή, ανεξάρτητα με το τι έχει ψηφίσει η πλειοψηφία της κοινότητας. Αυτό κι αν δεν είναι κλοπή ψήφων!

5)    Με την απίστευτη δικαιολογία του Μητσοτάκη ότι «δυστυχώς δεν υπάρχουν τόσες γυναίκες που ενδιαφέρονται για την πολιτική» μειώνει την ποσόστωση φύλου. Από 40% υποχρεωτικό ποσοστό συμμετοχής γυναικών στα ψηφοδέλτια, που είναι σήμερα, το κατεβάζει στο 33%.

6)    Και τέλος, επαναφέρει την 5ετή θητεία των δημάρχων.

Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο κομμένο και ραμμένο για τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τους οποίους εξυπηρετεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ένα νομοσχέδιο που έχει ως στόχο να παραμερίσει για το συμφέρον αυτών των ομίλων οποιοδήποτε χρονικό, εργασιακό, θεσμικό εμπόδιο. Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει δήμους και περιφέρειες σε τοπικούς εφαρμοστές των αντιλαϊκών πολιτικών της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Ένα νομοσχέδιο που συνεπάγεται περαιτέρω συρρίκνωση και διάλυση κοινωνικών υπηρεσιών, προώθηση όλων των μορφών προσωρινής, ελαστικής και φθηνής εργασίας, φιμώνοντας οποιαδήποτε φωνή με διαφορετική άποψη.

Ένα νομοσχέδιο που μόνο οι οργανωμένοι πολίτες (δημότες και εργαζόμενοι) και οι κοινωνικές δυνάμεις που πλήττονται σε τοπικό επίπεδο μπορούν να το ακυρώσουν. Μέσα από δημοτικές κινήσεις που θα ενώσουν τη φωνή τους με τους εργαζόμενους, για δήμους που θα σταθούν δίπλα στους εργαζόμενους για αξιοπρεπείς μισθούς και μόνιμη δουλειά, ενάντια στη φθηνή και ελαστική εργασία. Που θα βάλουν φραγμό στις ιδιωτικοποιήσεις, τη διαφθορά και την καταλήστευση του δημόσιου πλούτου. Για δήμους που θα σταθούν δίπλα στους πληττόμενους πολίτες τους. Με κοινωνικές παροχές, δημόσια υγεία, παιδεία και στέγη για όλους τους πολίτες. Για ανθρώπινες πόλεις και γειτονιές. Για κοινωνίες όπου ο πολίτης θα συμμετέχει και θα έχει λόγο για τα ζητήματα του τόπου του.

 

Όλγα Στεφανίδου