Τρίτη 26 Μαΐου 2015

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΞΗ

Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές θέλουν σύνορα κλειστά για τους Σύριους πρόσφυγες αλλά ανοιχτά για τους αντικαταστάτες των Ευρωπαίων εργατών
Εμείς οι εργάτες είμαστε αλληλέγγυοι με όλους τους καταπιεσμένους αλλά οφείλουμε
και να προστατεύσουμε τις κατακτήσεις μας από την καπιταλιστική πολιτική της
 εισαγωγής φτηνού εργατικού δυναμικού


Οι μεταναστευτικές ροές από Ασία και Αφρική προς την Ευρώπη έχουν αυξηθεί σημαντικά. Τα νησιά του Αιγαίου γίνονται «αποθήκες» αυξανόμενου αριθμού προσφύγων από χώρες όπως η Συρία, χωρίς να υπάρχει καμιά υποδομή φιλοξενίας. Την ίδια στιγμή, όμως, τα δουλεμπορικά κυκλώματα βρίσκουν αφορμή να προωθούν μαζί με τους πρόσφυγες και έναν ακόμα μεγαλύτερο αριθμό λαθραίων οικονομικών μεταναστών.
Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η πολιτική των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων ευνοεί τις μεταναστευτικές ροές. Μια έκθεση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα δείχνει πως η Γερμανία, επικαλούμενη την υπογεννητικότητα και την «έλλειψη εργατικών χεριών», θέλει να εισάγει για 35 χρόνια από 500 χιλιάδες μετανάστες το χρόνο! Φυσικά, θέλει να εισάγει ό,τι πιο εξειδικευμένο υπάρχει και σε αυτό τη βοηθάει η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ, που μετατρέπει τον Νότο της Ευρώπης σε μια αποθήκη εργατικών χεριών, απ’ όπου η γερμανική άρχουσα τάξη θα «φιλτράρει» τους καλύτερους.
Η ελληνική αστική τάξη, από την άλλη, συνεχίζοντας την πολιτική της αντικατάστασης της ελληνικής εργατικής τάξης, κρατάει ουσιαστικά ανοιχτά τα σύνορά της, προβάλλοντας έναν υποκριτικό «ανθρωπισμό», την ίδια στιγμή που σωρεύει αυτούς τους εξαθλιωμένους ανθρώπους σε δρόμους, πλατείες, λιμάνια, χωρίς καμία προοπτική ένταξης στις δομές της κοινωνίας μας, όταν η επίσημη ανεργία είναι πάνω από 25%. Προκειμένου να βρουν τροφή και στέγη, αυτοί υποκύπτουν στην άγρια εκμετάλλευση των εργοδοτών, τη φτηνή και ανασφάλιστη εργασία. Συνέπεια αυτών των αδιεξόδων, η δημιουργία τριτοκοσμικών γκέτο και τα φαινόμενα εξαθλίωσης, εγκληματικότητας, πορνείας, εμπορίας ναρκωτικών, έξαρσης σοβαρών ασθενειών.
Για να εφαρμόσουν την πολιτική τους, οι αστοί παρουσιάζουν τις όποιες αντιδράσεις του ελληνικού λαού ως «ρατσιστικές» και χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ προς εξαπάτηση. Παρουσιάζουν το πρόβλημα κυρίως από την «ανθρωπιστική» του πλευρά, ταυτίζοντας λαθρομετανάστες και πρόσφυγες και στοχεύοντας στον συναισθηματισμό του ελληνικού λαού.
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι άλλο οι πολιτικοί πρόσφυγες και πρόσφυγες πολέμου και άλλο οι οικονομικοί μετανάστες. Οι πρόσφυγες, οι οποίοι σήμερα φεύγουν κυρίως από χώρες όπου κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους από τους φανατικούς ισλαμιστές, χρειάζονται την υποστήριξή μας και πρέπει να προστατεύονται, μέχρι οι συνθήκες να επιτρέψουν την επιστροφή στη χώρα τους. Οι αστικές τάξεις των χωρών της Ευρώπης, όμως, ενώ θέλουν τους οικονομικούς μετανάστες –που είναι η μεγάλη πλειοψηφία των εισερχομένων–, απελαύνουν τους πολιτικούς πρόσφυγες και από τους πρόσφυγες πολέμου όλες οι βόρειες χώρες μαζί συμφώνησαν να δεχθούν μόλις 5.000, όταν αυτοί που μπαίνουν στα κράτη του Νότου μετριούνται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Κι αυτό γιατί τους πρόσφυγες, λόγω της προσωρινής κατάστασής τους, δεν τους θεωρούν άμεσα εκμεταλλεύσιμους.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να καταγγείλει αμέσως τη συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ και να απαιτήσει την αναλογική υποδοχή προσφύγων από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, ανάλογα με την πληθυσμό και τις δυνατότητες της καθεμιάς.
Όσον αφορά τους οικονομικούς μετανάστες, η λύση δεν είναι να φεύγουν από τις χώρες τους, αλλά να μένουν εκεί για να παλέψουν για καλύτερες συνθήκες, όπως και οι ευρωπαϊκές εργατικές τάξεις θα πρέπει να υπερασπίσουν τις δικές τους κατακτήσεις, κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνει με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων. Γι’ αυτό και η ελληνική μας εργατική τάξη πολύ σωστά τάσσεται κατά της λαθρομετανάστευσης, που είναι επιζήμια για τα δικά της συμφέροντα αλλά και για τα συμφέροντα της παγκόσμιας εργατικής τάξης.
Η λύση στο μεταναστευτικό ζήτημα βρίσκεται στην κινητοποίηση του προλεταριάτου, την οργάνωσή του και στην Ευρώπη και στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, ώστε από κοινού να αντιμετωπίσουμε τον παραπαίοντα καπιταλισμό. Αυτόν που γεννάει πολέμους και φτωχοποιεί τους λαούς. Από κοινού να δοθεί μάχη ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και κάθε προϊόν του σάπιου και παρηκμασμένου καπιταλισμού.

Χρίστος Χατζής