Η Ιστορία του Θουκυδίδη και η σημασία της

Ο Θουκυδίδης, ο μέγιστος ιστορικός

 της αρχαιότητας

Ένα βιβλίο που κάθε επαναστάτης αλλά και κάθε άνθρωπος με στοιχειώδη πολιτική συνείδηση και πνευματικά ενδιαφέροντα οφείλει να μελετήσει, και μάλιστα περισσότερες από μία φορά στη ζωή του, είναι η Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη – του μεγαλύτερου ιστορικού της αρχαιότητας και ενός από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών. Είναι ένα έργο άκρως σημαντικό από τη σκοπιά όχι μόνο της ιστορικής σκέψης, αλλά και της πολιτικής και ευρύτερα στρατηγικής σκέψης. Δεν είναι τυχαίο ότι στις στρατιωτικές ακαδημίες καθώς και στις σχολές πολιτικών επιστημών και μάνατζμεντ των ΗΠΑ διδάσκεται μονίμως αυτό το έργο.

Η ιστορική απεργία των λιθογράφων εργατών το 1977

Πέρασαν 42 χρόνια από τη μεγάλη εργατική απεργία των λιθογράφων. Είναι μεγάλη γιατί διήρκεσε τρεις μήνες, χοντρικά, αλλά και γιατί είναι ο πρώτος αγώνας που κέρδισε πάρα πολλές κατακτήσεις, πρωτόγνωρες και για σήμερα.

Η ευκαιρία να γράψουμε για αυτή την απεργία δόθηκε όταν βρήκαμε μια ενημερωτική αφισούλα της απεργίας. Προσέξαμε το ύφος της αφισούλας. Η λιτότητα των λέξεων, το σαφές μήνυμα, το αίσθημα βεβαιότητας, η αποφασιστικότητα έπειθαν και τον πλέον δύσπιστο. Μέσα σε λίγες γραμμές, ο πολίτης που πέρναγε απ’ έξω από το εργοστάσιο, ενημερωνόταν για την απεργία. Όπως και ο πελάτης του εργοδότη. Και οι προμηθευτές του. Δηλαδή, κάθε συναλλασσόμενος με αυτόν.

Σαμοθράκη Επίδειξη κρατικής αναλγησίας

Ούτε αποζημίωση ούτε καν μια συγγνώμη για τους αποκλεισμένους
 στη Σαμοθράκη λόγω απόλυτης κρατικής αδιαφορίας…

Στις αρχές Αυγούστου, η Σαμοθράκη και οι επισκέπτες της βίωσαν μια πρωτοφανή επίδειξη αναλγησίας από το ελληνικό αστικό κράτος, αλλά και τον εγχώριο εφοπλισμό. Τα δύο πλοία της μοναδικής εταιρείας που εξυπηρετεί ακτοπλοϊκά το νησί ακινητοποιήθηκαν λόγω βλάβης, ενώ μεσολάβησε και ένα απαγορευτικό απόπλου και η αδυναμία ενός τρίτου πλοίου να παραλάβει επιβάτες λόγω της κακής κατάστασης του λιμανιού. Το αποτέλεσμα ήταν ότι περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι που οι διακοπές τους είχαν τελειώσει εγκλωβίστηκαν για παραπάνω από μία εβδομάδα, χάνοντας μεροκάματα, ενδεχομένως αεροπορικά εισιτήρια που είχαν κλείσει κ.λπ. Φυσικά, χρεώθηκαν και τα επιπλέον έξοδα διαμονής, διατροφής κ.λπ.

Προσοχή στους «οικολογικά ευαίσθητους» καπιταλιστές

Τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος έχουν έρθει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας παγκοσμίως. Και αυτό είναι πολύ φυσικό, γιατί ο καπιταλισμός, μέσα στην παρακμή του, οξύνει διαρκώς την περιβαλλοντική κρίση. Από την άλλη, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί έναντι κάθε οικολογικής επιχειρηματολογίας και δράσης που έχει αστική προέλευση, γιατί από πίσω κρύβονται συχνά… αντι-οικολογικοί σκοποί.

Ένα παράδειγμα: Γίνεται μια παγκόσμια καμπάνια υπέρ της μείωσης της χρήσης πλαστικού, και πολύ καλώς γίνεται. Ωστόσο, μέρος αυτής της καμπάνιας διεξάγεται από εταιρείες που έχουν συμφέρον από την αύξηση της χρήσης μεταλλικών αντικειμένων, τα οποία παράγονται με τέτοια κατανάλωση ενέργειας και πόρων, που καταλήγουν να είναι πιο επικίνδυνα για το περιβάλλον από τα πλαστικά!

Ανταπόκριση από τη Μεσσηνία

Απ’ τη δεκαετία που μπαίνει, οι επιδοτήσεις θα περιοριστούν σε μεγάλο βαθμό, και αυτό είναι κάτι που ανησυχεί τους αγρότες. Κατ’ αρχάς να πούμε ότι δεν είναι όλα τα προϊόντα επιδοτούμενα. Το κρασί π.χ. δεν είναι, το ελαιόλαδο έχει μικρή επιδότηση (3,5 ευρώ η ρίζα). Επιδοτούμενα είναι τα προϊόντα τα πιο ευάλωτα από απόψεως ζήτησης, όπως η σταφίδα. Η επιδότηση τυπικά δίνεται για τη στήριξη του προϊόντος. Όμως, δεν έχει λειτουργήσει με αυτό τον τρόπο. Αντίθετα, έχει γίνει μια από τις αιτίες για την καθήλωση της παραγωγής και την υποβάθμιση της ποιότητας του προϊόντος.

Ένα ακόμα εφοπλιστικό έγκλημα

Εκατοντάδες ποντοπόρα εμπορικά πλοία καταλήγουν κάθε χρόνο στις ακτές της Ινδίας, του Μπανγκλαντές και του Πακιστάν για να διαλυθούν σε παλιοσίδερα. Τα «διαλυτήρια» αυτά είναι εντελώς αυτοσχέδια, χωρίς στοιχειώδεις εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, το αντίθετο απ’ ό,τι συμβαίνει στις προηγμένες χώρες, όπου υπάρχουν οργανωμένες και σύγχρονες τεχνολογικά εγκαταστάσεις. Στα ασιατικά διαλυτήρια δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες, με εξαντλητικά ωράρια, ακόμα και 12χρονα παιδιά, χωρίς καμία ειδίκευση, χωρίς μέσα προστασίας, χωρίς εργαλεία. Τα δυστυχήματα είναι συχνά, ένας νεκρός και ένας σοβαρά τραυματισμένος ανά εβδομάδα.

Το ελληνικό μεγάλο κεφάλαιο

Διαβάζουμε τελευταία στον Τύπο για τις μεγάλες επιτυχίες των Ελλήνων καπιταλιστών στο εξωτερικό. Ολοκληρώθηκε η κατασκευή του περίφημου «χρυσού μετρό» στο Κατάρ από την ΑΚΤΩΡ του Μπόμπολα, ένα έργο 3 δις. Η εταιρεία έχει αναλάβει και άλλα μεγάλα έργα σε αυτή τη χώρα. Ο Μυτιληναίος ανέλαβε έργο φωτοβολταϊκών 160 εκατομμυρίων στη Χιλή, ενώ έχει υλοποιήσει άλλα δύο τέτοια έργα, στη Γαλλία και το Πουέρτο Ρίκο. Ο ίδιος παράγει «πράσινη» ενέργεια στην Αυστραλία και πουλά το ηλεκτρικό ρεύμα σε μεγάλες αλυσίδες εμπορικών κέντρων. Επίσης, έχει αναλάβει το πρώτο υβριδικό έργο παραγωγής ενέργειας εκτός δικτύου στη μεγαλύτερη αγορά της Αφρικής, τη Νιγηρία, μια χώρα 190 εκατ. κατοίκων.

Ληστεία στην Αττική Οδό

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ότι η αύξηση των διοδίων της Αττικής Οδού, που είχε ανακοινώσει η εταιρεία πριν από τις εκλογές, τελικά δεν θα ισχύσει. Η προηγούμενη κυβέρνηση, με υπουργό τον Σπίρτζη, αφού αιφνιδιάστηκε από την απόφαση της εταιρείας (με την οποία συζητούσε επί μήνες για παράταση της σύμβασης), τελικά ακύρωσε την αύξηση με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Τι έκανε όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία παρουσιάζει τώρα την ακύρωση της αύξησης ως δική της επιτυχία; Δεν επικύρωσε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (κάτι που σημαίνει ότι η εταιρεία έχει ακόμα δικαίωμα να αυξήσει μονομερώς τα διόδια), αλλά επέλεξε να «πείσει» την εταιρεία να υπαναχωρήσει.

Σοσιαλιστική Προοπτική Σεπτέμβριος 2019

Να επιστρέψουμε στη δική μας «κανονικότητα» Συσπείρωση, ενότητα, αγώνες, κατακτήσεις

Ο Μητσοτάκης απέκρυψε τις πιο ακραίες από τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις του για να κερδίσει τις εκλογές, και επιχειρεί τώρα να καθησυχάσει τον ελληνικό λαό ότι έρχεται «ανάπτυξη για όλους». Ωστόσο, δεν καθυστέρησε να εγκαινιάσει μια σειρά από αντιδραστικές τομές, στα εργασιακά, στην εκπαίδευση, στη ΔΕΗ, στα ζητήματα της δημόσιας περιουσίας. Τα πρώτα μέτωπα πάλης ενάντια στην κυβέρνηση μπορούν και πρέπει ν’ ανοίξουν!

Να «διαβάσουμε» σωστά τη συγκυρία. Η κυβέρνηση δεν είναι τόσο ισχυρή και συμπαγής όσο δείχνει, αλλά και οι συνθήκες δεν είναι καθόλου απαγορευτικές για αμυντικούς ή διεκδικητικούς αγώνες.

Δείτε την εφημερίδα σε μορφή PDF

Σοσιαλιστική Προοπτική Σεπτέμβριος 2019