Ευρετήριο Σοσιαλιστικής Προοπτικής Σεπτεμβρίου 2018

• Όλοι στα σωματεία μας να παλέψουμε για συλλογικές συμβάσεις (σελ.1)
• Σχόλια (σελ.2)
• Δυναμώνει ο προστατευτισμός της Αμερικής (σελ.3)
• Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ (σελ.4)
• Κυκλοφορεί Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού (σελ.4)
• Η αμερικανική παρουσία στη ΔΕΘ (σελ.5)
• ΠΑΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΜΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΑΓΑΘΑ (σελ.5)
• Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ» (σελ.6)
• Οι εξελίξεις στην Τουρκία και τα αίτιά της (σελ.6)
• Τα βρώμικα μέσα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών (σελ.6)
• ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ (σελ.7)
• Οι μαφίες στους δήμους και οι συνέπειές τους (σελ.7)
• ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑ (σελ.7)
• Βλαδίμηρος Λένιν (σελ.8)
• Παραγωγικότητα, μισθοί και τα ψέματα του ΣΕΒ (σελ.8)
• Δράση κατά των εξορύξεων στην Ήπειρο (σελ.8)
• Το κεφάλαιο και η υγέια (σελ.8)
• Στην μνήμη του Στέφανου Χατζημιχελάκη (σελ.9)
• Οι Κύπριοι εκπαιδευτικοί στον αγώνα (σελ.9)
• Η ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΒΡΕΦΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΌ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ (σε.9)
• ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018 (σελ.10)
• Η αναγκαιότητα μια κοινωνικής συμμαχίας (σελ.10)
• Η Αργεντινή και πάλι στο ΔΝΤ (σελ.10)
• Ανταπόκριση από τη Μεσσηνία (σελ.10)
• Το ασφαλιστικό του Πινοτσέτ (σελ.10)
• Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ (σελ.11)
• Η κρίσιμη μάχη των λιμενεργατών του Πειραιά (σελ.12)
• Ναυτεργάτες Ο αγώνας θα συνεχιστεί (σελ.12)
• ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΆΞΗ (σελ.12)

Όλοι στα σωματεία μας να παλέψουμε για συλλογικές συμβάσεις

Η έμπρακτη υπεράσπιση του ιερού δικαιώματος της εργατικής μας τάξης να διαπραγματεύεται συλλογικά το μεροκάματό της είναι το μεγάλο καθήκον που ανοίγεται μπροστά μας. Από αυτή τη μάχη θα κριθούν πολλά, και σε αυτή θα κριθεί το ποιος πονάει πραγματικά την τάξη μας. Για μια σειρά λόγους, εσωτερικούς και διεθνείς, τώρα μπορούμε να παλέψουμε από καλύτερες θέσεις. Ας το εκμεταλλευθούμε!

Η μάχη για συλλογικές συμβάσεις και ουσιαστικές αυξήσεις θα απαιτήσει: ενότητα, τόλμη, φαντασία, νέες ιδέες για οργάνωση και πάλη, αναδιοργάνωση των σωματείων μας, αλλά και φρέσκες, αποφασισμένες αγωνιστικές δυνάμεις.

Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ

Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)

1) Δεν φτάνει να μιλάμε σωστά

Είμαστε κυριολεκτικά οι μόνοι που προειδοποιούσαμε

 τα θύματα της οργανωμένης ληστείας του 

Χρηματιστηρίου από τη μεγαλοαστική τάξη και

 την εγκληματική  ΠΑΣΟΚική κυβέρνησή της

● Δεν φτάνει να παίρνουμε σωστές πολιτικές αποφάσεις, και να κάνουμε σωστές πολιτικές προβλέψεις. Δεν φτάνει να έχουμε δίκιο. Πρέπει να έχουμε και την αναγκαία οργανωτική δύναμη για να αποδεικνύουμε άμεσα στην πράξη, την ορθότητα των ιδεών μας και των αποφάσεών μας.

● Την εποχή της ληστείας του χρηματιστηρίου ήμασταν οι μόνοι οι οποίοι και αντιληφθήκαμε και τολμήσαμε να πούμε την αλήθεια. Αλλά δεν είχαμε όμως την δύναμη να την επιβάλουμε. Γιατί η προειδοποίηση των θυμάτων αυτής της ληστείας, απαιτούσε πολλές και αλλεπάλληλες ενημερωτικές συγκεντρώσεις σε δημόσιους χώρους, και άπειρες χιλιάδες αφίσες σε όλη την Ελλάδα: Και εμείς δεν μπορούσαμε να ανταποκριθούμε, γιατί δεν είχαμε τη δύναμη να το κάνουμε.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ

Από  ποιους πρέπει να γράφεται

και για ποιους να γράφεται

● Η ιστορία του εργατικού κινήματος, δηλαδή του επαναστατικού κινήματος είναι η καταγραμμένη πείρα από την προηγούμενη επαναστατική προετοιμασία και την προηγούμενη επαναστατική δράση.

Αυτή η πείρα είναι πολύτιμη, γιατί σ’ αυτήν βρίσκονται καταγραμμένα τα αναγκαία διδάγματα από τις νίκες και τις ήττες της προηγούμενης επαναστατικής γενεάς. Και αυτή η πείρα είναι κατακτημένη με αφάνταστα μεγάλες θυσίες, σε ανθρώπινες ζωές, και σε αίμα και πόνους και δάκρυα.

● Γι’ αυτό το λόγο η ιστορία μας πρέπει να γράφεται από επαναστάτες απόλυτα συνεπείς, τίμιους, βαθυστόχαστους, και αφοσιωμένους στην υπόθεση της σοσιαλιστικής επανάστασης, και να γράφεται οπωσδήποτε για τους νέους κοινωνικούς επαναστάτες και επαναστάτριες.

● Η ιστορία μας δεν είναι ούτε για τους περίεργους, ούτε για τους αργόσχολους, συζητητικούς κύκλους: Αλλά είναι όπλο που πρέπει να παραδίδεται από πολεμιστές σε πολεμιστές, ακριβώς όπως ο παλαιός αρχέγονος πολεμιστής παρέδιδε το σπαθί του σε έναν νέο πολεμιστή.

● Η γνώση της ιστορίας δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, αλλά ανήκει στο επαναστατικό κίνημα. Γι’ αυτό και ο ίδιος που διδάχτηκα και έζησα ανάμεσα σε πραγματικούς επαναστάτες, θεωρώ υποχρέωσή μου να γράψω αρχικά έστω αποσπασματικά: Αυτά που άκουσα και είδα ο ίδιος από αυτούς, καθώς και αυτά που έζησα κατά την συμμετοχή μου στο επαναστατικό κίνημα.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018

1 Ιουλίου: Οι συνταξιούχοι πραγματοποίησαν διαδηλώσεις σε διάφορες πόλεις της χώρας (Αθήνα, Κομοτηνή, Χανιά) μέχρι τις 11 του μήνα ενάντια στις περικοπές των συντάξεων.

2 Ιουλίου: Παραστάσεις διαμαρτυρίας ενάντια στις απολύσεις συναδέλφων τους έκαναν οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις «Γεωανάλυση ΑΕ» στην κεντρική Μακεδονία (4 απολύσεις) και «Leroy Merlin» στην Αθήνα (1 απόλυση). Στις 5 του μήνα έγινε 4ωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση στον χώρο εργασίας της «Γεωανάλυση ΑΕ».

ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ

Κύπρος: Σε πραγματικό ξεσηκωμό βρίσκονται οι Κύπριοι εκπαιδευτικοί μετά την απόφαση της κυβέρνησης να μειώσει τους διορισμούς και να αυξήσει το διδακτικό ωράριό τους. Στις 28 Αυγούστου οι εκπαιδευτικοί συγκλόνισαν τη Λευκωσία με μια διαδήλωση 15.000 – η μεγαλύτερη εργατική διαδήλωση που έχει γίνει τα τελευταία 25 χρόνια στην Κύπρο! Μαζί τους ήταν και εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους που έχουν πληγεί από την πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων του Αναστασιάδη.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

Κάθε επιτυχία σε αυτό το κρίσιμο μέτωπο θα αυξάνει τις διεκδικητικές διαθέσεις

του εργαζόμενου λαού μας

 

Να ξαναπιάσουμε το αγωνιστικό νήμα δίνοντας με αποφασιστικότητα, τόλμη
 και ενότητα την κρίσιμη μάχη των συλλογικών συμβάσεων

Στην επέκταση τεσσάρων συλλογικών συμβάσεων εργασίας προχώρησε πρόσφατα η κυβέρνηση, ύστερα από την αντίστοιχη εισήγηση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, μιας και η επεκτασιμότητα των συμβάσεων, η οποία είχε ανασταλεί στα μνημονιακά χρόνια, επανήλθε από τον Αύγουστο. Οι συμβάσεις αυτές αφορούν τους τομείς των τραπεζών, των ναυτιλιακών πρακτορείων και επιχειρήσεων, των γραφείων ταξιδίων και τουρισμού, καθώς και των πρακτορειακών επιχειρήσεων, πράγμα που σημαίνει ότι πλέον γίνονται υποχρεωτικές για όλους τους εργαζόμενους των αντίστοιχων κλάδων, ενώ επανέρχεται και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, η οποία απαγορεύει σε μια επιχειρησιακή σύμβαση να καθορίζει χειρότερους μισθούς από τη συλλογική σύμβαση του κλάδου.

Οι μαφίες στους δήμους και οι συνέπειές τους

ΜΑΤ και βία στο δημοτικό συμβούλιο Βόλου – οι συνέπειες 

της κατάληψης δήμων από μαφιόζικα συμφέροντα

Στο δημοτικό συμβούλιο Βόλου έγινε επίθεση μπράβων εις βάρος πολιτών και δημοτικών συμβούλων που αντιδρούν στη διάλυση της δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης (ΔΕΥΑΜΒ).

Η δημοτική αρχή του Αχιλλέα Μπέου προωθεί την «εκκαθάριση» και διάλυση της ΔΕΥΑΜΒ για να διαγράψει τα χρέη προς τους εργαζόμενους (4 εκατομμύρια ευρώ), όπως καταγγέλλουν κινήσεις πολιτών και δημοτικές παρατάξεις, και να ανοίξει το δρόμο για την ιδιωτικοποίησή της. Η ιστορία ξεκίνησε από τις απαιτήσεις μιας εργολαβίας, της ΕΡΓΗΛ, η οποία έχει εισπράξει 9,8 εκατομμύρια ευρώ για έργο που έφτιαξε και τώρα διεκδικεί επιπλέον 9,2 εκατομμύρια ευρώ λόγω «υπερβάσεων».

Οι Κύπριοι εκπαιδευτικοί στον αγώνα

Εικόνα από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις των Κυπρίων
 εκπαιδευτικών, που ετοιμάζονται για δυναμικό
 απεργιακό αγώνα

Μαζικές κινητοποιήσεις έχουν ξεκινήσει οι εκπαιδευτικοί της Κύπρου. Στις 28 Αυγούστου πραγματοποίησαν μια μεγαλειώδη διαδήλωση στο Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 15.000! Ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση εργαζομένων των τελευταίων 25 χρόνων στην Κύπρο! Είχε προηγηθεί μαζική κινητοποίηση στις 13 Ιουλίου, εν μέσω μάλιστα θερινών διακοπών, στην οποία οι εκπαιδευτικοί συνάντησαν τις κλειστές πόρτες του Υπουργείου Παιδείας.

Κυκλοφορεί Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού

Γιατί η κρίση του 2008 ήταν η σημαντικότερη στην πρόσφατη ιστορία του καπιταλισμού και πώς οδήγησε σε αδιέξοδο τη λεγόμενη «φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη»; Γιατί επιστρέφει ο προστατευτισμός και πώς η εργατική τάξη μπορεί να εκμεταλλευθεί τη διαίρεση του καπιταλιστικού στρατοπέδου; Πώς εντάσσεται η «ελληνική κρίση» μέσα σε αυτές τις διεθνείς εξελίξεις; Γιατί οξύνονται τα εθνικά ζητήματα και πώς τίθεται το μεταναστευτικό ζήτημα στην εποχή μας; Μπορεί να αυτομεταρρυθμιστεί ο καπιταλισμός; Γιατί η εργατική τάξη παραμένει ο μοναδικός φορέας της κοινωνικής αλλαγής; Διαψεύστηκε ο μαρξισμός από την πτώση του Ανατολικού Μπλοκ το 1989 και όσα ακολούθησαν; Γιατί η υπεράσπιση της επαναστατικής συνέχειας είναι όρος για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και της πρωτοπορίας του; Διατηρεί το Μεταβατικό Πρόγραμμα και η διδασκαλία του Λέοντα Τρότσκυ την επικαιρότητά της; Πού πρέπει να ρίξουν το βάρος τους σήμερα όσοι πονάνε την υπόθεση της εργατικής μας τάξης και της αλλαγής του κοινωνικού συστήματος;

Δυναμώνει ο προστατευτισμός της Αμερικής

Η διμερής συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού ήταν κόλαφος για τη 

νεοφιλελεύθερη πολιτική των «πολυμερών συμφωνιών» – 

και είχε και θετικά νέα για την αμερικάνικη εργατική τάξη

Επιμένει στην πολιτική του προστατευτισμού της αμερικανικής οικονομίας ο Τραμπ και μάλιστα συνεχώς την ενισχύει. Το καλοκαίρι, κινεζικά αγαθά αξίας 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων επλήγησαν από τους αμερικανικούς δασμούς. Το Πεκίνο απάντησε με τον ίδιο τρόπο, αλλά ο Τραμπ προχώρησε στο μεταξύ νέους δασμούς επιπλέον κινεζικών προϊόντων ύψους 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Μάλιστα, κάλεσε τον αμερικανικό κολοσσό Apple να μεταφέρει την παραγωγή του στις ΗΠΑ από την Κίνα, για να μην υποστεί η εταιρεία τις συνέπειες του εμπορικού πολέμου!

Οι εξελίξεις στην Τουρκία και τα αίτιά τους

Τα πρώτα σημάδια κρίσης σε μια από τις λίγες «φιλίες» του 

Ερντογάν, αυτή με τη Ρωσία του Πούτιν, εμφανίστηκαν

Αν και νικητής των εκλογών του Ιουνίου, ο Ερντογάν βρίσκεται σε δύσκολη θέση λόγω της αρνητικής οικονομικής κατάστασης της χώρας του, για την οποία το καθεστώς που δημιούργησε ο ίδιος φέρει την κύρια ευθύνη.

Η τουρκική λίρα έχει σημειώσει φέτος πτώση κατά 42% έναντι του δολαρίου και αυτό έχει αυξήσει το κόστος των τροφίμων και των καυσίμων. Το φυσικό αέριο και το ρεύμα αυξήθηκαν 14% για τη βιομηχανία και 9% για τα νοικοκυριά.

Τα βρώμικα μέσα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών

Η ακριτική Αλεξανδρούπολη βρίσκεται στο επίκεντρο των 

ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή, ανταγωνισμών

 που ποτέ δεν διεξάγονται με… διαφανείς μεθόδους 

Στις αρχές Ιουλίου η κυβέρνηση απέλασε δύο Ρώσους διπλωμάτες. Κατηγορήθηκαν ότι λειτουργούσαν ως πράκτορες, αλιεύοντας και διακινώντας κρίσιμες για την «εθνική ασφάλεια» πληροφορίες, επιχειρώντας να δωροδοκήσουν κρατικούς λειτουργούς και στήνοντας δίκτυα που σκοπό είχαν να δημιουργήσουν προβλήματα στην εξωτερική πολιτική της χώρας, ιδίως όσον αφορά τη συμφωνία με τα Σκόπια. Το όλο θέμα δεν πήρε, σε αυτή τη φάση, μεγάλες διαστάσεις, αφού ούτε η ρωσική πλευρά ούτε η ελληνική κυβέρνηση ήθελαν να δημιουργήσουν εικόνα ανοιχτής κρίσης στις ελληνο-ρωσικές σχέσεις.

Το ασφαλιστικό του Πινοτσέτ

Το ασφαλιστικό σύστημα του αιματοβαμμένου δικτάτορα της Χιλής Αουγκούστο Πινοτσέτ ήταν γνήσια εφαρμογή της πιο σκληρής εκδοχής του νεοφιλελευθερισμού, αυτής της «σχολής του Σικάγου». Οι επικουρικές με αυτό το σύστημα, που οι νεοφιλελεύθεροι το παρουσίαζαν ως πρότυπο, μειώθηκαν κατά 40% και οι συντάξεις των Χιλιανών ανέρχονταν κατά μέσο όρο στα 450 δολάρια (ακόμα λιγότερα σε ευρώ). Οι πρόσφατες δηλώσεις του στελέχους της Νέας Δημοκρατίας Γ. Καραγκούνη που εκθείαζαν αυτό το ασφαλιστικό σύστημα δεν εκπλήσσουν. Δείχνουν ένα πράγμα: τις πραγματικές προθέσεις του πιο αντιδραστικού κομματιού της αστικής τάξης για την κοινωνική ασφάλιση. Όπως επίσης δείχνουν τη βαθύτερη σχέση του νεοφιλελευθερισμού με τις δικτατορικές μεθόδους. Δεν είναι τυχαίος και ο θαυμασμός της «ιέρειας» του νεοφιλελευθερισμού Μάργκαρετ Θάτσερ για τον αιμοσταγή δικτάτορα της Λατινικής Αμερικής.

Σ.Κ.

Η Αργεντινή και πάλι στο ΔΝΤ

Η Αργεντινή έπεσε και πάλι στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Την τελευταία φορά που συνέβη αυτό, τη δεκαετία του ’90, η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια καταστροφική κρίση. Εκείνη η κρίση κατέληξε στην εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2001. Δεκάδες διαδηλωτές δολοφονήθηκαν από τις κατασταλτικές δυνάμεις, ενώ ο πρόεδρος Ντε λα Ρούα διέφυγε με ελικόπτερο από το προεδρικό μέγαρο. Δυο χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση Κίρχνερ επανέφερε τη χώρα στην ανάπτυξη, αφού αρνήθηκε να πληρώσει ένα μέρος του εξωτερικού χρέους. Τώρα ο νεοφιλελεύθερος πρόεδρος Μάκρι, ο οποίος είχε δεσμευτεί να σταθεροποιήσει το νόμισμα και να ρίξει τον πληθωρισμό, οδήγησε και πάλι σε κατάρρευση την οικονομία, αφού απέλυσε χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, ιδιωτικοποίησε μαζικά και έκανε το ρεύμα και το αέριο απρόσιτα για τους φτωχούς.

Ανταπόκριση από τη Μεσσηνία

Η τιμή πώλησης της σταφίδας, ενός κλασικού αγροτικού προϊόντος της περιοχής, έχει φτάσει το 1,40 ευρώ το κιλό, πολύ καλή για τα γενικά δεδομένα. Αυτό δεν οφείλεται σε καμία σωστή πολιτική, αλλά στο ότι η καλλιέργεια εγκαταλείπεται απ’ τους αγρότες και η παραγωγή μειώνεται. Τελευταία προωθείται η μονοκαλλιέργεια της ελιάς. Η μονοκαλλιέργεια όμως έχει συνέπειες. Και για τη γη αλλά και λόγω της υπερπαραγωγής, που ρίχνει την τιμή παραγωγού.

Η σταφίδα έχει μέλλον, αρκεί να στηριχτεί. Αυτό που χρειάζεται είναι ανανέωση των καλλιεργειών και εφαρμογή της σύγχρονης γραμμικής καλλιέργειας. Αυτή θα μειώσει στο μισό τις εργασίες που χρειάζονται αλλά και τη χρήση των χημικών σκευασμάτων. Τα οποία βέβαια τώρα έχουν συνέπειες στην ποιότητα της σταφίδας – ανεξάρτητα από το ότι δεν υπάρχει κανένας σχετικός έλεγχος.

Οι αγρότες της Μεσσηνίας, αλλά και των άλλων περιοχών (Αίγιο, Ζάκυνθος, Κόρινθος), μπορούν να υπερασπίσουν την καλλιέργεια του ιστορικού αυτού προϊόντος μέσω των συνεταιρισμών τους.

Χ.Ρ.

Το κεφάλαιο και η υγεία

Οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες του χώρου της υγείας χρωστάνε 1 δισεκατομμύριο ευρώ από δάνεια. Είναι πρόσφατη η χρεοκοπία του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν». Τρία μεγάλα ιδρύματα, «Υγεία», «Μετροπόλιταν», «Ιασώ», πάνε για εξαγορά απ’ την αμερικάνικη CVC Capital. 35 ιδιωτικές κλινικές έχουν βάλει λουκέτο τα τελευταία χρόνια.

Είναι προφανές ότι το κεφάλαιο της υγείας βρίσκεται σε κρίση. Την κρίση αυτή την προκάλεσε η κατάσταση στον χώρο της υγείας που το ίδιο επέβαλε. Παρά το ξεζούμισμα του δημόσιου ταμείου (61% έχουν αυξηθεί οι δαπάνες του ΕΟΠΥΥ για ιατρικές εξετάσεις), παρά τον συνεχή στραγγαλισμό της δημόσιας υγείας που γίνεται υπό τη βουκέντρα αυτού του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να καταφύγουν στην ιδιωτική υγεία, γιατί πολύ απλά δεν αντέχουν το κόστος.

Σοσιαλιστική Προοπτική Σεπτέμβριος 2018

Όλοι στα σωματεία μας να παλέψουμε για συλλογικές συμβάσεις

Η έμπρακτη υπεράσπιση του ιερού δικαιώματος της εργατικής μας τάξης να διαπραγματεύεται συλλογικά το μεροκάματό της είναι το μεγάλο καθήκον που ανοίγεται μπροστά μας. Από αυτή τη μάχη θα κριθούν πολλά, και σε αυτή θα κριθεί ποιός πονάει πραγματικά την τάξη μας. Για μια σειρά λόγους, εσωτερικούς και διεθνείς, τώρα μπορούμε να παλέψουμε από καλύτερες θέσεις. Ας το εκμεταλλευτούμε!

Δείτε την εφημερίδα σε μορφή PDF
Σοσιαλιστική Προοπτική Σεπτέμβριος 2018

Η αμερικανική παρουσία στη ΔΕΘ

Η φετινή ΔΕΘ επιβεβαίωσε τη στροφή του ελληνικού
καπιταλισμού προς τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό

Στο προηγούμενο φύλλο μας είχαμε αναφερθεί στη φετινή ΔΕΘ (Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης) με
τιμώμενη χώρα τις ΗΠΑ. Τώρα που εξελίσσεται η έκθεση, επανερχόμαστε. Κατ’ αρχάς, δεν ήλθε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, όπως ανέμενε η κυβέρνηση. Αντ’ αυτού, ο υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ στήριξε την παρουσίαση του αμερικανικού περιπτέρου, ταυτόχρονα με την εμφάνιση του πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ USS Mount Whitney, που αγκυροβόλησε στη Θεσσαλονίκη.
Από πλευράς άμεσων αποτελεσμάτων, υπάρχει η πρόταση αγοράς των ναυπηγείων Ελευσίνας και Σκαραμαγκά από έναν πρώην Έλληνα αεροπόρο που πήγε στην Αμερική και πλούτισε. Είναι ο ίδιος που αγόρασε τα ναυπηγεία Νεωρίου Σύρου. Δεν γνωρίζουμε τη δυναμική του Ελληνοαμερικάνου καπιταλιστή. Ωστόσο, την πρόταση εξαγοράς την

Στη μνήμη του Στέφανου Χατζημιχελάκη

Στις 6 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 25 χρόνια από τον θάνατο του Μαρξιστή επαναστάτη Στέφανου Χατζημιχελάκη.

Κερδήθηκε στο επαναστατικό κίνημα μέσα από τις μεγάλες φοιτητικές απεργίες του 1928-29, που καθοδήγησαν οι αρχειομαρξιστές-τροτσκιστές. Ήταν φοιτητής (σπούδασε οικονομικά), αλλά παράλληλα δούλευε σε εργοστάσιο κεραμοποιίας. Στον πόλεμο, γλίτωσε συμπτωματικά την εκτέλεση από τη σταλινική ΟΠΛΑ. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως λογιστής-φοροτεχνικός. Μέχρι και τη δικτατορία του 1967, υπήρξε δραστήριο μέλος του Κ.Δ.Κ.Ε. (ελληνικό τμήμα της 4ης Διεθνούς).

Προσέφερε όσο λίγοι στον μορφωτικό-πολιτιστικό τομέα, ως δημοσιογράφος, λογοτέχνης και εκδότης των σημαντικών

Η ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΒΡΕΦΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Τι κρύβεται πίσω από το πολύπλευρο σαμποτάρισμα του θηλασμού

Οι πανίσχυρες πολυεθνικές που ελέγχουν την παραγωγή βρεφικού γάλακτος
πολεμούν τον θηλασμό, που είναι το θεμέλιο της υγιούς ανάπτυξης
κάθε ανθρώπου που έρχεται στη ζωή

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας κατέθεσε πρόσφατα ένα ψήφισμα που καλεί τις γυναίκες να θηλάζουν τα παιδιά τους, τονίζει τα πολλαπλά οφέλη του θηλασμού για τη θωράκιση της υγείας των μωρών και των γυναικών, και τέλος, συμβουλεύει για προσοχή σε σχέση με τις

Δράση κατά των εξορύξεων στην Ήπειρο

Θετικός ήταν ο απολογισμός από τις ενημερώσεις των 
κατοίκων για τις καταστροφικές συνέπειες των
 πετρελαϊκών εξορύξεων στην Ήπειρο

Στο πλαίσιο της δράσης της Πρωτοβουλίας Ηπείρου Ενάντια στις Εξορύξεις Υδρογονανθράκων, καθώς και άλλων συλλογικοτήτων, φέτος το καλοκαίρι βρεθήκαμε στην Ήπειρο και συμμετείχαμε στις σχετικές δραστηριότητες.

Βασικός στόχος ήταν η ενημέρωση των κατοίκων για το ζήτημα των εξορύξεων. Είχε από την αρχή εντοπιστεί το σοβαρό πρόβλημα άγνοιας του ντόπιου πληθυσμού για τις συνέπειες των ερευνών και των εξορύξεων. 

Η αναγκαιότητα μιας κοινωνικής συμμαχίας

Στα 8 χρόνια του μνημονίου, μισθωτοί και
αυτοαπασχολούμενοι βρέθηκαν πολλές φορές στο ίδιο μετερίζι 

Οι κλασικοί του μαρξισμού μάς δίδαξαν ότι η εργατική τάξη δεν μπορεί να απειλήσει στα σοβαρά τους καπιταλιστές χωρίς μια συμμαχία με τα κατώτερα μικροαστικά στρώματα, με τους βιοπαλαιστές της πόλης και της υπαίθρου που δεν είναι μισθωτοί. Ο Λέων Τρότσκυ στο Μεταβατικό Πρόγραμμα προτείνει μια σειρά από διεκδικήσεις που μπορούν να δώσουν σάρκα και οστά σε μια τέτοια συμμαχία.

Το πρόβλημα αυτό παίρνει μια εξαιρετικά κρίσιμη διάσταση στη σημερινή συγκυρία στη χώρα μας. Και αυτό γιατί α) η Ελλάδα ιστορικά διαθέτει μια μεγάλη μικροαστική τάξη και β) η μνημονιακή λαίλαπα χτύπησε εξίσου σκληρά και τις δύο αυτές κοινωνικές τάξεις. Η εργατική τάξη χτυπήθηκε από την κατάρρευση των μισθών, την ανεργία και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Η μικροαστική τάξη χτυπήθηκε από την απώλεια του (κατά κανόνα μικρού) τζίρου της λόγω της βαθιάς ύφεσης, από την αύξηση της φορολόγησής της και από την αδυναμία της να εξυπηρετήσει τα δάνειά της.

Παραγωγικότητα, μισθοί και τα ψέματα του ΣΕΒ

Ο ΣΕΒ να μας πει καλύτερα πόσες επιχειρήσεις-μέλη του έφαγαν
κρατικό χρήμα και έβγαλαν κεφάλαια και δραστηριότητες στο εξωτερικό

Ο ΣΕΒ, που εκπροσωπεί πλέον περισσότερο το παρασιτικό κεφάλαιο παρά το βιομηχανικό,

προσπαθεί να διαμορφώσει μια γραμμή άμυνας έναντι πιθανών αυξήσεων των μισθών (είτε μέσω της αύξησης του κατώτατου μισθού είτε μέσω της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων). Σύμφωνα με τις περισπούδαστες αναλύσεις του ΣΕΒ, τις οποίες αναπαράγει αυτούσιες το νεοφιλελεύθερο παλαιο-μνημονιακό μπλοκ (ΝΔ- ΠΑΣΟΚ) και τα φιλικά του ΜΜΕ, αν οι όποιες αυξήσεις μισθών υπερβούν την αύξηση της παραγωγικότητας (αυτή τη στιγμή είναι περίπου στο 1%), βαδίζουμε προς νέα καταστροφή τύπου 2010…

Πρόκειται για καραμπινάτο και χυδαίο ψέμα. Κατ’ αρχάς, κατά το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας

Ναυτεργάτες Ο αγώνας θα συνεχιστεί

Οι ναυτεργάτες με την τελευταία τους απεργία κέρδισαν λίγα
σε χρήμα, αλλά πολλά σε ενθάρρυνση για νέους αγώνες,
που δεν θ’ αργήσουν

Με απεργία δύο ημερών, 3-4 Σεπτεμβρίου, οι ναυτεργάτες της ακτοπλοΐας απέσπασαν αυξήσεις 2% στους μισθούς τους. Δεν είναι κάτι σπουδαίο, είναι όμως η πρώτη αύξηση που πετυχαίνουν Έλληνες εργαζόμενοι στα χρόνια του μνημονίου μετά από απεργία.

Η πάλη των λιμενεργατών σίγουρα θα συνεχιστεί. Γιατί δεν αφορά μόνο τα άμεσα ζητήματα, μισθούς και εργασιακά (στους μήνες τουριστικής αιχμής οι ναυτεργάτες των επιβατηγών πλοίων δουλεύουν έως και 18 ώρες την ημέρα), αλλά και το κορυφαίο ζήτημα της συνέχισης της ύπαρξής τους. Η ακτοπλοΐα είναι ο μοναδικός τομέας όπου υπάρχει μαζική βάση ελληνικής ναυτεργασίας (12 με 13 χιλιάδες περίπου). Οι εφοπλιστές της ακτοπλοΐας έχουν στα σχέδιά τους αυτό που έχουν ήδη κάνει οι ομόλογοί τους των ποντοπόρων πλοίων. Που έχουν αντικαταστήσει τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ναυτικών με αλλοδαπούς. Η υποχρεωτική παρουσία Ελλήνων ναυτικών στα ποντοπόρα πλοία βάσει νόμου περιορίζεται

Η κρίσιμη μάχη των λιμενεργατών του Πειραιά

Οι λιμενεργάτες στις προβλήτες εμπορευματοκιβωτίων 2 και 3 (Σ.ΕΜΠΟ.) στον Πειραιά

Το να κοπεί ο τσαμπουκάς των Κινέζων στον Πειραιά
θα παρακινήσει την εργατική μας τάξη να τα βάλει ακόμα
και με τους πιο ισχυρούς εργοδότες

συνεχίζουν τον αγώνα για αξιοπρεπείς αποδοχές και στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, ενώ μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει την ένταξή τους στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Η εργοδοσία των Κινέζων δείχνει το κτηνώδες αντεργατικό της πρόσωπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η τελευταία απεργία του σωματείου βγήκε παράνομη απ’ τα δικαστήρια με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για επιχείρηση κοινής ωφέλειας (!) και με το ίδιο σκεπτικό βγήκε παράνομη και η απεργία που προκήρυξε το Εργατικό Κέντρο Πειραιά για να καλύψει τους λιμενεργάτες. Πρόκειται για πολύ επικίνδυνες εξελίξεις, που απειλούν ευθέως το δικαίωμα στην απεργία και η κυβέρνηση έχει βαρύτατες ευθύνες για αυτές. Ο πρόεδρος του σωματείου της ΕΝΕΔΕΠ δέχθηκε επίθεση από «επόπτη ασφαλείας», δηλαδή, μπράβο της εργοδοσίας.

Οι εργάτες διεκδικούν σύμβαση εργασίας με αμοιβή των υπερωριών και υπερημεριών (εργασία τα Σαββατοκύριακα), σταθερά ωράρια, αύξηση του προσωπικού στα πόστα

Βλαδίμηρος Λένιν

«Μπορείς να νικήσεις έναν πιο ισχυρό αντίπαλο μόνο με την πιο μεγάλη ένταση των δυνάμεων και με τον όρο ότι θα χρησιμοποιήσεις με επιμελημένο, προσεκτικό και επιδέξιο τρόπο την παραμικρή «ρωγμή» ανάμεσα στους αντιπάλους, την κάθε αντίθεση συμφερόντων ανάμεσα στις αστικές τάξεις των διαφόρων χωρών, ανάμεσα στις διάφορες ομάδες ή κατηγορίες της αστικής τάξης στο εσωτερικό κάθε χώρας – όπως επίσης και την παραμικρή δυνατότητα να αποκτήσεις έναν μαζικό σύμμαχο, ας είναι και προσωρινός, ταλαντευόμενος, ασταθής, όχι σίγουρος, και με όρους. Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό, δεν κατάλαβε τίποτα από τον μαρξισμό και από τον επιστημονικό, σύγχρονο σοσιαλισμό γενικά. Όποιος δεν έδειξε πρακτικά, σε ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και σε αρκετά πολύμορφες πολιτικές καταστάσεις, την ικανότητά του να εφαρμόζει αυτή την αλήθεια στην πράξη, αυτός δεν έμαθε ακόμα να βοηθά την επαναστατική τάξη στον αγώνα της για την απελευθέρωση όλης της εργαζόμενης ανθρωπότητας από τους εκμεταλλευτές».

«Ο αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» (1920)

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»

Το δίδαγμα από την τραγωδία είναι ότι η χώρα χρειάζεται ένα τελείως διαφορετικό πρότυπο χωροταξίας, οικισμού και πραγματικής ανάπτυξης

Οι πραγματικές αιτίες για την καταστροφή στο Μάτι αφορούν
ένα εγκληματικό μοντέλο άναρχης και τυχοδιωκτικής «ανάπτυξης»,
σύμφυτο με τον τυχοδιωκτισμό του ελληνικού καπιταλισμού

Η δολοφονική πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής έθεσε πολλά ερωτηματικά και ζητήματα, που ελάχιστοι ανέλυσαν, ιδίως όσον αφορά την κοινωνική-πολιτική διάστασή τους. Τα αστικά κόμματα ασχολήθηκαν με τη μικροπολιτική εκμετάλλευση των νεκρών (μέχρι τώρα 99), για κομματικά οφέλη, αποσιωπώντας το πώς φτάσαμε μέχρι την τραγωδία.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑ

Η χρεοκοπία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου δημιουργεί ευκαιρίες για να περάσει και πάλι η παγκόσμια εργατική τάξη στη φάση των διεκδικήσεων

Η άνοδος του προστατευτισμού, και η χρεοκοπία των νεοφιλελεύθερων δογμάτων,
θα δημιουργήσει ένα ευνοϊκότερο έδαφος για την πάλη της εργατικής μας τάξης,
ιδίως στις ανεπτυγμένες χώρες

Από τότε που το λεγόμενο «Ανατολικό Μπλοκ» παλινόρθωσε τον καπιταλισμό, δηλαδή τα τελευταία τριάντα περίπου χρόνια, το ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο της Δύσης έριξε όλο το βάρος του για τη διείσδυση στα νέα αυτά εδάφη και για την εκμετάλλευση της τεράστιας δεξαμενής του φτηνού εργατικού δυναμικού των χωρών αυτών. Για να το πετύχει, διακήρυξε ως ύψιστη αρχή την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και ανθρώπων, την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων».

Η πολιτική αυτή, όμως, μετά από τρεις δεκαετίες, άρχισε να γυρίζει μπούμερανγκ στους

ΠΑΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΜΕ ΔΙΑΤΙΜΗΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΑΓΑΘΑ

Η πάλη για αυξήσεις να συνδυαστεί με την αντίδρασή μας στις ανατιμήσεις, στις οποίες σίγουρα θα προχωρήσουν οι καπιταλιστές

Με τις πρώτες μικρές αυξήσεις των εισοδημάτων, είναι σίγουρο ότι οι τιμές
 –που δεν μειώθηκαν ουσιαστικά μέσα στην κρίση, παρά την κατάρρευση μισθών
και συντάξεων– θα πάρουν πάλι την ανηφόρα…

Κάνοντας μια αναδρομή στις δύο τελευταίες δεκαετίες, και με βάση δύο καθοριστικές παραμέτρους για το βιοτικό επίπεδο της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και των συνταξιούχων της χώρας μας, τις τιμές των προϊόντων από τη μία και τους μισθούς και συντάξεις από την άλλη, διαπιστώνουμε ότι:

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat, από το 2000 έως σήμερα στην Ελλάδα οι τιμές των προϊόντων αυξήθηκαν συνολικά κατά 42,4%, έναντι του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 36,5%. Οι ανατιμήσεις στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ και η αύξηση του κόστους θέρμανσης επηρέασαν ανοδικά τις τιμές στο πεδίο της στέγασης. Από την είσοδό μας στο ευρώ και μέχρι σήμερα το κόστος αυτό αυξήθηκε κατά