Ευρετήριο Σοσιαλιστικής Προοπτικής Οκτωβρίου 2018

• Αφύπνιση-οργάνωση Διεκδικούμε αυξήσεις και συλλογικές συμβάσεις (σελ.1)
• Σχόλια (σελ.2)
• Η κατρακύλα των τραπεζικών μετοχών (σελ.3)
• Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ (σελ.4)
• Κυκλοφορεί Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού (σελ.4)
• Εργατική αντίσταση και καταστολή στην Τουρκία (σελ.5)
• ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ (σελ.5)
• ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗ ΜΟΡΙΑΣ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥΚΑΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ (σελ.6)
• Folli-Follie Ένα σκάνδαλο μεγατόνων (σελ.6)
• Η διαφθορά και ο κυνισμός της ευρω-γραφειοκρατίας (σελ.6)
• ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ (σελ.7)
• ΔΕΗ Ως πότε στο έλεος των αρπακτικών; (σελ.7)
• Η ΙΤΑΛΙΑ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΡΩ-ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ (σελ.7)
• Ο Γενάρχης της ιδεολογίας μας (σελ.8)
• Όχι επιχειρήσεις και χορηγοί στα σχολεία (σελ.8)
• Η ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας οδού (σελ.8)
• Η Amazon και η αμερικάνικη εργατική τάξη (σελ.8)
• Να μάθουμε να παλεύουμε (σελ.9)
• Μακεδονικό Ο εθνικισμός είναι ο κύριος αντίπαλος (σελ.9)
• ΤΟ «ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ» ΣΕ ΠΑΡΑΚΜΗ... ΟΠΩΣ ΟΛΟΣ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ (σελ.9)
•  ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018 (σελ.10)
• Μικρομεσαίες επιχειρήσεις και παραγωγικότητα (σελ.10)
• Για να μην «απαξιωθεί» η φίρμα (σελ.10)
• Ανταπόκριση από τη Μεσσηνία (σελ.10)
• Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τον νεοφιλελευθερισμό (σελ.10)
• Ο Κομμουνιστής -Τροτσκιστής ηγέτης ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΡΛΙΑΦΤΗΣ (1905-2003) (σελ.11)
• ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ (σελ.12)

Σοσιαλιστική Προοπτική Οκτώβριος 2018

Οι εργοδότες μας κερδίζουν περισσότερα, η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων επανήλθε, στην Ευρώπη οι φωνές κατά της διαρκούς λιτότητας ενισχύονται: από πολλές πλευρές οι συνθήκες είναι τώρα ευνοϊκότερες για να διεκδικήσουμε συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις, ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας. Δεν έχουμε καμιά δικαιολογία να μη δώσουμε αυτή τη μάχη!

Κάποιες νίκες, έστω και μικρές, πάνω στις βασικές εργατικές διεκδικήσεις θα ανορθώσουν το ηθικό του εργαζόμενου λαού και θα ανοίξουν τον δρόμο για αποφασιστικότερους αγώνες. Ας τολμήσουμε!

Δείτε την εφημερίδα σε μορφή PDF

Σοσιαλιστική Προοπτική Οκτώβριος 2018

Κυκλοφορεί Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού

Γιατί η κρίση του 2008 ήταν η σημαντικότερη στην πρόσφατη ιστορία του καπιταλισμού και πώς οδήγησε σε αδιέξοδο τη λεγόμενη «φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη»; Γιατί επιστρέφει ο προστατευτισμός και πώς η εργατική τάξη μπορεί να εκμεταλλευθεί τη διαίρεση του καπιταλιστικού στρατοπέδου; Πώς εντάσσεται η «ελληνική κρίση» μέσα σε αυτές τις διεθνείς εξελίξεις; Γιατί οξύνονται τα εθνικά ζητήματα και πώς τίθεται το μεταναστευτικό ζήτημα στην εποχή μας; Μπορεί να αυτομεταρρυθμιστεί ο καπιταλισμός; Γιατί η εργατική τάξη παραμένει ο μοναδικός φορέας της κοινωνικής αλλαγής; Διαψεύστηκε ο μαρξισμός από την πτώση του Ανατολικού Μπλοκ το 1989 και όσα ακολούθησαν; Γιατί η υπεράσπιση της επαναστατικής συνέχειας είναι όρος για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και της πρωτοπορίας του; Διατηρεί το Μεταβατικό Πρόγραμμα και η διδασκαλία του Λέοντα Τρότσκυ την επικαιρότητά της; Πού πρέπει να ρίξουν το βάρος τους σήμερα όσοι πονάνε την υπόθεση της εργατικής μας τάξης και της αλλαγής του κοινωνικού συστήματος;

Αφύπνιση – οργάνωση Διεκδικούμε αυξήσεις και συλλογικές συμβάσεις

Οι εργοδότες μας κερδίζουν περισσότερα, η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων επανήλθε, στην Ευρώπη οι φωνές κατά της διαρκούς λιτότητας ενισχύονται: από πολλές πλευρές οι συνθήκες είναι τώρα ευνοϊκότερες για να διεκδικήσουμε συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις, ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας. Δεν έχουμε καμιά δικαιολογία να μη δώσουμε αυτή τη μάχη!

Κάποιες νίκες, έστω και μικρές, πάνω στις βασικές εργατικές διεκδικήσεις θα ανορθώσουν το ηθικό του εργαζόμενου λαού και θα ανοίξουν τον δρόμο για αποφασιστικότερους αγώνες. Ας τολμήσουμε!

Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ

1) Και πάλι για το ποιοι είμαστε

Κάρολος Μαρξ, 

ο γενάρχης της ιδεολογίας μας

● Είμαστε μαχητές της “Κομμουνιστικής Τροτσκιστικής Ένωσής μας” που είναι το σπέρμα της επαναστατικής ηγεσίας των εκμεταλλευομένων και καταπιεζομένων του κεφαλαίου, για την κοινωνική επανάσταση που θ’ αλλάξει τον κόσμο.

▬ Ο σκοπός μας είναι η κομμουνιστική κοινωνία της πλήρους ισότητας αδελφότητας και δικαιοσύνης των ανθρώπων, και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, και πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα είμαστε κομμουνιστές.

Ο Κομμουνιστής-Τροτσκιστής ηγέτης ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΡΛΙΑΦΤΗΣ (1905-2003)

Λουκάς Καρλιάφτης

Τον Κομμουνιστή-Τροτσκιστή επαναστάτη Λουκά Καρλιάφτη, που στις 25 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 15 χρόνια από τον θάνατό του, εμείς οι νεότεροι τον γνωρίσαμε στις επετείους του Πολυτεχνείου, όπου ακόμα και σε πολύ προχωρημένη ηλικία ερχόταν για να πουλήσει τα βιβλία του· αλλά και να μεταδώσει στους νεότερους την εμπειρία του από τους μεγάλους αγώνες στους οποίους είχε λάβει μέρος. Τον φωνάζαμε όλοι απλά «Λουκά», κι αυτό είναι ένα δείγμα της συντροφικής οικειότητας που μας ενέπνεε ο ίδιος, παρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας.

Όταν ο Λουκάς, έχοντας πλέον υπερβεί τα 95, έπεσε κατάκοιτος, ο αξέχαστος Γιάννης Βερούχης, που τον γνώριζε πολύ καλά, είπε στον υπογράφοντα το άρθρο αυτό: «Η ηθική υπόσταση ενός επαναστατικού κινήματος φαίνεται και από το αν τιμάει και παραστέκεται στους βετεράνους του.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2018

3 Σεπτεμβρίου: Οι ναυτεργάτες της ακτοπλοΐας πραγματοποίησαν 48ωρη απεργία με αίτημα την αύξηση του μισθού τους και την προστασία των οργανικών συνθέσεων των πλοίων. Σταμάτησαν την απεργία αφού κέρδισαν μηνιαία αύξηση 2%. Ήταν η πρώτη –έστω μικρή– αύξηση μισθού που πετυχαίνουν Έλληνες εργαζόμενοι μετά από απεργία στα χρόνια των μνημονίων.

4 Σεπτεμβρίου: Οι μισθωτοί τεχνικοί έκαναν μαζική κινητοποίηση έξω απ’ την εταιρεία SELLERS στην Αθήνα για την απόλυση συναδέλφου τους. Ο εργαζόμενος απολύθηκε γιατί αρνήθηκε να δώσει τα δακτυλικά του αποτυπώματα στην εταιρεία, όπως ζητούσε η εργοδοσία. Δεύτερη κινητοποίηση για το ίδιο θέμα έγινε στις 20 του μήνα στην Επιθεώρηση Εργασίας Βόρειας Αττικής.

ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ

Τουρκία: Η τουρκική εργατική τάξη εντείνει την αντίστασή της στο άκρως αυταρχικό καθεστώς του Ερντογάν αλλά και στα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται σαν αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα. Στις 14 Σεπτεμβρίου, οι εργάτες στο τεράστιο εργοτάξιο του νέου αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης, μετά από ένα ακόμα εργατικό «ατύχημα» με νεκρούς, ξεκίνησαν απεργίες και διαδηλώσεις. Η κυβέρνηση απάντησε με βία και συνολικά 600 προσαγωγές! Στο μεταξύ, βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και μήνες απεργία σε μεγάλη εταιρεία καλλυντικών, θυγατρική της Yves Rocher, μετά την απόλυση 130 εργαζομένων. Στις 14 Σεπτεμβρίου απήργησαν οι εργάτες του διυλιστηρίου του Αλίαγα, απέναντι από τη Λέσβο.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ

Μόνο μέσα από τα σωματεία μας, που πρέπει να τα ξανακάνουμε αξιόμαχα, θα διεκδικήσουμε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης

Η πάλη για συλλογικές συμβάσεις έχει πολύ δρόμο μπροστά της και θέλει πολλή 

δουλειά, κατ’ αρχάς μέσα στα σωματεία μας, για να τα ανασυγκροτήσουμε 

και να τα θέσουμε σε θέση μάχης

Στους τέσσερις κλάδους που απ’ τον Αύγουστο ισχύει η επεκτασιμότητα των συμβάσεων (τράπεζες, γραφεία ταξιδίων, ναυτιλιακές–πρακτορειακές επιχειρήσεις, τουρισμός), οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι, τυπικά τουλάχιστον, να δίνουν στους εργαζόμενους τους μισθούς που προβλέπει η σύμβαση (για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους από 860 έως 1.400 ευρώ, ανάλογα με τα χρόνια εργασίας και την ειδικότητα του κάθε εργαζόμενου), να τηρούν τους εργασιακούς όρους (ωράρια, άδειες) κ.λπ. Και σ’ αυτούς τους κλάδους, όπως και σε κάθε χώρο δουλειάς, και πριν ακόμα απ’ τα μνημόνια, είναι γνωστό ότι οι εργοδότες αξιοποιούν κάθε ευκαιρία για να παραβιάζουν τα εργασιακά δικαιώματα και να αυθαιρετούν εις βάρος των εργαζομένων. Όμως, η επαναφορά της επεκτασιμότητας έχει μεγάλη σημασία για τους εργαζόμενους. Εδώ είναι που θα παίξει κομβικό ρόλο η παρέμβαση των σωματείων, της οργανωμένης έκφρασης της εργατικής τάξης. Η συλλογική σύμβαση πρέπει να γίνει αντικείμενο πάλης σε όλους τους χώρους δουλειάς. Τα σωματεία πρέπει να συντονίσουν τη δράση τους, και όπου χρειάζεται, να έχουμε και ενοποιήσεις σωματείων, με βασικό στόχο την επέκταση των συμβάσεων σε κάθε χώρο εργασίας.

Μακεδονικό Ο εθνικισμός είναι ο κύριος αντίπαλος

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στα Σκόπια δεν αλλάζει τη 

στάση που πρέπει να κρατήσει ο ελληνικός

 λαός σε αυτό το ζήτημα

Το δημοψήφισμα για το ονοματολογικό στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) αύξησε τις πιθανότητες αδιεξόδου στο ζήτημα. Το «ΝΑΙ» μπορεί να πλειοψήφησε συντριπτικά (91,2%), η συμμετοχή όμως στο δημοψήφισμα ήταν τέτοια (35,8%) που δεν νομιμοποιεί πολιτικά το αποτέλεσμα.

Εργατική αντίσταση και καταστολή στην Τουρκία

Από τις μεγάλες διαδηλώσεις των εργατών στο εργοτάξιο 

του νέου αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης, ενάντια 

στα απανωτά θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα»

Παρά την εικόνα που προβάλλει ο Ερντογάν ότι είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στη χώρα του, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η Τουρκία είναι ένα καζάνι που βράζει. Στο προσκήνιο πλέον αρχίζει να μπαίνει η εργατική της τάξη, καθώς πολύ σημαντικές κινητοποιήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο, δείχνοντας το τι πραγματικά συμβαίνει στην τουρκική κοινωνία.

Πάνω από 120 ημέρες απεργίας διανύουν οι εργαζόμενοι της εταιρείας Flormar, θυγατρικής του πολυεθνικού ομίλου Yves Rocher. Η επιχείρηση απέλυσε 130 εργαζόμενους, ως επί το πλείστον γυναίκες, επειδή δημιούργησαν σωματείο για να διεκδικήσουν καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας. Η απεργία έχει γίνει σύμβολο της αντοχής των εργαζομένων.

Όχι επιχειρήσεις και χορηγοί στα σχολεία

Με αυτόν τον τρόπο διαφημίζει τη «φιλεκπαιδευτική» δράση

 της η Coca Cola-3Ε στη Θεσσαλονίκη, όπου έκλεισε 

το εργοστάσιό της και απέλυσε τους εργάτες

Πολύς ντόρος έγινε τελευταία από τα ΜΜΕ, αλλά και από τον αρχηγό της ΝΔ, ενάντια στην απόφαση της ΕΛΜΕ Μαγνησίας να αρνηθεί χορηγία του Ιδρύματος Μποδοσάκη σε σχολεία της περιοχής. Όλοι αυτοί που κατηγόρησαν τους εκπαιδευτικούς παρέπεμψαν στις δωρεές των «εθνικών ευεργετών» άλλων εποχών. Αυτό όμως είναι παραπλανητικό, γιατί το πλαίσιο των «δωρεών» σήμερα έχει αλλάξει τελείως.

Folli Follie Ένα σκάνδαλο μεγατόνων

Πίσω από τις εκθαμβωτικές βιτρίνες, κρυβόταν μια τεράστια 

«φούσκα», που σήμερα απειλεί να αφήσει 1.000

 εργαζόμενους χωρίς δουλειά

Ένα χρηματιστηριακό σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων εξελίσσεται στη χώρα τους τελευταίους 5 μήνες, για το οποίο όμως ελάχιστα έχουν ειπωθεί μέχρι τώρα από τα εγχώρια ΜΜΕ. Στον αντίποδα, ο διεθνής οικονομικός Τύπος κατατάσσει το σκάνδαλο της ελληνικής εταιρίας Folli Follie (FF) στα μεγαλύτερα των τελευταίων δεκαετιών παγκοσμίως!

Η κατρακύλα των τραπεζικών μετοχών

Τα χρηματιστηριακά παιχνίδια παγκοσμίως κατά κανόνα 

καταλήγουν εις βάρος των αδύνατων παικτών, όπως 

είναι πλέον οι ελληνικές τράπεζες

Τις τελευταίες εβδομάδες σημειώθηκε μια έντονη πτώση της αξίας των μετοχών των ελληνικών τραπεζών στο χρηματιστήριο, γεγονός που ανέδειξε τα μεγάλα προβλήματα που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν, και εξαιτίας των μνημονιακών συνθηκών αλλά και των διεθνών εξελίξεων.

Κατ’ αρχάς, το εν λόγω γεγονός αναδεικνύει τον μεγάλο «σκόπελο» των κόκκινων δανείων που έχουν στην κατοχή τους οι τράπεζες, τα οποία έχουν πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας και επηρεάζουν μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Εδώ πρέπει να διαχωρίσουμε τα στεγαστικά δάνεια από τα επιχειρηματικά.

Η διαφθορά και ο κυνισμός της ευρω-γραφειοκρατίας

Από την άποψη της εξάπλωσής της και της προσήλωσης στα 
δικά της ιδιαίτερα συμφέροντα, η γραφειοκρατία της Ε.Ε.
 μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον παπισμό και τον σταλινισμό

Σε διαθεσιμότητα τέθηκαν πρόσφατα ο επικεφαλής και δύο βασικά στελέχη του γραφείου του Ευρωκοινοβουλίου στην Αθήνα, μετά την ανακάλυψη «ύποπτων» οικονομικών συναλλαγών και διοικητικών πράξεων. Πρόσφατα, επίσης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε να μην επιτρέψει τη δημοσιοποίηση στοιχείων για το πού ξοδεύουν οι 751 ευρωβουλευτές το «γενικό επίδομα» των 4.400 ευρώ τον μήνα που παίρνουν, πέραν των επίσημων αμοιβών τους, και το οποίο δικαιούνται να ξοδέψουν «χωρίς να δίνουν λογαριασμό».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τον νεοφιλελευθερισμό

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλος, για μια ακόμη φορά, καταφέρθηκε δημόσια κατά του «ακραίου νεοφιλελευθερισμού», σε ομιλία του στις 17 Σεπτεμβρίου. Χαρακτήρισε μάλιστα τις «ακραίες εκφάνσεις του νεοφιλελευθερισμού» επικίνδυνες για τη δημοκρατία. Δεν πρόκειται για μια προσωπική ιδεολογική τοποθέτηση. Κανένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μιλά προσωπικά στις δημόσιες εμφανίσεις του, κάτι που άλλωστε θα ήταν ασυμβίβαστο με τον ρόλο του. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να μην έχει αξιόλογη εξουσία στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, ωστόσο δεν

Η Amazon και η αμερικάνικη εργατική τάξη

Ο Τζεφ Μπέζος, επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες της Αμερικής και του κόσμου, της Amazon, ανακοίνωσε πρόσφατα την αύξηση του κατώτατου ωρομισθίου των υπαλλήλων του στα 15 δολάρια. Έτσι προκύπτει μια σημαντική μισθολογική αύξηση για 350.000 υπαλλήλους της επιχείρησης στην Αμερική και άλλους 40.000 στη Βρετανία. Μάλιστα, ανακοίνωσε ότι θα γίνουν και

Ανταπόκριση από τη Μεσσηνία

Το 60% των αγροτικών εκτάσεων από αυτές που εξετάστηκαν στους δασικούς χάρτες χαρακτηρίζονται δασικές, ενώ για το 40% έχουν υποβληθεί ενστάσεις. Το θέμα είναι ότι πολλοί αγρότες που σε αυτές καλλιεργούν προϊόντα για τα οποία δικαιούνται επιδότηση, κινδυνεύουν να τη χάσουν. Ο προηγούμενος υπουργός Γεωργίας Αποστόλου είχε πει ότι χρειάζεται άμεση νομοθετική ρύθμιση για να μη γίνει αυτό. Η κυβέρνηση «σφίγγεται», γιατί

Για να μην «απαξιωθεί» η φίρμα

Μια μεγάλη εταιρεία πολυτελών ειδών ρουχισμού και αξεσουάρ, η Burberry, κατέστρεψε τα τελευταία 5 χρόνια προϊόντα της αξίας 90 εκατομμυρίων λιρών Αγγλίας. Αυτό το έκανε γιατί της είχαν ξεμείνει, και αν έριχνε τις τιμές ώστε να «τραβηχτεί» το εμπόρευμα, θα «απαξιωνόταν» η φίρμα. Με την «απαξίωση» εννοούν ότι θα υπονομευόταν λόγω χαμηλής τιμής ο πολυτελής χαρακτήρας, αλλά εννοούν και

Η ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας οδού

Η Εγνατία οδός, ο μεγαλύτερος οδικός άξονας της χώρας, βρίσκεται υπό ιδιωτικοποίηση. Μια απόφαση όμως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλάζει τα δεδομένα στο θέμα. Με αυτή κρίνονται παράνομοι οι 26 απ’ τους 38 σταθμούς διοδίων, ενώ αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού των διοδίων για τα φορτηγά. Η έρευνα της Επιτροπής έβγαλε τις 17 απ’ τις 73

Μικρομεσαίες επιχειρήσεις και παραγωγικότητα

Η εργατική πρωτοπορία πρέπει να στρέφει έντεχνα
τη δυσαρέσκεια της μικροαστικής τάξης ενάντια
στο μεγάλο κεφάλαιο και το κοινωνικό καθεστώς

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΣΕΒ, οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν μια παραγωγικότητα που αντιστοιχεί στο μισό (50%) του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η χώρα μας έχει τη μεγαλύτερη διασπορά μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων από κάθε άλλη ευρωπαϊκή, και είναι προφανή τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, ειδικά σήμερα, αυτές οι επιχειρήσεις σε θέματα τεχνολογικής στάθμης, εξωστρέφειας, σύγχρονων μεθόδων παραγωγής, διοίκησης και μάρκετινγκ – συν τα μικρά μερίδια αγοράς και την ούτως ή άλλως χαμηλή καταναλωτική δύναμη του ελληνικού λαού.

Το ζήτημα της μικροαστικής τάξης αφορά, και πολύ μάλιστα, την εργατική τάξη. Με απλά λόγια, είτε η εργατική τάξη θα τραβήξει τη μικροαστική τάξη προς το μέρος της, ώστε να αυξήσει τη

Να μάθουμε να παλεύουμε

Η διεξαγωγή της ταξικής πάλης, σε όλα τα επίπεδα αυτής,
είναι τέχνη και επιστήμη μαζί. Που μπορούν να τη μάθουν μόνο όσοι…
θέλουν πραγματικά να παλέψουν.

Μέσα στη γενικότερη ιδεολογική και πολιτική υποχώρηση του εργατικού κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρούμε το φαινόμενο να έχουν ξεχαστεί βασικές αρχές και γνώσεις πάνω στο πώς παλεύει η επαναστατική πρωτοπορία αλλά και γενικά η συνειδητή εργατική τάξη. Ειδικότερα, στη λεγόμενη «αριστερά», όλων των ποικιλιών, ακόμα και στα πιο φιλότιμα και αγωνιστικά στοιχεία αυτής, επικρατεί ένας απόλυτος πρωτογονισμός σε αυτά τα θέματα.

Το ζήτημα είναι τεράστιο, αλλά ας ξεκινήσουμε από ορισμένες στοιχειώδεις αρχές. α) Η πάλη της πρωτοπορίας είναι πολύπλευρη: είναι ιδεολογική, πολιτική, οικονομικών αγώνων (συνδικαλιστική), πάνω σε πλατιά κοινωνικά ζητήματα, αλλά και πάλη μηχανισμών.

ΔΕΗ Ως πότε στο έλεος των αρπακτικών;

Τον ηλεκτρισμό σαν κοινωνικό αγαθό μπορεί
να τον σώσει μόνο ο λαός, με την ευαισθητοποίησή
του στο πρόβλημα και την πάλη του

Τα έντυπα που εκφράζουν τα πιο αδίστακτα καπιταλιστικά συμφέροντα, και μαζί τους και η Νέα Δημοκρατία του Κ. Μητσοτάκη, μιλάνε για σχέδια ουσιαστικής διάλυσης της ΔΕΗ, με απολύσεις-αποχωρήσεις 4.000 εργαζομένων, με κλείσιμο μονάδων, ορυχείων, κεντρικών λειτουργιών κ.λπ. Αυτοί φυσικά εκφράζουν τις επιδιώξεις τους. Το θέμα είναι αν όλα αυτά ισχύουν. Σε συνέντευξή του ο υπουργός Ενέργειας Γ. Σταθάκης δεν διέψευσε ουσιαστικά τίποτε συγκεκριμένα. Είπε μόνο ότι το κόστος των αποχωρήσεων (151,2 εκατομμύρια ευρώ) δεν υπολογίζεται στα εφετινά έξοδα της ΔΕΗ. Επιβεβαίωσε, όμως, τον σφιχτό «εναγκαλισμό» της ΔΕΗ απ’ το τραπεζιτικό κεφάλαιο, με τα δάνεια που της δίνει με ληστρικούς όρους.

Στον υπουργό και στην κυβέρνησή του δεν μπορούμε να έχουμε καμία εμπιστοσύνη ότι δεν θα προχωρήσουν τέτοια σχέδια. Εδώ μιλάνε για ανατροπή της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και την ίδια στιγμή υπερηφανεύονται ότι προωθούν: την ίδρυση Χρηματιστηρίου Ενέργειας για διμερή

Ο Γενάρχης της ιδεολογίας μας

Κάρολος Μαρξ

«Οι ίδιες οι φυσικές ανάγκες, όπως η τροφή, ο ιματισμός, η θέρμανση, η κατοικία κ.λπ., διαφέρουν ανάλογα με τις κλιματικές και άλλες φυσικές ιδιομορφίες μιας χώρας. Από την άλλη, η έκταση των λεγόμενων απαραίτητων αναγκών, όπως και ο τρόπος ικανοποίησής τους, είναι ιστορικό προϊόν και γι’ αυτό εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος από τη βαθμίδα πολιτισμού μιας χώρας, και ειδικότερα από το μέσα σε ποιες συνθήκες, και επομένως με τι συνήθειες και απαιτήσεις ζωής, σχηματίστηκε η τάξη των σύγχρονων εργατών. Έτσι, αντίθετα με τα εμπορεύματα, ο καθορισμός της αξίας της εργατικής δύναμης περιέχει ένα ιστορικό και ηθικό στοιχείο».

Από τον 1ο τόμο του «Κεφαλαίου» του Καρλ Μαρξ (δεύτερο μέρος, «Η μετατροπή του χρήματος σε κεφάλαιο»).

Το απόσπασμα αυτό από το «Κεφάλαιο» του Μαρξ, δηλαδή, από το έργο-θεμέλιο του κομμουνιστικού επαναστατικού κινήματος, αποδεικνύει ότι: η θέση μας για την υπεράσπιση της ιστορικά προηγμένης ελληνικής εργατικής τάξης, ενάντια στην αντικατάστασή της από καθυστερημένες ασιατικές μάζες που προωθούν οι εγχώριοι καπιταλιστές, είναι η μόνη μαρξιστική. Το επίπεδο της ελληνικής και ευρωπαϊκής εργατικής τάξης είναι προϊόν μιας ιστορικής διαμόρφωσης αιώνων και ο αγώνας για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος βασίζεται ακριβώς πάνω σε αυτό το ιστορικά κατακτημένο επίπεδο. Η άποψη ότι οι Ασιάτες ή Αφρικανοί εργάτες που θα έρθουν στη χώρα μας θα ενσωματωθούν στην ντόπια εργατική τάξη και θα αποκτήσουν παρόμοιες συνήθειες, απαιτήσεις, άρα και παρόμοιο επίπεδο συνείδησης, είναι εντελώς αντιμαρξιστική, γιατί αγνοεί αυτό που τονίζει εδώ ο Μαρξ, δηλαδή, τη διαφορετική ιστορική διαμόρφωση των συνθηκών ζωής και των αναγκών, καθώς και του τρόπου ικανοποίησής τους. Καταστρέφοντας, λοιπόν, το ιστορικά κατακτημένο επίπεδο της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης με την αθρόα εισαγωγή καθυστερημένων τριτοκοσμικών μαζών, οι καπιταλιστές θέλουν να εξαλείψουν τον βασικό κίνδυνο για το σύστημά τους. Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει για όποιον θέλει να έχει μια σωστή και τίμια σχέση με την επαναστατική θεωρία – και βέβαια και με τα πραγματικά συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Από τη σύνταξη

ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ, ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Για την αθλιότητα του στρατοπέδου συγκέντρωσης στη Μόρια της Λέσβου
ευθύνονται: τα τεράστια συμφέροντα όσων κερδίζουν από τη διαχείριση
αυτής της αθλιότητας (όπως οι ΜΚΟ) και οι αντεργατικές
επιδιώξεις των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.

Καταγγελίες για κατασπατάληση δισεκατομμυρίων ευρώ από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), δήθεν για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, ανέκαθεν υπήρχαν. Τέλη Αυγούστου, συνελήφθησαν 30 μέλη της ΜΚΟ ERCI στη Λέσβο, οι οποίοι είχαν οργανώσει εγκληματικό δίκτυο από το 2015, διευκολύνοντας την παράνομη είσοδο δεκάδων χιλιάδων μεταναστών, αποσπώντας από αυτούς εκατοντάδες εκατομμύρια. Με αφορμή αυτό το γεγονός, εμφανίστηκαν δεκάδες άρθρα με το ερώτημα πού πήγαν τα 1,6 δις ευρώ που δόθηκαν από την Ε.Ε. για τη διαβίωση των μεταναστών και των προσφύγων. Εκτός από το 1,6 δις ευρώ (763 εκατ. για τις ελληνικές αρχές και 847 εκατ. για ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς), έχουν ήδη εγκριθεί άλλα 650 εκατ. μόνο για ΜΚΟ απευθείας από τον ΟΗΕ.

Η ΙΤΑΛΙΑ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΡΩ-ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

Δεν είναι εύκολο η 7η ισχυρότερη οικονομικά χώρα του κόσμου να δεχθεί να αυτοκτονήσει για χάρη της Ε.Ε.

Στην Ιταλία, τόσο τα πλατιά αστικά στρώματα όσο και η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν βλέπουν
κανένα μέλλον μέσα στον στενό κορσέ της ευρω-λιτότητας. Αυτό δίνει δύναμη στη νέα
ιταλική κυβέρνηση να κοντράρει αποφασιστικά τις Βρυξέλλες.

Η Ιταλία, η χώρα με την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και την έβδομη του κόσμου, ξεσπαθώνει πλέον ανοιχτά κατά του ασφυκτικού ελέγχου της γερμανοκρατούμενης

ΤΟ «ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ» ΣΕ ΠΑΡΑΚΜΗ… ΟΠΩΣ ΟΛΟΣ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Ακόμα και τα πιο «λαμπρά» πρότυπα που είχε να επιδείξει ο φιλελεύθερος καπιταλισμός, έχουν ξεθωριάσει ανεπανόρθωτα

Δίπλα στις πολιτικές λιτότητας, την αυξανόμενη περιθωριοποίηση,
την αποδόμηση των κοινωνικών παροχών, οι κάποτε «πρότυπες»
σκανδιναβικές κοινωνίες έχουν τώρα ν’ αντιμετωπίσουν και 
την άνοδο της φασιστοειδούς δεξιάς

Τελικά, το περίφημο «σκανδιναβικό μοντέλο», το οποίο αστικά και «αριστερά» κόμματα προσπαθούν να εξιδανικεύσουν, δεν ξέφυγε από την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.

Η εικόνα που έχει δημιουργηθεί για το «σουηδικό θαύμα» μπάζει από χίλιες δυο μεριές. Ήδη από τη δεκαετία του ’90 το παλιό σουηδικό «κράτος πρόνοιας» άρχισε να μετατρέπεται σε ερείπια. Μέσα σε 25 χρόνια έχουν γίνει περικοπές άνω των 25 δισεκατομμυρίων ευρώ, και από το 1990 έχουν χαθεί πάνω από 300.000 θέσεις εργασίας στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας. Γύρω στο ένα τέταρτο των συνταξιούχων και πολλά παιδιά ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Σύμφωνα με τη Eurostat, 1,5 εκατομμύριο Σουηδοί «κινδυνεύουν από τη φτώχεια». Σε πολλούς εργασιακούς χώρους, η έκτακτη και προσωρινή απασχόληση είναι κανόνας και όχι εξαίρεση.

ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Το πιο καταπιεσμένο κομμάτι της τάξης μας οργανώνεται και παλεύει

Οι εργολαβικοί εργαζόμενοι έχουν αρχίσει να κινητοποιούνται
σε όλο και περισσότερους τομείς. Το ότι αυτό το άκρως
καταπιεσμένο κομμάτι της εργατικής τάξης οργανώνεται και διεκδικεί
είναι μια μεγάλη ενθάρρυνση για όλη την εργατική τάξη.

Είναι συνηθισμένο η εκάστοτε κυβερνητική εξουσία, σαν γνήσια εκπρόσωπος και φύλακας των καπιταλιστικών συμφερόντων, να δίνει σε μεγάλα έργα τα ονόματα εκμεταλλευτών των εργαζομένων, προκειμένου να πετύχει την ιδεολογική και πνευματική χειραγώγησή τους. Επίσης, σβήνει την ιστορική μνήμη, αφού τους παρουσιάζει σαν παραδείγματα για την κοινωνία και σαν «ευεργέτες». Στην περίπτωση του πάρκου Σταύρου Νιάρχου, το οποίο «χαρίστηκε» με σκανδαλώδη υπέρ του ιδρύματος σύμβαση παραχώρησης στο ελληνικό δημόσιο, τόσο ώστε να αμφισβητείται η καλή πρόθεση των «δωρητών» (έχουμε αναφερθεί