 |
| Τον ηλεκτρισμό σαν κοινωνικό αγαθό μπορεί να τον σώσει μόνο ο λαός, με την ευαισθητοποίησή του στο πρόβλημα και την πάλη του |
Τα
έντυπα που εκφράζουν τα πιο αδίστακτα
καπιταλιστικά συμφέροντα, και μαζί τους
και η Νέα Δημοκρατία του Κ. Μητσοτάκη,
μιλάνε για σχέδια ουσιαστικής διάλυσης
της ΔΕΗ, με απολύσεις-αποχωρήσεις 4.000
εργαζομένων, με κλείσιμο μονάδων,
ορυχείων, κεντρικών λειτουργιών κ.λπ.
Αυτοί
φυσικά εκφράζουν τις επιδιώξεις τους.
Το θέμα είναι αν όλα αυτά ισχύουν. Σε
συνέντευξή του ο υπουργός Ενέργειας Γ.
Σταθάκης δεν διέψευσε ουσιαστικά τίποτε
συγκεκριμένα. Είπε μόνο ότι το κόστος
των αποχωρήσεων (151,2 εκατομμύρια ευρώ)
δεν υπολογίζεται στα εφετινά έξοδα της
ΔΕΗ. Επιβεβαίωσε, όμως, τον
σφιχτό «εναγκαλισμό» της ΔΕΗ απ’ το
τραπεζιτικό κεφάλαιο, με τα δάνεια που
της δίνει με ληστρικούς όρους.
Στον
υπουργό και στην κυβέρνησή του δεν
μπορούμε να έχουμε καμία εμπιστοσύνη
ότι δεν θα προχωρήσουν τέτοια σχέδια.
Εδώ μιλάνε για ανατροπή της ιδιωτικοποίησης
της ΔΕΗ και την ίδια στιγμή υπερηφανεύονται
ότι προωθούν: την ίδρυση Χρηματιστηρίου
Ενέργειας για διμερή
συμβόλαια των
καπιταλιστών με τη ΔΕΗ,
τη μείωση του ποσοστού της επιχείρησης
στη λιανική αγορά κάτω από το 50%
κ.λπ. Ενώ συνεχίζεται η «οικολογική»
αφαίμαξή της απ’ τις Ανανεώσιμες Πηγές
Ενέργειας (ΑΠΕ), προς χάριν των καπιταλιστών
που τις εκμεταλλεύονται, τα
πρόστιμα για τους ρύπους λόγω της ύπαρξης
του παράλογου «χρηματιστηρίου ρύπων»
κ.λπ.
Όλ’
αυτά αποδεικνύουν πως: τη ΔΕΗ και τον
ηλεκτρισμό, το πλέον απαραίτητο κοινωνικό
αγαθό, απ’ τα νύχια του κεφαλαίου δεν
μπορεί να τα σώσει παρά μόνο η οργανωμένη
πάλη του εργαζόμενου λαού. Ο στόχος των
καπιταλιστών είναι να καταστήσουν το
ηλεκτρικό ρεύμα είδος πολυτέλειας για
τα νοικοκυριά και την παραγωγή και να
γίνει ένα ακόμα βήμα προς την εξαθλίωση
του λαού και της χώρας.
Η ανάγκη του κοινωνικού συνόλου επιβάλλει
την κατάργηση του καθεστώτος στραγγαλισμού
της ΔΕΗ, με μέτρα όπως: ακύρωση της
πώλησης των λιγνιτικών μονάδων,
απεγκλωβισμό της ΔΕΗ απ’ τη μέγγενη
των τραπεζών με τα ληστρικά δάνεια και
των καπιταλιστών με τις ΑΠΕ, χρήση των
τελευταίων με γνώμονα τα κοινωνικά
συμφέροντα και με κεντρικό σχεδιασμό,
κατάργηση των προστίμων για τους ρύπους
και αποχώρηση από το «χρηματιστήριο
ρύπων», παράλληλο εκσυγχρονισμό της
επιχείρησης. Μόνο έτσι μπορεί να σωθεί
η ηλεκτρική ενέργεια απ’ τα νύχια του
αρπακτικού κεφαλαίου.
Σ.
Κρόκος
