Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Π. Παυλόπουλος, για μια ακόμη φορά,
καταφέρθηκε δημόσια κατά του «ακραίου
νεοφιλελευθερισμού», σε ομιλία του στις
17 Σεπτεμβρίου. Χαρακτήρισε μάλιστα τις
«ακραίες εκφάνσεις του νεοφιλελευθερισμού»
επικίνδυνες για τη δημοκρατία. Δεν
πρόκειται για μια προσωπική ιδεολογική
τοποθέτηση. Κανένας Πρόεδρος της
Δημοκρατίας δεν μιλά προσωπικά στις
δημόσιες εμφανίσεις του, κάτι που άλλωστε
θα ήταν ασυμβίβαστο με τον ρόλο του. Ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να μην
έχει αξιόλογη εξουσία στο ελληνικό
πολιτικό σύστημα, ωστόσο δεν
παύει να
είναι ένα σύμβολο του καθεστώτος και ο
εκφραστής της ενότητας και σταθερότητας
αυτού του αστικού πολιτικού συστήματος.
Ο Παυλόπουλος, ως
γνωστόν, προέρχεται από το κόμμα της
Νέας Δημοκρατίας, και συγκεκριμένα από
την ιστορικά κυρίαρχη καραμανλική του
πτέρυγα. Σήμερα, όμως, αυτό το κόμμα
βρίσκεται υπό τον έλεγχο ενός επιτελείου
(Μητσοτάκης-Άδωνις κ.λπ.) που δεν κρύβει
τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις του και
δεν αποφεύγει ούτε καν τις ακραίες
εκφάνσεις αυτών (βλ. τοποθέτηση του
Μητσοτάκη περί «φυσικής ανισότητας»
στην κοινωνία).
Επομένως, η τοποθέτηση
αυτή του Παυλόπουλου αποτελεί αντικειμενικά
μια προειδοποίηση στον Μητσοτάκη, αλλά
και μια ένδειξη ότι: ο ελληνικός
καπιταλισμός, αντιλαμβανόμενος τη
διεθνή χρεοκοπία του νεοφιλελευθερισμού,
προσανατολίζεται προς άλλες
ιδεολογικο-πολιτικές ατραπούς,
καταλληλότερες για την απόσπαση της
συναίνεσης του ελληνικού λαού.
Π.Δ.
