Σοσιαλιστική Προοπτική Ιουλίου 2016

Όταν τα αφεντικά μας πλακώνονται μεταξύ τους, είναι η καλύτερη ευκαιρία για εμάς τους συνειδητούς εργάτες να προετοιμάσουμε την αντεπίθεσή μας. Για να εκμεταλλευθούμε αυτή την ιστορική ευκαιρία θα χρειαστούμε οργάνωση, τόλμη και νέες, μαχητικές, άφθαρτες –δηλαδή επαναστατικές– ηγεσίες.

Η κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι ένα τεράστιο ιδεολογικό και πολιτικό πλήγμα για τις αστικές τάξεις της ηπείρου μας, αλλά και μια δικαίωση για τον μαρξισμό – και πρέπει να μεταβληθεί σε εφαλτήριο για την ανασυγκρότηση της επαναστατικής πρωτοπορίας.

Δείτε την εφημερίδα σε μορφή PDF

Σοσιαλιστική Προοπτική Ιούλιος 2016

Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ

Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)

1)   Οι συμφωνίες με την Κίνα

Η Κίνα είναι η χώρα του μέσου μηνιαίου εργατικού μισθού των 60 έως 80 ευρώ. Με 14ωρη ημερήσια συνεχή εργασία, και χωρίς πληρωμένες υπερωρίες. Με συνεχή επταήμερη εβδομαδιαία εργασία. Χωρίς θερινή άδεια, χωρίς αργίες, χωρίς επιδόματα ανεργίας, χωρίς αποζημίωση απολύσεων, και χωρίς κοινωνική ασφάλιση.

Οπότε: τα κινεζικά προϊόντα που είναι πάμφθηνα λόγω αυτών των κτηνωδών συνθηκών εργασίας και αμοιβών του κινεζικού λαού, όταν εξάγονται σε άλλες χώρες, τα αντίστοιχα προϊόντα  αυτών των άλλων χωρών, μπορούν να αντέξουν στον ανταγωνισμό των κινεζικών, αποκλειστικά και μόνον όταν: Τα προϊόντα αυτών των χωρών παραχθούν και αυτά, με τις ίδιες κτηνώδεις συνθήκες εργασίας και αμοιβής σαν αυτές των κινεζικών.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

από τον Στάλιν και την προνομιούχο γραφειοκρατία του

   Η ηγεσία του ΚΚΕ, εξύμνησε τον Στάλιν με ένα ειδικό ένθετο στον “Ριζοσπάστη” το Μάρτιο του 2003, και:

   Δικαιολόγησε όλα τα φοβερά εγκλήματα του Στάλιν και της  προνομιούχου γραφειοκρατίας του και επανέλαβε όλες τις βρωμερές συκοφαντίες εναντίον των θυμάτων τους. Δηλαδή την θανατική εκτέλεση άνω των 20.000.000 σοβιετικών πολιτών, και σχεδόν όλων των ηγετών και των μελών του κόμματος των μπολσεβίκων που έκαναν την επανάσταση.

   Δικαιολόγησε όλα τα τερατώδη οικονομικά προνόμια της γραφειοκρατίας του Στάλιν, και όλη την τεράστια οικονομική ανισότητα στην ΕΣΣΔ, η οποία και συνετέλεσε στην παλινόρθωση του καπιταλισμού.

  Και επίσης επικαλέστηκε για την ιστορία ό,τι έχει πει και γράψει ο Στάλιν. Γι’ αυτό κι εμείς θα σας αποδείξουμε ότι ο Στάλιν πλαστογραφούσε όλα τα ιστορικά γεγονότα. Και επειδή ο χώρος δεν μας επιτρέπει να σας παρουσιάσουμε τα πλαστογραφημένα κείμενα, θα σας παρουσιάσουμε τις φωτογραφίες που αποτελούν τα φωτογραφικά τεκμήρια της ιστορίας και θα σας αποδείξουμε ότι είναι παραποιημένες.

Οι φωτογραφίες μας προέρχονται από τις συνεχώς “διορθωνόμενες” επανεκδόσεις της “Μεγάλης Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας” και της “Παγκόσμιας Ιστορίας της Ακαδημίας της ΕΣΣΔ”, που ήταν τα πλέον εξειδικευμένα  κέντρα πάσης ιστορικής παραποίησης και πλαστογραφίας και από τις χίλιες περίπου παραποιημένες φωτογραφίες που υπάρχουν, σήμερα θα σας παρουσιάσουμε μόνο τρεις.

«Ούτε γουλιά Coca-Cola» Η δύναμη του μποϊκοτάζ

To μποϊκοτάζ κατά της Coca-Cola σημειώνει ήδη επιτυχία, κι αυτό
είναι μια σημαντική παρακαταθήκη στην πάλη για την επιβίωση
της τάξης μας  

Το μποϊκοτάζ των Ελλήνων εργαζομένων, που τάχθηκαν αλληλέγγυοι στο σύνθημα των απολυμένων της Coca-Cola Θεσσαλονίκης «ούτε γουλιά Coca-Cola», ανάγκασε σε συρρίκνωση τον πολυεθνικό κολοσσό, ο οποίος κατείχε το 90% της εγχώριας αγοράς. Στην υποχώρηση αυτή συμπαρέσυρε και τον άλλο κύριο ανταγωνιστή του, την Pepsi Cola.

Ο αποδεσμευμένος χώρος καλύφθηκε αμέσως από τις εγχώριες εταιρείες αναψυκτικών, χυμών και τσαγιών, παρ’ όλη τη γενική ύφεση του κλάδου. Δεν πέφτουμε στην παγίδα να υποστηρίζουμε τον εγχώριο, «εθνικό» καπιταλισμό καθαγιάζοντάς τον έτσι έναντι του διεθνούς. Αναμφισβήτητα, όμως, η αναζωογόνηση της ελληνικής εργατικής τάξης συνδέεται άρρηκτα με την αναγέννηση της βιομηχανικής παραγωγής εντός του ελληνικού χώρου.

Τράπεζες-ΜΜΕ Ένας βρώμικος συνεταιρισμός

Τα ΜΜΕ προπαγανδίζουν τη διάσωση των τραπεζών από το αίμα 

του ελληνικού λαού – και οι τραπεζίτες τα ανταμείβουν για αυτό 

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές ειδήσεις της τελευταίας περιόδου είναι η αποκάλυψη ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δάνειζε –μέσα στην κρίση– επιχειρήσεις ΜΜΕ με επισφάλεια 90%! Με απλά λόγια, η τράπεζα είχε περισσότερες πιθανότητες να πάρει πίσω τα λεφτά της αν δάνειζε λαθρομετανάστη περαστικό από την Ομόνοια παρά κανάλι ή εφημερίδα. Αυτά τα «ευαγή» ιδρύματα που έχουν γδάρει πολλαπλώς τον ελληνικό λαό δεν φείδονταν χρημάτων (μιλάμε για τουλάχιστον 900 εκατ. ευρώ) όταν επρόκειτο για τη στήριξη των μεγαλοκαναλαρχών-μεγαλοεκδοτών.

Οι αλλαγές στον εκλογικό νόμο και πού αποσκοπούν

Εμείς οι κομμουνιστές τασσόμαστε υπέρ της απλής αναλογικής

 χωρίς μπόνους και πλαφόν – και χωρίς αυταπάτες για τις εκλογές 

Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να φέρει στη Βουλή ένα σχέδιο σημαντικών αλλαγών στο εκλογικό σύστημα ενέχει ασφαλώς το στοιχείο του αποπροσανατολισμού, σε σχέση με τα σκληρά μέτρα του 3ου Μνημονίου και τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» που επίκεινται στο εργασιακό. Πολύ απλά, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί αγωνιωδώς να συντηρήσει ένα «αριστερό» προφίλ σε κάποια δευτερεύοντα ζητήματα, σε ζητήματα που δεν επηρεάζουν άμεσα την κυρίαρχη μνημονιακή γραμμή. Πολύ περισσότερο από αυτό, όμως, πρόκειται για μια προσπάθεια απάντησης στη βαθιά κρίση του αστικού πολιτικού εποικοδομήματος που έχει ξεκινήσει από το 2010.

Ιταλία Μια βόμβα στα θεμέλια της Ε.Ε.

Η Γερμανία δείχνει το δρόμο της αυστηρής δημοσιονομικής

 πειθαρχίας. Η Ιταλία δεν φαίνεται όμως διατεθειμένη να 

τον ακολουθήσει.

Το Brexit κατάφερε με το «καλημέρα» να προκαλέσει σοβαρούς κλυδωνισμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξεκινώντας από την 3η μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ, την Ιταλία! Συγκεκριμένα, οι μετοχές των ιταλικών τραπεζών έκαναν βουτιά έως και 57%, την ίδια στιγμή που αυτές βαρύνονται με μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους 360 δις ευρώ, εκ των οποίων περίπου 210 δις ευρώ έχουν χορηγηθεί σε δανειολήπτες που θεωρούνται πια χρεοκοπημένοι!

Μαρινόπουλος Το κανόνι δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία

Το «κανόνι» του Μαρινόπουλου είναι προϊόν και της κρίσης, αλλά

 κυρίως του μοντέλου στο οποίο στηρίχτηκε η «επιχειρηματικότητα»

 στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες

Στις αρχές Ιουλίου εκδόθηκε προσωρινή διαταγή για προστασία της εταιρείας σούπερ μάρκετ Μαρινόπουλος από τους πιστωτές της, ενώ το φθινόπωρο θα συζητηθεί η τελική απόφαση για ένταξη της στο άρθρο 99 του πτωχευτικού δικαίου. Πώς όμως ο κολοσσός των σούπερ μάρκετ έφτασε να έχει φεσώσει με 1,3 δις δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες, προμηθευτές και τους 12.500 υπαλλήλους του;

Τα πρώτα σύννεφα φάνηκαν με την έλευση της κρίσης στην Ελλάδα. Και ενώ μέχρι το 2011 ο τζίρος μειώνεται σημαντικά, ο Μαρινόπουλος απαντά με μεγαλύτερες προσφορές, τις οποίες καλούνται όμως να χρηματοδοτήσουν οι προμηθευτές του, μέσω της καθυστέρησης της αποπληρωμής τους, που έφτασε τις 200 ημέρες! Ορισμένοι αντέδρασαν, αποσύροντας τα προϊόντα τους από τα ράφια.

SOS εκπέμπουν τα νοσοκομεία

Τα νοσοκομεία λειτουργούν πλέον κυρίως χάρη στο φιλότιμο του 

προσωπικού τους

Έξι χρόνια άγριων μνημονιακών πολιτικών έχουν τσακίσει τη δημόσια υγεία. Οι ελλείψεις σε προσωπικό (γιατροί, νοσηλευτές κ.λπ.) είναι τεράστιες και η υποχρημαδότηση τραγική, με αποτέλεσμα τα νοσοκομεία να λειτουργούν οριακά και κυρίως χάρη στο φιλότιμο και την αυτοθυσία των εργαζομένων τους.

ΤΟ «PLAN B» ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Επιτακτικά μέτρα εξόδου από την κρίση προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας 

Το εργαζόμενο και αγωνιζόμενο κομμάτι του ελληνικού λαού πρέπει να φτιάξει 

το δικό του «Plan B», το δικό του σχέδιο εξόδου από την κρίση, σε ρήξη

 με την ξένη και ντόπια κεφαλαιοκρατία και τη διεθνή τοκογλυφία

Τις τελευταίες ημέρες ξαναθυμήθηκαν τα συστημικά ΜΜΕ –με αφορμή το βιβλίο του Αμερικανού οικονομολόγου Γκαλμπρέιθ– το υποτιθέμενο σχέδιο εξόδου από τη ζώνη του ευρώ, το περιβόητο «Plan B» των Βαρουφάκη-Γκαλμπρέιθ το καλοκαίρι του 2015. Και λέμε «υποτιθέμενο» γιατί ούτε η φιλο-Ε.Ε. μέχρι το κόκκαλο κυβέρνηση Τσίπρα αλλά ούτε και ο Βαρουφάκης είχαν καμιά πρόθεση να έρθουν σε ρήξη με την Ε.Ε. και το ευρώ. Ο δε τελευταίος το διατυμπανίζει μέχρι και σήμερα, ως πολέμιος του Brexit. Το μόνο σχέδιο που υπήρξε και υπάρχει είναι η παραμονή της Ελλάδας εντός της Ε.Ε. και του πλαισίου των μνημονίων και άρα η πλήρης υποταγή στις αντεργατικές-αντιλαϊκές πολιτικές των δανειστών-τοκογλύφων, που οδηγούν στη ραγδαία φτωχοποίηση των εργαζομένων.

ΤΟ «ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ» ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ

Μόνο με γυαλιά εικονικής πραγματικότητας μπορεί ο Τσίπρας να δει την Ελλάδα

 «πύλη της Κίνας στην Ευρώπη», γιατί στην… κανονική πραγματικότητα το σχέδιο

 αυτό θα σκοντάψει στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς 

Άλλος ένας πρωθυπουργός που ονειρεύεται προσέλκυση επενδύσεων, μετά τον Κωστάκη Καραμανλή, επισκέφθηκε την Κίνα. Πιστός στα συμφέροντα των απαλλαγμένων παντός φόρου εφοπλιστών, που μεταφέρουν τα κινεζικά προϊόντα ανά τον κόσμο και θέλουν την κινεζοποίηση της Ελλάδας, ο Τσίπρας ξεπουλάει όσο όσο τα ελληνικά λιμάνια και θέλει να παραδώσει και το Θριάσιο Πεδίο στους Κινέζους, ώστε να μεταφέρουν τα προϊόντα τους εδώ, να τα συναρμολογούν στο Θριάσιο βαφτίζοντάς τα «ελληνικά» (δηλαδή «ευρωπαϊκά») και μετά να τα προωθούν στην ευρωπαϊκή αγορά. Πιστεύει πως έτσι θα αυξηθεί η απασχόληση και θα έρθει η πολυπόθητη «ανάπτυξη».

Όμως, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί για τους εξής λόγους:

ΤΟ BREXIT, Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Το βασικό με το Brexit είναι ότι αποκαλύπτει πως η Ε.Ε. δεν είναι «μονόδρομος»,
όπως μας έλεγαν οι καπιταλιστές δεκαετίες τώρα 

Η 23η Ιουνίου του 2016 θα μείνει στην ιστορία ως η συμβολική ημερομηνία της αρχής του τέλους για την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή για το κορυφαίο στρατηγικό σχέδιο των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων τα τελευταία 60 χρόνια.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η βρετανική πολιτική ηγεσία τελικά θα αγνοήσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και, μάλιστα, κάνουν παραλληλισμούς με το ελληνικό δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015. Καμία σχέση. Το Brexit είναι δρόμος χωρίς επιστροφή γιατί εδώ ο καπιταλισμός δεν έχει να κάνει με τα συμφέροντα των καταπιεζόμενων τάξεων αλλά με τα δικά του συμφέροντα.

ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ

Γαλλία: Συνεχίζονται μέχρι και τις αρχές Ιουλίου που γράφονται αυτές οι γραμμές, για πέμπτο συνεχόμενο μήνα, οι αντιδράσεις της γαλλικής εργατικής τάξης στο εργασιακό νομοσχέδιο των Ολάντ-Βαλς-Ελ Κομρί, που καταργεί βασικά εργατικά δικαιώματα. Παρά την επιβολή του νομοσχεδίου με τη δικτατορική μέθοδο των προεδρικών διαταγμάτων, παρά την κρατική τρομοκρατία και την εκστρατεία αποσιώπησης-συκοφάντησης από τα ΜΜΕ, η γενική απεργία της 14ης Ιουνίου είχε τεράστια επιτυχία. Οι διαδηλωτές στο Παρίσι έφτασαν τους 1.300.000, ενώ μεγάλες ήταν οι διαδηλώσεις και στη Μασσαλία, την Τουλούζ, το Στρασβούργο και άλλες πόλεις. Ωστόσο, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία (σταλινογενής και σοσιαλδημοκρατική) αγνόησε τη δυναμική αυτή και στο κρίσιμο σημείο έκανε πίσω. Απέτρεψε το σαμποτάρισμα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου «Euro» (κάτι που θα έφερνε την κυβέρνηση σε πολύ δύσκολη θέση), δεν ανακοίνωσε νέα πανγαλλική κινητοποίηση και περιόρισε το μέτωπο μόνο σε ένα άρθρο του επίμαχου νομοσχεδίου.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΝΙΟΣ 2016

1 Ιουνίου: Οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ «Καρυπίδης» στη Βόρεια Ελλάδα ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας, που κράτησε όλο το μήνα, για τα δεδουλευμένα τους.

Οι εργάτες της βιομηχανίας «Λεβεντέρης» στον Βόλο Μαγνησίας ξεκίνησαν τετράωρες στάσεις εργασίας καθημερινά, που κράτησαν έως τις 17 του μήνα. Διεκδικούν την επαναπρόσληψη τριών συναδέλφων τους.

Οι λιμενεργάτες Πειραιά και Θεσσαλονίκης συνέχισαν την απεργία που είχαν ξεκινήσει από τον Μάιο ενάντια στο ξεπούλημα των δύο μεγάλων λιμανιών της χώρας, Πρώτη έσπασε τον αγώνα, με φτηνές δικαιολογίες, η διοίκηση της Ένωσης Λιμενεργατών Πειραιά, όπως είχε γίνει και στην απεργία του 2009. Αυτή χρεώνεται το μεγαλύτερο βάρος της προδοσίας της υπόθεσης. Στις 24 του μήνα σταμάτησαν και η ΟΜΥΛΕ (υπάλληλοι) και οι λιμενεργάτες της Θεσσαλονίκης.

Ευρετήριο Άρθρων Σοσιαλιστικής Προοπτικής Ιουνίου 2016

• Θέλουν να γυρίσουν την εργατική τάξη έναν αιώνα πίσω (σελ.1)
• Σχόλια ειδήσεις απόψεις (σελ.2)
• Να πώς λήστευαν το δημόσιο ταμείο οι εργολάβοι (σελ.3)
• Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ (σελ.4)
• Παραπάνω ντροπή και αίσχος (σελ.4)
• Το νερό είναι ζωή, δεν είναι για πούλημα (σελ.5)
• Ανοίγει ο δρόμος για κατασχέσεις των σπιτιών μας (σελ.5)
• ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΤΙ ΘΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ; (σελ.5)
• ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ «ΓΑΛΛΙΚΑ» ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ (σελ.6)
• Η ειδική αγωγή σε δραματική υποβάθμιση (σελ.6)
• Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (σελ.6)
• ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ (σελ.7)
• ΄Ελληνες μετανάστες θύματα Ελλήνων στο εξωτερικό (σελ.7)
• ΤΟ «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ» ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ (σελ.7)
• Η ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (σελ.8)
• Η άνοδος της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη (σελ.8)
• Στοχοποιούν αγωνιστές για να μας τρομοκρατήσουν (σελ.8)
• Σκόπιμη απαξίωση των συγκοινωνιών (σελ.9)
• Λουκέτα και στον τουρισμό (σελ.9)
• Έξω οι «γύπες» από την ηλεκτρική ενέργεια (σελ.9)
• ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ (σελ.9)
• ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟ ΜΗΝΑ ΜΑΪΟΣ 2016 (σελ.10)
• Οι εξελίξεις στην Λατινική Αμερική (σελ.10)
• Αναδιοργάνωση των συνεταιρισμών σε νέα βάση (σελ.10)
• Πόσο εύκολο είναι να λες ανοησίες (σελ.10)
• ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ Ή ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ; (σελ.11)
• Να κλιμακωθεί ο αγώνας στα λιμάνια (σελ.12)
• Αναγκαιότητα η μείωση των ωρών εργασίας (σελ.12)
• ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ (σελ.12)

Θέλουν να γυρίσουν την εργατική τάξη έναν αιώνα πίσω

Μπορεί τα αιματηρά μέτρα του 3ου Μνημονίου να πέρασαν από το εξευτελισμένο κοινοβούλιο-όργανο των τοκογλύφων, αλλά υπάρχει ακόμα ένας λογαριασμός ανοιχτός. Η κυβέρνηση Τσίπρα θα πρέπει να νιώσει καλά –και να φροντίσουμε εμείς για αυτό– ότι, αν επιχειρήσει να επιβάλει τα δουλοκτητικού χαρακτήρα μέτρα που ζητούν οι «δανειστές» και το εγχώριο κεφάλαιο στο εργασιακό, θα έχει υπογράψει τον πολιτικό της θάνατο.

Ο ξεσηκωμός της γαλλικής εργατικής τάξης μπορεί να γίνει εφαλτήριο για την αφύπνιση όλου του ευρωπαϊκού προλεταριάτου. Δεν θα γίνουμε δούλοι στον 21ο αιώνα για να επιβιώσει το ιστορικά τελειωμένο καπιταλιστικό σύστημα!

Στοχοποιούν αγωνιστές για να μας τρομοκρατήσουν

Ενόψει των σκληρών μέτρων που προετοιμάζονται στο «εργασιακό»,

επιστρατεύονται και ειδικές μορφές τρομοκράτησης όσων 

αντιστέκονται

Τον τελευταίο καιρό πραγματοποιείται, εκ μέρους και των τριών παρατάξεων ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΔΑΚΕ (ΝΔ) και ΠΑΜΕ, μια συντονισμένη επίθεση στον προερχόμενο από την παράταξη των «Παρεμβάσεων» πρόεδρο της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης Χρήστο Ζαγανίδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι και η ομοσπονδία (ΟΛΜΕ) δε δίστασε να αποστασιοποιηθεί, ουσιαστικά παρέχοντας νομιμοποίηση στη «συμμαχία». Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι η Ε΄ ΕΛΜΕ αναγνωρίζεται από τους εκπαιδευτικούς της Θεσσαλονίκης ως το πιο δραστήριο και μαχητικό σωματείο στον κλάδο τους, από τα πέντε υφιστάμενα.

Οι εξελίξεις στη Λατινική Αμερική

Η λατινοαμερικάνικη εργατική τάξη αντιστέκεται στις

 σκευωρίες και τα πραξικοπήματα της αντίδρασης

Η ιστορία της Λατινικής Αμερικής χαρακτηρίζεται από μια βασική αντίφαση: ενώ τα περισσότερα κράτη της περιοχής ιδρύθηκαν νωρίς (αρχές 19ου αιώνα), δεν μπόρεσαν ποτέ να φτάσουν σε ένα υψηλό επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης, κυρίως λόγω των καθυστερημένων κοινωνικών δομών που άφησε η ισπανική αποικιοκρατία. Έτσι, οι αστικές τους τάξεις παλαντζάρουν διαρκώς ανάμεσα σε μια τάση υποταγής στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και μια προσπάθεια ενίσχυσης της θέσης τους μέσα από προστατευτικές πολιτικές.

ΤΟ «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ» ΤΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

«Αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας μέσα στο μνημονιακό πλαίσιο ίσον ξεπούλημα και χτύπημα των εργαζόμενων

Σε άμεσο κίνδυνο βρίσκονται οι αστικές συγκοινωνίες, που οδεύουν προς 

«αξιοποίηση»-ξεπούλημα. Όπου μπαίνει ιδιώτης, έστω και σαν

 μειοψηφικός μέτοχος στην αρχή, θα έρχεται αμέσως αύξηση τιμών

 και χτύπημα για τους εργαζόμενους.

Λίγες μέρες πριν το Eurogroup της 24ης Μαΐου, βάσει των δεσμεύσεων του 3ου Μνημονίου, ψηφίστηκε από την κυβέρνηση η δημιουργία του νέου υπερταμείου «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας. Ο νόμος προβλέπει πως το νέο ταμείο, η «Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας», όπως ονομάζεται, θα έχει διάρκεια ζωής 99 ετών, με κύριο σκοπό στην πραγματικότητα να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία, ώστε να αποπληρωθούν τα δάνεια των μνημονίων. Μάλιστα, με τον ίδιο νόμο κυρώθηκε και η σύμβαση παραχώρησης 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην κοινοπραξία της γερμανικής Fraport με τον όμιλο Κοπελούζου. Ας δούμε όμως μερικά κρίσιμα στοιχεία.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ

Οι «αλλαγές» στο εργασιακό δεν στοχεύουν τα «προνόμια» των συνδικαλιστών αλλά όλη την ελληνική εργατική τάξη

Η πλούσια εμπειρία των τελευταίων χρόνων πρέπει να αξιοποιηθεί με 

τόλμη και πρωτοτυπία. Με φρέσκες δυνάμεις στην πρωτοπορία, μπορούμε

να δώσουμε νικηφόρα τη μάχη του «εργασιακού».

Μετά τα βάρβαρα μέτρα σε ασφάλιση και φορολογία, οι «δανειστές» και η εγχώρια αστική τάξη ετοιμάζουν επίθεση ενάντια στον κεντρικό πυρήνα της αντίστασης του ελληνικού λαού, στην εργατική του τάξη και τα εναπομείναντα δικαιώματά της.

Ο πρώτος στόχος είναι η πλήρη υπονόμευση, αν όχι κατάργηση, της δυνατότητας για εργατική αντίσταση. Συγκεκριμένα σχεδιάζουν: Να περιορίσουν το δικαίωμα στην απεργία, αυξάνοντας τον απαραίτητο χρόνο εξαγγελίας της στις τέσσερις ημέρες πριν την πραγματοποίησή της, για να είναι έγκυρη. Έτσι αχρηστεύεται και ένα όπλο που έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από οργανωμένα τμήματα της τάξης μας, η απροειδοποίητη ή «κατσαρή» απεργία. Όπως και γενικά η δυνατότητα άμεσης απεργιακής απάντησης σε κάθε αιφνιδιασμό της εργοδοσίας. Γίνεται ακόμα υποχρεωτική η έγκριση του 50+1 % των εγγεγραμένων μελών ενός σωματείου για να προκηρυχθεί απεργία. Κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατον, αφού στις συνελεύσεις και των πιο οργανωμένων σωματείων σπάνια παρευρίσκεται πάνω από το 50% των μελών.

Να κλιμακωθεί ο αγώνας στα λιμάνια

Η κρίσιμη ώρα για τα λιμάνια Πειραιά – Θεσσαλονίκης πλησιάζει. Μέσα στον Ιούνιο θα πάει στη Βουλή η σύμβαση παραχώρησης του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) στην κινέζικη COSCO.

Σε δύο σημεία θα σταθούμε: στη γραμμή «άμυνας» που έχει υιοθετήσει η διοίκηση των λιμενεργατών στον Πειραιά και στην πίεση της αστικής τάξης στη Βόρεια Ελλάδα εναντίον των λιμενεργατών της Θεσσαλονίκης.

Κάθε επιτυχία στον αγώνα των λιμενεργατών θα είναι ένα

 εμπόδιο και για τα επόμενα ξεπουλήματα στρατηγικών 

υποδομών της χώρας που σχεδιάζονται.

Η γραμμή «άμυνας» στον Πειραιά μόνο τέτοια δεν είναι. Η διοίκηση των εργαζομένων μιλάει μόνο για τη διατήρηση του υπάρχοντος κανονισμού εργασίας και της ισχύουσας σύμβασης. Η κυβέρνηση πήρε ήδη την «πάσα», και μιλάει με καλά λόγια για το αίτημα, χωρίς βέβαια να δεσμεύεται σε τίποτα.

Έξω οι «γύπες» από την ηλεκτρική ενέργεια

Η είσοδος των ιδιωτών στην ηλεκτρική ενέργεια δεν έκανε το 

ρεύμα φθηνότερο αλλά πολύ ακριβότερο

Το ξεπούλημα της ΔΕΗ συμπεριλαμβάνεται στα μέτρα που υπέγραψε πρόσφατα η κυβέρνηση με τους δανειστές. Ο ΑΔΜΗΕ  (ο κεντρικός διαχειριστής του ηλεκτρικού ρεύματος)  θα πρέπει να ξεπουληθεί κατά 29% στο Χρηματιστήριο και κατά 20% σε «στρατηγικό επενδυτή». Και όλα αυτά μέχρι το 2018, αλλιώτικα επίκειται ολοκληρωτικό ξεπούλημα της ΔΕΗ, με το 34% απ’ το 52% που της έχει απομείνει, και με το 40% των ενεργών μονάδων.

Η άνοδος της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη

Η αφύπνιση της εργατικής τάξης είναι αυτό που τρέμει ο καπιταλισμός

και οι ακροδεξιές εφεδρείες του. Ειδικά από τη στιγμή που αυτή η

εργατική τάξη θα αποκτήσει και μια ηγεσία αντάξιά της.

Το τελευταίο διάστημα διάφορα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη αυξάνουν τις δυνάμεις τους και την εκπροσώπησή τους στα κοινοβούλια. Μεταξύ άλλων, στη Γερμανία το AfD («Εναλλακτική για τη Γερμανία») εξελίσσεται σε ένα ανοιχτά ακροδεξιό κόμμα, στη Σλοβακία το Λαϊκό Κόμμα πήρε το 9% των ψήφων στις πρόσφατες εκλογές, στην Ουγγαρία το φασιστικό Jobbik αποτελεί πλέον την τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας. Αποκορύφωμα αποτέλεσε η Αυστρία, όπου στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές ο υποψήφιος του ακροδεξιού FPO («Κόμμα της Ελευθερίας») παραλίγο να βγει και πρόεδρος της χώρας!

Η ειδική αγωγή σε δραματική υποβάθμιση

Εκπαιδευτικοί και γονείς πρέπει να ρίξουν ιδιαίτερο βάρος

 στην υπεράσπιση της ειδικής αγωγής ενάντια στην

 ολέθρια πολιτική των περικοπών

Η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο των άγριων μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόζονται στη χώρα μας. Θύμα αυτής της πολιτικής αποτελεί ιδιαίτερα η ειδική αγωγή, που αφορά τους πιο αδύναμους μαθητές, τους μαθητές με αναπηρίες, μαθησιακές δυσκολίες (π.χ. δυσλεξία), αυτισμό κ.λπ.

Στα έξι χρόνια του μνημονίου, που η φτώχεια θεριεύει, η ανεργία καλπάζει και ο κοινωνικός ιστός της χώρας διαλύεται, οι μαθητές με αυτές τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες έχουν πολλαπλασιαστεί. Και όχι μόνο δεν υπάρχει η αντίστοιχη στήριξη αυτής της τόσο απαραίτητης εκπαιδευτικής δομής, αλλά αντίθετα τα παιδιά αυτά καταδικάζονται πλέον συνειδητά στον Καιάδα της σχολικής αποτυχίας και στο περιθώριο.