 |
Μόνο με γυαλιά
εικονικής πραγματικότητας μπορεί ο Τσίπρας να δει την Ελλάδα
«πύλη της Κίνας
στην Ευρώπη», γιατί στην… κανονική πραγματικότητα το σχέδιο
αυτό θα σκοντάψει
στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς
|
Άλλος
ένας πρωθυπουργός που ονειρεύεται προσέλκυση επενδύσεων, μετά τον Κωστάκη
Καραμανλή, επισκέφθηκε την Κίνα. Πιστός στα συμφέροντα των απαλλαγμένων παντός
φόρου εφοπλιστών, που μεταφέρουν τα κινεζικά προϊόντα ανά τον κόσμο και θέλουν
την κινεζοποίηση της Ελλάδας, ο Τσίπρας ξεπουλάει όσο όσο τα ελληνικά λιμάνια
και θέλει να παραδώσει και το Θριάσιο Πεδίο στους Κινέζους, ώστε να μεταφέρουν
τα προϊόντα τους εδώ, να τα συναρμολογούν στο Θριάσιο βαφτίζοντάς τα «ελληνικά»
(δηλαδή «ευρωπαϊκά») και μετά να τα προωθούν στην ευρωπαϊκή αγορά. Πιστεύει πως
έτσι θα αυξηθεί η απασχόληση και θα έρθει η πολυπόθητη «ανάπτυξη».
Όμως,
αυτό δεν πρόκειται να συμβεί για τους εξής λόγους:
-
Ο ανταγωνισμός, ζωτικό συστατικό του καπιταλιστικού συστήματος, δεν επιτρέπει
την ισόμερη ανάπτυξη όλων των κρατών, και ειδικά στο σημερινό του στάδιο, η ενίσχυση ενός καπιταλιστικού κράτους
μπορεί να γίνει μόνο εις βάρος άλλων. Έτσι, στην Ευρώπη η γερμανική αστική
τάξη ανάγκασε μέσω του δανεισμού σε αποβιομηχάνιση τα κράτη του Νότου, πιέζοντας
και κράτη ισχυρά, όπως Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, και κερδίζοντας ένα μεγάλο μερίδιο εξαγωγών προς την Κίνα σε βάρος τους
(1,25 τρις ευρώ το 2014 οι γερμανικές εξαγωγές προς την Κίνα). Η τελευταία
επίσκεψη της Μέρκελ στην Κίνα είχε έναν και μόνο στόχο: τη «μείωση του
ανταγωνισμού» μεταξύ των δύο χωρών, φυσικά εις βάρος της Κίνας, αφού η βελτίωση
της ποιότητας των κινεζικών προϊόντων αποσπά μερίδιο της αγοράς από τη
Γερμανία. Ενώ απαίτησε και τη μείωση των εξαγωγών χάλυβα προς την Ευρώπη.
-
Η αγορά της Κίνας, εξαιτίας του τεράστιου πληθυσμού της, είναι το όνειρο όλων
των δυτικών επιχειρηματιών, προκειμένου να εξαγάγουν τα προϊόντα τους στην
Ανατολή. Όλοι αυτοί ξεχνούν ότι η παγκόσμια βιομηχανία βρίσκεται ήδη στην Κίνα.
Αυτό σημαίνει ότι η απέραντη χώρα δεν
έχει ανάγκη εισαγωγών από χώρες όπως η Ελλάδα ή γενικά ο ευρωπαϊκός Νότος.
-
Από την άλλη, στις οικονομικές κρίσεις, τα κατώτερα στρώματα φτωχοποιούνται και
η κατανάλωση πέφτει κάθετα. Γι’ αυτό τα ισχυρά κράτη, όπως οι ΗΠΑ ή η Γερμανία,
προσπαθούν να προσελκύσουν χρήμα υπό τη μορφή επενδύσεων, αλλά και από την
αύξηση των εξαγωγών. Η Κίνα έτσι πραγματοποιεί μεγάλες επενδύσεις στην Αγγλία
και τις ΗΠΑ, αλλά σε τομείς που δεν ανταγωνίζονται τις εξαγωγές αυτών των χωρών
(π.χ. αγορά ακινήτων). Οι επενδύσεις στη Δύση είναι και θα είναι το κινεζικό
όνειρο, το οποίο όμως οι δυτικοί
ιμπεριαλιστές δεν θα αφήσουν να πραγματοποιηθεί, εκτός από δευτερεύοντες
τομείς.
Για όλους αυτούς
τους λόγους, το σχέδιο μιας στρατηγικής ελληνο-κινεζικής καπιταλιστικής
συνεργασίας είναι αδιέξοδο.
Από
την αρχή της ανακοίνωσης της πώλησης των ελληνικών λιμανιών στους Κινέζους, η
Γερμανία και οι ΗΠΑ αντιτάχθηκαν και γι’ αυτό, παρά την πώλησή τους, δεν έχουν
αυξηθεί οι κινεζικές εξαγωγές προς Ευρώπη, παρά μόνον ο τζίρος της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά. Το μερίδιο της αγοράς που
ευελπιστεί η Κίνα να πάρει χρησιμοποιώντας την Ελλάδα και οι επενδύσεις που
ονειρεύεται η ελληνική κυβέρνηση για να βγει από τη δύσκολη κατάστασή της
(γιατί ο ελληνικός λαός δεν θα ευημερήσει έτσι) θα βρουν τεράστια εμπόδια όχι μόνο από την ευρωπαϊκή (γερμανική)
πολιτική αλλά και από τις ΗΠΑ, που
είναι ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της Κίνας και δεν βλέπουν με καλό μάτι τα
κινεζικά προϊόντα που θα βαφτιστούν ευρωπαϊκά να κατακλύσουν την ευρωπαϊκή
αγορά.
Αντί η κυβέρνηση
να ζητιανεύει ψίχουλα ξεπουλώντας ελληνικές επιχειρήσεις και να ποντάρει στους
Κινέζους –κάτι που πρέπει να συναντήσει τη σύσσωμη αντίσταση του ελληνικού
λαού, γιατί θα οδηγήσει στην «κινεζοποίηση» και του ίδιου–, θα έπρεπε να
ποντάρει σε δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις. Αυξάνοντας έτσι την απασχόληση και
κατά συνέπεια την εσωτερική κατανάλωση σε ελληνικά προϊόντα αλλά και τις
εξαγωγές. Γιατί και πρώτες ύλες έχουμε και ενέργεια και τεχνογνωσία. Και
ανάπτυξη χωρίς ντόπια βιομηχανία δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο και ούτε
πρόκειται να υπάρξει. Κεφαλές και σώματα δράκων, σαν κι αυτά που ανέφερε ο
Τσίπρας, υπάρχουν κυρίως στα κινεζικά παραμύθια και εκεί θα μείνουν.
Χρήστος Χατζής
