Αδέλφια εργάτες
και εργάτριες
●
Την 1η Μαΐου του 1886, στο Σικάγο, οι Αμερικανοί εργάτες εξεγέρθηκαν και
κατέκτησαν το δικαίωμα της 8ωρης εργασίας, με τίμημα την εκτέλεση των αρχηγών
τους από τους καπιταλιστές δημίους. Τον δρόμο τους ακολούθησαν λίγο μετά οι
Ευρωπαίοι εργάτες, και με αιματηρές θυσίες κατέκτησαν και αυτοί το 8ωρο.
●
134 χρόνια μετά, η παγκόσμια εργατική τάξη βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι των τελευταίων δεκαετιών. Η επιδημία
του κορωνοϊού, πέρα από τις χιλιάδες ζωές που έχει ήδη στοιχίσει και τον
συνεχιζόμενο κίνδυνο ιδίως για τις ευάλωτες ομάδες και τα πιο φτωχά στρώματα,
απειλεί –μέσα από το σταμάτημα της οικονομικής δραστηριότητας– να οδηγήσει σε μια καθίζηση του βιοτικού επιπέδου και
στην αφαίρεση και των τελευταίων εργασιακών αλλά και δημοκρατικών κατακτήσεων
που έχουν απομείνει μετά την τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση και τη
νεοφιλελεύθερη αστική επίθεση. Για αυτά ασφαλώς δεν φταίει… ο ιός, αλλά η ιστορική παρακμή του βάρβαρου καπιταλιστικού
συστήματος. Το οποίο αφ’ ενός συνέβαλε καθοριστικά στην επιδημία, μέσα από
την καταστροφή της φύσης, την αναρχία της οικονομίας του και την αποδυνάμωση της
δημόσιας υγείας· και αφ’ ετέρου κοιτάζει να
φορτώσει και τη νέα κρίση στους εργαζόμενους και τα φτωχά στρώματα. Ιδίως
όσον αφορά τις χώρες της Ε.Ε., οι ισχυρότερες μερίδες του ευρωπαϊκού κεφαλαίου
απεργάζονται νέα υπερ-χρέωση των χωρών του Νότου, νέα Μνημόνια, νέα αντεργατικά
μέτρα.