Οι Κύπριοι εκπαιδευτικοί στον αγώνα

Εικόνα από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις των Κυπρίων
 εκπαιδευτικών, που ετοιμάζονται για δυναμικό
 απεργιακό αγώνα

Μαζικές κινητοποιήσεις έχουν ξεκινήσει οι εκπαιδευτικοί της Κύπρου. Στις 28 Αυγούστου πραγματοποίησαν μια μεγαλειώδη διαδήλωση στο Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 15.000! Ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση εργαζομένων των τελευταίων 25 χρόνων στην Κύπρο! Είχε προηγηθεί μαζική κινητοποίηση στις 13 Ιουλίου, εν μέσω μάλιστα θερινών διακοπών, στην οποία οι εκπαιδευτικοί συνάντησαν τις κλειστές πόρτες του Υπουργείου Παιδείας.

Από τις 17-18 Σεπτεμβρίου ξεκινάνε 48ωρες κυλιόμενες απεργίες, κλιμακώνοντας τον αγώνα τους. Χαρακτηριστικό των αγωνιστικών τους διαθέσεων είναι ότι σε ψηφοφορία που πραγματοποίησε το συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών, το 95% ψήφισε «ναι» στην απεργία!

Οι εκπαιδευτικοί της Κύπρου αντιδρούν στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης Αναστασιάδη, που ανακοινώθηκαν τον Ιούλιο, και προβλέπουν: μείωση των διορισμών στο μισό, αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών (μέσω της κατάργησης της σταδιακής μείωσής του με τα χρόνια υπηρεσίας), περιορισμό των εξωσχολικών δραστηριοτήτων (π.χ. εκδρομές-πολιτιστικές εκδηλώσεις κ.ά.), κόψιμο των συνδικαλιστικών αδειών. Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τα μέτρα αυτά παίρνονται ύστερα από εισηγήσεις της Διεθνούς Τράπεζας και αφού μελετήθηκαν στοιχεία του ΟΟΣΑ για τη «βέλτιστη αξιοποίηση των ανθρώπινων πόρων στην εκπαίδευση» – δηλαδή για τη μείωση της χρηματοδότησης της παιδείας.

Οι κινητοποιήσεις αυτές των εκπαιδευτικών είναι αποτέλεσμα και των συσσωρευμένων προβλημάτων του δημόσιου σχολείου και κυρίως της γενικότερης πολιτικής λιτότητας και περικοπών (μειώσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.) που εφαρμόστηκε στο πλαίσιο του κυπριακού μνημονίου, πολιτική που συνεχίζεται από την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Γι’ αυτό και στις κινητοποιήσεις τους συμπαρίστανται εργαζόμενοι άλλων κλάδων, καθώς και σύλλογοι γονέων.

Η άρνηση των εκπαιδευτικών να υποταχθούν στις αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας έχει οδηγήσει σε μια εκστρατεία κατασυκοφάντησης και απαξίωσης τους από την κυβέρνηση και τα κυπριακά ΜΜΕ. Το μόνο, όμως, που φαίνεται να κατορθώνουν όλοι αυτοί είναι να φουντώνουν ακόμα περισσότερο την οργή και την αγανάκτηση των εκπαιδευτικών. Οι τρεις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες (δασκάλων, καθηγητών και καθηγητών τεχνικής εκπαίδευσης), κάτω από την πίεση των αγωνιστικών διαθέσεων της βάσης, συμπορεύονται. Η μάχη θα είναι σκληρή, αλλά υπάρχουν οι προϋποθέσεις να κερδηθεί.

Μ. Σάκος