 |
| Άκρως
ελπιδοφόρα η προσπάθεια των εργατών να δουλέψουν με αυτοδιαχείριση εργοστάσια που εγκατέλειψαν οι εργοδότες |
Οι
πρώην εργαζόμενοι της επιχείρησης Ε.
Παπαδόπουλος-Ν. Παγούρας ΑΒΕΕ, στην
Πατρίδα Ημαθίας, εδώ και λίγο καιρό
προσπαθούν να ξαναβάλουν μπροστά το
εργοστάσιο ξυλείας στο οποίο εργαζόντουσαν.
Οι πρώην ιδιοκτήτες, επί τουλάχιστον
μια 7ετία, πότε τους άφηναν απλήρωτους
και πότε τους έδιναν ελάχιστα έναντι,
εγκλωβίζοντάς τους σε μια ιδιότυπη
ομηρία. Τελικά, η εταιρεία κατέθεσε
αίτηση κήρυξης πτώχευσης, αρνούμενη να
καλύψει τις υποχρεώσεις της προς τους
εργαζομένους.
Ύστερα
από παρέμβαση των εργαζομένων, το
πρωτοδικείο αποφάσισε να μην πουληθεί
τίποτε από τα περιουσιακά στοιχεία της
επιχείρησης. Όμως, οι πρώην ιδιοκτήτες,
πότε με εκβιασμούς, πότε με ανοιχτούς
τραμπουκισμούς, προσπάθησαν να κερδίσουν
χρόνο και άρχισαν να πλιατσικολογούν
τον μηχανολογικό εξοπλισμό.
Έτσι,
οι «Ρομπέν
του Ξύλου»,
όπως αυτοαποκαλούνται πια οι εργαζόμενοι,
με κεντρικό τους σύνθημα «Αν
δε μπορείτε εσείς, μπορούμε εμείς»,
κατέλαβαν το εργοστάσιο και προσπαθούν
να το ξαναβάλουν μπροστά με όρους
αυτοδιαχείρισης, χωρίς αφεντικά. Τονίζουν
πως δε διεκδικούν τους τίτλους ιδιοκτησίας
του εργοστασίου ούτε και την ιδιότητα
του «αφεντικού». Στόχος
τους είναι με τον έλεγχο των μέσων
παραγωγής, λειτουργώντας ισότιμα και
συλλογικά, να μπορέσουν να ζήσουν με
αξιοπρέπεια, από την εργασία τους και
μόνο!
Μεταφερόμαστε
νότια, στην Πάτρα αυτή τη φορά, σε ένα
άλλο εργοστάσιο ξυλείας, την ΑΒΕΞ.
Με ιστορία 90 χρόνων, ξεκίνησε ως εργοστάσιο
παραγωγής σταφιδοκιβωτίων, μία από τις
πρώτες ελληνικές επιχειρήσεις παραγωγής
προϊόντων ξύλου σε βιομηχανική κλίμακα
και βρίσκεται στη, νεκρή πια, Βιομηχανική
Περιοχή της Πάτρας. Η εταιρεία από το
2012 έχει κηρυχθεί πτωχευμένη. Από τότε,
ο χώρος χρησιμοποιήθηκε μόνο ως κατάλυμα
για μετανάστες και έχει συμπεριληφθεί
στους υποψήφιους χώρους φιλοξενίας των
Σύριων προσφύγων! Τώρα οι
εργαζόμενοι προσπαθούν να λειτουργήσουν
ξανά τo
εργοστάσιο ως αυτοδιαχειριζόμενη
επιχείρηση, ζητώντας
υποστήριξη από διάφορους φορείς και
τον δήμο Πάτρας.
Ο
έλεγχος από τους ίδιους τους εργαζόμενους
και η αυτοδιαχείριση της παραγωγής
είναι η πιο αποστομωτική απάντηση στην
καταστροφή των παραγωγικών δομών της
χώρας. Στο άμεσο μέλλον η επαναλειτουργία
των χώρων παραγωγής θα αποτελέσει μια
βασική λύση επιβίωσης για τους ανέργους.
Υιοθετούμε το αίτημα που πρώτοι οι
εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ διαμόρφωσαν μέσα
από την εμπειρία τους και το καταθέτουμε
ως κεντρικό σύνθημα: Να αναγνωριστεί
στους εργαζόμενους το δικαίωμα
αυτοδιαχείρισης των εγκαταλελειμμένων
εργοστασίων!
Θωμάς
Θαλασσινός
