Η λίστα των εκπροσώπων του «ΝΑΙ» ό,τι
αντιδραστικότερο και αποκρουστικότερο διαθέτει η ελληνική κοινωνία
 |
Ο λαός μας για μια ακόμη φορά, στην
τρομοκρατία, τον ραγιαδισμό και τον ατομικισμό
αντέταξε την τόλμη, την
αυταπάρνηση, το ανυπότακτο πνεύμα. Αυτή είναι η
πολυτιμότερη παρακαταθήκη στις
κρίσιμες στιγμές που έρχονται.
|
Οι
στιγμές που βιώνει ο λαός μας είναι αναμφισβήτητα ιστορικές, όχι μόνο για την
απάντηση που έδωσε στο πρόσφατο δημοψήφισμα, αλλά γιατί τώρα φάνηκε ότι όλη
αυτή η σκληρή δοκιμασία που πέρασε τα τελευταία χρόνια δεν οδήγησε στη μοιρολατρία
και στην ηττοπάθεια αλλά αντίθετα έφερε στην επιφάνεια τις κρυμμένες δυνάμεις του
και το θάρρος του.
Από
τη μια μεριά, με το «ΟΧΙ», οι άνθρωποι που περισσότερο υπέφεραν αυτά τα πέντε
μνημονιακά χρόνια. Χαμηλοσυνταξιούχοι που αναγκάζονται να επιβιώνουν με
συντάξεις που πετσοκόβονται, άνεργοι, εργαζόμενοι που είδαν τους μισθούς και τα
δικαιώματα τους να διαλύονται, νέοι άνθρωποι που βλέπουν τα όνειρα τους για το
μέλλον να ποδοπατούνται, εξαιτίας μιας κατάστασης για την οποία οι ίδιοι δεν ευθύνονται
αλλά την πληρώνουν. Όλοι αυτοί, παρ’ όλη
την τρομοκρατία, τη θρασύτατη επίθεση και την ενοχοποίηση που δέχτηκαν, κατάφεραν
κάτι μεγαλειώδες: Ξεπέρασαν τον ατομισμό και το φόβο, αποδεικνύοντας για άλλη
μια φορά ότι ο ελληνικός λαός είναι ανυπότακτος.
Από
την άλλη μεριά, το στρατόπεδο του «ΝΑΙ», το στρατόπεδο του φόβου, της
οπισθοδρόμησης, της καταστροφής. Άνθρωποι για τους οποίους τα προσωπικά τους
συμφέροντα (από μικροκαταθέσεις σε κάποια τράπεζα έως μεγάλα επιχειρηματικά
συμφέροντα) είναι πάνω από όλα. Για αυτούς οι έννοιες συλλογική συνείδηση και κοινό
συμφέρον είναι εντελώς άγνωστες. Η λογική τους είναι να επιβιώσουν αυτοί και οι
όμοιοί τους με οποιοδήποτε κόστος (για τους υπόλοιπους). Είναι η λογική των κοτζαμπάσηδων της Τουρκοκρατίας και των μαυραγοριτών
της Κατοχής. Μια λογική που ο ελληνικός λαός ποτέ δεν την ασπάστηκε και την
πολέμησε. Κυρίως όμως μιλάμε για όλα αυτά τα υποκείμενα που πήραν εργολαβία την
τρομοκράτηση του ελληνικού λαού περιδιαβαίνοντας ολημερίς και ολονυχτίς
κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς κ.λπ. Όλοι αυτοί, τα στηρίγματα του συστήματος,
που σε καιρούς ηρεμίας φαίνονται απαθείς και ακίνδυνοι, τώρα απέδειξαν
ξεδιάντροπα τον πραγματικό τους ρόλο. Το κίνημα «Μένουμε Ευρώπη», που το πρόβαλλαν
τόσο επίμονα, θα μπορούσε να ονομαστεί και επιτροπή δοσίλογων, ή επιτροπή
υποτέλειας.
Συσπειρώθηκαν
σε αυτό όλα τα «διαμάντια» της ελληνικής κοινωνίας. Αποτυχημένοι πολιτικοί, που τα δικά τους έργα πληρώνουμε τώρα.
Σημίτης (ας απολογηθεί πρώτα για το έγκλημα του Χρηματιστηρίου), Καραμανλής,
Διαμαντοπούλου, Λαλιώτης, Μητσοτάκης. «Πόνεσαν» το δράμα του ελληνικού λαού
αυτοί που τον έφεραν σε αυτή την κατάσταση! Πουλημένοι δημοσιογράφοι που τόσο απροκάλυπτα υπηρετούν τα αφεντικά
τους, που ο ελληνικός λαός τους θεωρεί κατάπτυστους. «Διανοούμενοι» και «καλλιτέχνες» που ανέλαβαν τη «διαφώτιση» του
λαού για το ποιο είναι το «συμφέρον» του, κάνοντας ένα διάλειμμα από την
κοπιαστική ζωή τους στα κότερα, τις βίλες και τις λιμουζίνες των αφεντικών
τους, όπου περιφέρονται σαν μαϊντανοί. Όσο για τους παπάδες και τους στρατοκράτες, αν ήταν στο χέρι τους θα παρέδιδαν
χειροπόδαρα δεμένο τον ελληνικό λαό στους Γερμανούς. Η πιο τραγικοί από όλους ήταν
οι υποτιθέμενοι εκπρόσωποι των κατεστραμμένων
πλέων επαγγελμάτων (δικηγορικοί σύλλογοι, εμπορικοί σύλλογοι κ.λπ.) και οι κατάπτυστοι
δήθεν εκπρόσωποι της εργατικής και
αγροτικής τάξης, ΓΣΕΕ και ΠΑΣΕΓΕΣ. Άξιοι οι μισθοί τους από το αστικό
κράτος τόσα χρόνια!
Για εμάς τους τροτσκιστές δεν έχει τόση
σημασία πώς η αστική κυβέρνηση Τσίπρα χρησιμοποίησε το μεγαλειώδες ΟΧΙ του
δημοψηφίσματος. Γιατί πολύ απλά για εμάς δεν υπάρχουν σωτήρες ή καλοί αστοί
πολιτικοί. Για εμάς έχει σημασία ότι η πολιτική συνείδηση του ελληνικού λαού αφυπνίζεται,
δυναμώνει, εξυψώνεται. Ο καιρός του εφησυχασμού και της ανάθεσης της ευθύνης
των ζωών μας σε άλλους τελείωσε οριστικά. Έρχεται η ώρα της δράσης, της δύναμης,
της αποφασιστικότητας. Ο ελληνικός λαός και κυρίως η εργατική του τάξη θα παίξουν
τον ιστορικό τους ρόλο, όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά και παγκόσμια!
Μαρία Καράβολα
