ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ

Ντόπιοι και ξένοι καπιταλιστές προωθούν εργασιακές σχέσεις δουλοπαροικίας, αλλά δεν θα αποτρέψουν την αφύπνιση της εργατικής τάξης

Το μόνο που θα πετύχουν στο τέλος οι καπιταλιστές με την αδηφαγία τους είναι 

να ανεβάσουν τη συνείδηση της εργατικής μας τάξης

Οι δανειστές στις διαπραγματεύσεις τους με την κυβέρνηση, ακολουθώντας τις υποδείξεις διεθνών καπιταλιστικών επιτελείων όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, κατέθεσαν τις εξής ακραίες προτάσεις: μετά τη μείωση κατά 22% και καθιέρωση του νέου κατώτατου μισθού, που μάλλον δεν τους είναι αρκετή, προωθούν τώρα τον «υποκατώτατο» μισθό, δηλαδή έναν μισθό που να είναι πιο κάτω και από τον κατώτατο, για αυτούς που μπαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας. Επίσης, απαιτούν να κοπούν γύρω στα 15 επιδόματα, όπως θέρμανσης, παιδιών, γάμου, κοινωνικός τουρισμός κ.λπ, επειδή επιβαρύνουν κατά πολύ, λένε, τον κρατικό προϋπολογισμό. Με λίγα λόγια, θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε το μέχρι τώρα δεδομένο, ότι δουλεύουμε και ζούμε από τον μισθό μας! Θέλουν να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι η επιβίωσή μας δεν συσχετίζεται με τον μισθό και την εργασία, αλλά με τους κανόνες της «ελεύθερης οικονομίας». Δηλαδή, θα μας δίνουν ό,τι θέλουν για αμοιβή, ανάλογα με τα κέρδη τους, που βέβαια για τους καπιταλιστές ποτέ δεν είναι αρκετά. Άρα εμείς για να επιβιώσουμε πρέπει να κάνουμε περισσότερες από μία δουλειές, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, π.χ., με συμβάσεις έργου, χωρίς καμία ασφάλεια και κατοχύρωση, και φυσικά χωρίς επιδόματα.

Επιδόματα που βέβαια δεν είναι δώρο από τους εργοδότες ή το κράτος, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι του μισθού μας. Θέλουν επίσης να διευρύνουν ακόμα περισσότερο την «γκρίζα» περιοχή μεταξύ ανεργίας και εργασίας, όπου κυριαρχούν τα 5μηνα προγράμματα, τα επιδοτούμενα σεμινάρια, η μαθητεία, όπου θεωρείσαι «ωφελούμενος» και όχι εργαζόμενος και δουλεύεις ουσιαστικά τζάμπα.

Αυτές οι επιδιώξεις τους δείχνουν από τη μια την αντιδραστικότητα του σημερινού καπιταλισμού. Το σύστημά τους έχει φτάσει σε τέτοια παρακμή που για να αναπαραχθεί προωθεί πλέον μεσαιωνικές μορφές εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Από την άλλη, όμως, αυτά τα σχέδιά τους θα εντείνουν ακόμα περισσότερο τα αδιέξοδα του συστήματός τους, γι’ αυτό και είναι απίθανο να εφαρμοστούν γενικευμένα. Με τη σημερινή ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, κανένα οικονομικό σύστημα δεν μπορεί να δουλέψει αποτελεσματικά χωρίς μια έξυπνη, δραστήρια, μορφωμένη, άρα και με αξιοπρεπείς όρους ζωής, εργατική τάξη. Ακόμα, η «απορρύθμιση» των αγορών εργασίας το μόνο που κάνει είναι να σκληραίνει και τους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των ίδιων των καπιταλιστών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα του συστήματός τους.

Εμείς οι εργάτες, οι εκμεταλλευόμενοι, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το μέλλον δουλεύει για εμάς. Η κοινωνία του απόλυτου κανιβαλισμού που προωθεί ο παρηκμασμένος καπιταλισμός δεν είναι βιώσιμη, είναι ένδειξη ότι το σύστημα αυτό πλησιάζει προς το τέλος του. Η ανθρωπότητα δεν θα βυθιστεί στην καταστροφή εξαιτίας ενός συστήματος που καταρρέει. Κάτι τέτοιο είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση, που βασική της τάση είναι η προσπάθεια για ευημερία και πρόοδο. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα απάνθρωπων καθεστώτων και συστημάτων που στο τέλος κατέρρευσαν.

Όσο πιο επιθετικοί γίνονται τόσο πιο πολύ θα συμβάλλουν στην αφύπνιση και αλλαγή σκέψης και στάσης ζωής όλων μας. Η εποχή του εφησυχασμού και της ανάθεσης ευθυνών τελείωσε. Μπορεί αυτοί να έχουν έμπειρα πολιτικά και οικονομικά επιτελεία που να δουλεύουν για τα συμφέροντά τους, όμως εμείς είμαστε πολύ περισσότεροι μέσα στην κοινωνία από αυτούς και σαν εργαζόμενοι δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα μεταξύ μας. Με οργάνωση, αλληλεγγύη και τις κατάλληλες ηγεσίες, που οι ίδιοι θα αναδείξουμε, να αγωνιστούμε για ένα φωτεινό μέλλον για την εργαζόμενη ανθρωπότητα. Ο ηγέτης της ιδεολογίας μας Τρότσκυ συνήθιζε να λέει: «Από κοντά όλες οι εποχές φαίνονται σκοτεινές. Τίποτα όμως δεν μπορεί να σταματήσει την πρόοδο».

Μαρία Καράβολα