Ο
αγώνας πρέπει να συνεχιστεί ενάντια στο σύστημα που γεννά τον φασισμό
Η συγκέντρωση έξω από το εφετείο στις 7 Οκτωβρίου, μια από τις
συγκλονιστικότερες συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων, έκρινε το
αποτέλεσμα της δίκης των φασιστών της Χρυσής Αυγής
Μεγάλη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος και γενικότερα της δημοκρατικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού αποτελεί η καταδίκη δεκάδων στελεχών και μελών της Χρυσής Αυγής, ουσιαστικά όλης της πολιτικής και οργανωτικής της ηγεσίας, σε βαθμό κακουργήματος, και ιδιαίτερα το ότι χαρακτηρίστηκαν δικαστικά ως «διευθύνοντες και μέλη εγκληματικής οργάνωσης». Με την απόφαση αυτή, μπαίνει οριστική ταφόπλακα στη συγκεκριμένη οργάνωση, εκλείπει μια σοβαρή απειλή κατά του αγωνιζόμενου τμήματος του λαού μας και τίθεται μια γερή παρακαταθήκη για την αντιμετώπιση ανάλογων φαινομένων στο μέλλον. Δεν αποτελεί υπερβολή να πούμε ότι η συγκεκριμένη καταδίκη και με το συγκεκριμένο σκεπτικό κάνει τον λαό μας για ακόμα φορά μπροστάρη κατά του φασισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ναι, είναι ώρα να
πανηγυρίσουμε, να αναθαρρήσουμε και να αντλήσουμε αυτοπεποίθηση. Είναι ώρα να
νιώσουμε ότι οι αγώνες κι οι θυσίες μπορούν να φέρουν νίκες. Είναι ώρα να
καταλάβουμε ότι ο σαπισμένος καπιταλισμός που εκτρέφει και χρησιμοποιεί αυτά τα
φαινόμενα δεν είναι αήττητος. Οι δεκάδες
χιλιάδες διαδηλωτές που συνέρρευσαν το πρωί της 7ης Οκτωβρίου έξω από το
τριμελές εφετείο κακουργημάτων, ο τρομερός παλμός τους και η αποφασιστική
τους επιμονή να ανατρέψουν την κατάπτυστη πρόταση της εισαγγελέως για ανυπαρξία
εγκληματικής οργάνωσης και συνεπακόλουθη απαλλαγή της πλειοψηφίας των
κατηγορουμένων, είναι η ζωντανότερη απόδειξη του ελεύθερου και αδιάλλακτου
μαχητικού πνεύματος του λαού μας.
Φυσικά δεν ξεχνάμε ούτε τους καπιταλιστές ούτε
τους πολιτικούς ούτε τους δημοσιογράφους που τόσα χρόνια είχαν άριστες σχέσεις
με τη Χρυσή Αυγή και συναλλάσσονταν μαζί της. Δεν ξεχνάμε ούτε τις
εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους που συγκέντρωνε στις εκλογές, απόδειξη της τάσης
ενός κομματιού της κοινωνίας να ενστερνίζεται κτηνώδεις νοοτροπίες και
πρακτικές, ως μέσο διάσωσης της θέσης του σε περιόδους κρίσης. Όλα αυτά τα
ξέρουμε και τα θυμόμαστε, γιατί πάνω απ’ όλα ξέρουμε ότι μήτρα και καθοδηγητής των οργανώσεων αυτών είναι η βαρβαρότητα, η
σαπίλα και τα συμφέροντα του γερασμένου καπιταλιστικού συστήματος. Και
φυσικά δεν έχουμε αυταπάτες ότι ξεμπερδέψαμε για πάντα με αυτού του τύπου τις
εγκληματικές συμμορίες, αφού σε κρίσιμες στιγμές θα πριμοδοτηθούν και πάλι
πλουσιοπάροχα από τα ταμεία των τυράννων μας καπιταλιστών.
Δεν ξεχνάμε τέλος
ότι η «δημοκρατική» Ευρωπαϊκή Ένωση
κάνει τα στραβά μάτια μπροστά στη συμμετοχή φασιστικών οργανώσεων σε
κυβερνητικά σχήματα, όπως της Ουκρανίας, και έχει εκδώσει επίσημα ψηφίσματα
εξίσωσης του κομμουνισμού με τον ναζισμό/φασισμό, ενισχύοντας ουσιαστικά τον
τελευταίο. Κι αυτό γιατί ο καπιταλισμός, ακόμα και στις πιο «δημοκρατικές»
εκδοχές του, έχοντας χάσει οριστικά και διά παντός καθετί ελκυστικό, είναι
βέβαιο ότι θα προσπαθεί όλο και περισσότερο να διαιωνίσει την επιβολή του στην
ανθρωπότητα με την αγριότητα, τον φόβο, την απειλή και την ωμή βία. Γι’ αυτό
και ο φασιστικός βραχίονας καταστολής και πειθαναγκασμού της κοινωνίας θα του
είναι όλο και πιο απαραίτητος.
Η βαριά καταδίκη της Χρυσής Αυγής αποτελεί λοιπόν μια
μεγάλη νίκη του λαού μας στον παρατεταμένο πόλεμο ενάντια στην καπιταλιστική
βαρβαρότητα. Η νίκη αυτή μας κάνει πιο αισιόδοξους. Δόξα και τιμή σε όσους
πρόταξαν τα σώματά τους απέναντι στην εγκληματική συμμορία. Ο αγώνας
συνεχίζεται από καλύτερες θέσεις.
Βασίλης Παπανικολάου
