Μέσω του κεφαλαιοποιητικού «πυλώνα» (ΤΕΚΑ) ξεκινάει και επισήμως η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης |
Τα στοιχεία του ΚΕΑΟ δείχνουν ανάγλυφα ότι το μεγάλο κεφάλαιο είναι η βασική πηγή της εισφοροδιαφυγής. Το 0,12% των οφειλετών, 2.641 πρόσωπα ή επιχειρήσεις, με οφειλές πάνω από 1.000.000 ευρώ έκαστος, ευθύνονται για το 24% του συνολικού χρέους. Και η μεγάλη μάζα των μικροοφειλετών, μέχρι 30.000 ευρώ χρωστούμενα έκαστος, καλύπτει το 26% του χρέους, ή 12,9 δις ευρώ. Ελάχιστοι μεγαλοκαπιταλιστές δηλαδή χρωστάνε πάνω κάτω όσα και εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και μικροεπιχειρηματίες. Το υπόλοιπο 50% του συνολικού χρέους, γύρω στα 24 εκατομμύρια ευρώ, αφορά επιχειρήσεις ή μαγαζιά που χρωστάνε 50.000 έως 100.000 ευρώ.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από όλα τα δεδομένα είναι ότι το μεγάλο κεφάλαιο είναι ο βασικός υπεύθυνος για την αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων. Όχι μόνο με την εισφοροδιαφυγή αλλά και με τα κάθε λογής αντεργατικά μέτρα που εφαρμόζει. Την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη «μαύρη», ανασφάλιστη, ή ελάχιστα ασφαλισμένη εργασία, που μέρος της είναι και η φθηνή εισαγόμενη, τους άθλιους μισθούς.
Οι «νεοφιλελεύθερες» κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, με την πολιτική τους της απαξίωσης της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, μειώνουν σκόπιμα τις εισφορές για να νομιμοποιήσουν τη μείωση των παροχών. Προσπαθούν, αδυνατίζοντας τα δημόσια ταμεία, να στρέψουν τον εργαζόμενο κόσμο στην κεφαλαιοποιητική, δηλαδή την έμμεση ιδιωτική ασφάλιση, αλλά και απευθείας στο ιδιωτικό ασφαλιστικό κεφάλαιο, το οποίο στην ουσία πατρονάρει αυτή την πολιτική.
Ο στόχος τους είναι η πλήρης διάλυση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας ασφάλισης. Ήδη υποχρεώνουν τους νέους εργαζόμενους να γραφτούν στο «κεφαλοποιητικό», δηλαδή ιδιωτικοποιημένο, ΤΕΚΑ, το νέο ταμείο επικουρικής ασφάλισης. Για να στηθεί αυτό, όμως, διαλύουν το ΑΚΑΓΕ (ταμείο αλληλεγγύης γενεών) και αρπάζουν τα αποθεματικά του, ύψους 80 δις.
Η δημόσια κοινωνική ασφάλιση αποτελεί όρο ύπαρξης για την εργατική τάξη αλλά και το σύνολο του εργαζόμενου λαού. Να την υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο, απέναντι στις αδηφάγες ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου και των «νεοφιλελεύθερων» αρπακτικών. Είναι χρέος και ανάγκη για τις τωρινές αλλά και για τις μελλοντικές γενιές των εργαζομένων.
Σ. Κρόκος