Επιστροφή σε εθνικό νόμισμα!

Το θέμα «ευρώ ή δραχμή» για μας τους Κομμουνιστές-Τροτσκιστές δεν έχει να κάνει με μια

Η μεγαλοαστική τάξη πολεμάει λυσσασμένα την επιστροφή στο εθνικό 

νόμισμα γιατί ξέρει ότι ωφελεί τη δική μας τάξη, την εργατική

επιλογή νομίσματος αλλά με μια επιλογή πολιτικής. Παραμονή στο ευρώ σημαίνει παραμονή στην Ευρωζώνη, η οποία λειτουργεί ως ένας μηχανισμός αυτόματης μεταφοράς των βαρών της κρίσης στις πλάτες των φτωχών, της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης συνολικά και ειδικότερα των χωρών της Νότιας Ευρώπης, των «αδύναμων κρίκων» αυτής της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμορίας. Αυτός που λέει ότι είναι υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνη και κατά των μνημονίων αυταπατάται ότι

ο καπιταλισμός μπορεί να ξαναγυρίσει στη φάση της «ειρηνικής», συμβιβαστικής επίλυσης των ταξικών και εθνικών αντιθέσεων. Όμως, αυτός ο δρόμος έχει κλείσει οριστικά!

Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση σπαράσσεται από μια πολύπλευρη κρίση, που έχει εντείνει στο έπακρο τη θεμελιώδη της αντίφαση: το ότι δηλαδή ιστορικά είναι αδύνατον να ενωθούν όλες αυτές οι ανταγωνιστικές μεταξύ τους αστικές τάξεις σε μία, με ένα ενιαίο κράτος και μια ενιαία οικονομία. Κι αν σήμερα η ηγεμονία της Γερμανίας μοιάζει αδιατάρακτη, αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ. Το ουτοπικό και αντιδραστικό οικοδόμημα της Ε.Ε. είναι αναπόφευκτο να καταρρεύσει!

Η επιστροφή στη δραχμή δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να προβάλλεται ως ένας «από μηχανής θεός» που θα μας βγάλει απ’ όλα τα δεινά που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Εξαθλίωση μπορεί να υπάρχει και με τη δραχμή. Προς το παρόν, πάντως, υπάρχει σίγουρη, προσχεδιασμένη, προγραμματισμένη εξαθλίωση μέσα στο ευρώ. Εμείς οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές δεν λέμε ότι θα γυρίσουμε στη δραχμή και «όλα θα φτιάξουν»… Ίσα ίσα, ειδικά στην αρχή ο δρόμος θα είναι πολύ δύσκολος. Όμως, πρόκειται για μια διέξοδο που θα δημιουργήσει και καλύτερες συνθήκες για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό για τις καταπιεζόμενες τάξεις – και γι’ αυτό ακριβώς η μεγαλοαστική τάξη και τα κόμματά της την πολεμούν λυσσασμένα.

Αυτό που έχει σημασία είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα –που εκ των πραγμάτων θα τεθεί ξανά σύντομα επί τάπητος– να γίνει με τον λαό όρθιο και αγωνιζόμενο, με έναν λαό που θα μπορεί να επιβάλλει μια σειρά από κρίσιμα μέτρα, όπως: κρατικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων, άνοιγμα των κλειστών εργοστασίων, διαγραφή του χρέους, βαριά φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου. Σε αυτή την προοπτική στρατευόμαστε εμείς οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές, χωρίς αυταπάτες και έτοιμες «συνταγές».

Πάρις Δάγλας