To 3o Μνημόνιο διαλύει την εκπαίδευση

Ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο είναι απαραίτητο για να διασωθεί 

η δημόσια παιδεία, που είναι η μόνη ελπίδα για τα παιδιά μας

Η κατάσταση φέτος στα σχολεία είναι χειρότερη από ποτέ. Το 3ο Μνημόνιο που ψήφισαν

ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με την «αντιπολίτευση» (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ) ολοκληρώνει τη διάλυση της δημόσιας παιδείας. Δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί να καλύψουν τα κενά, δεν υπάρχουν καθαρίστριες να καθαρίσουν τα σχολεία, ενώ τα ελάχιστα χρήματα των σχολικών επιτροπών είναι υπό capital control και τα σχολεία δεν μπορούν να τα σηκώσουν!

Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος για πρώτη φορά δεν έγινε ούτε ένας μόνιμος διορισμός, ενώ συνταξιοδοτήθηκαν 3.000 εκπαιδευτικοί. Τα πραγματικά κενά στην εκπαίδευση (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) αγγίζουν τα 25.000. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή! Με μοχλό αυτά τα κενά, οι κυβερνώντες προχωρούν στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων, στη διάλυση του ολοήμερου προγράμματος, στο διώξιμο των προνηπίων, σε μετακινήσεις μαθητών, ακόμα και νηπίων, σε τμήματα των 27 παιδιών, στην κατάργηση υποστηρικτικών θεσμών (ενισχυτική διδασκαλία κ.λπ.). Όπως επίσης ετοιμάζονται να χτυπήσουν και τη μόνιμη και με δικαιώματα εργασία και να επιβάλουν εκπαιδευτικούς που θα εργάζονται με την ώρα, με προγράμματα Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, ακόμα και εθελοντικά, για να μαζεύουν μόρια!

Την ίδια στιγμή, οι συνάδελφοί μας αναπληρωτές έχουν πέσει θύματα απίστευτης κοροϊδίας και ταλαιπωρίας. Από τη μία γιατί τους ανάγκασαν να κάνουν δύο φορές αιτήσεις (!), με αποτέλεσμα να προσληφθούν στην καλύτερη μετά τις εκλογές, πράγμα που σημαίνει όχι μόνο άδεια σχολεία αλλά και έναν επιπλέον μήνα χωρίς μισθό. Και από την άλλη, γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ διατυμπάνιζε ότι θα πάρει μέτρα υπέρ τους, αναγνωρίζοντας την προϋπηρεσία τους (η οποία είχε καταργηθεί από το 2010 με το νόμο Διαμαντοπούλου), ή καταργώντας τον διετή αποκλεισμό τους από τους πίνακες σε περίπτωση που αρνούνταν την πρόσληψή τους, τελικά δεν έκανε τίποτε!

Η συνειδητή αυτή εγκατάλειψη του δημόσιου σχολείου από τους κυβερνώντες θα συνεχιστεί. Στο χέρι μας είναι, εμάς των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων, να τη σταματήσουμε. Σε κάθε περίπτωση, όπου και όπως μπορούμε (με αποχές, κλείσιμο σχολείων, καταλήψεις κ.λπ.), να αποτρέψουμε τα μέτρα διάλυσης. Και να παλέψουμε όλοι μαζί μέσα από ένα κίνημα στήριξης του δημόσιου σχολείου και για μια εκπαίδευση προς όφελος της νεολαίας και της εργαζόμενης κοινωνίας.

Μ. Σάκος