 |
Το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων στο
στόχαστρο των αρπακτικών της ιδιωτικής υγείας
|
Μια άκρως ανησυχητική εξέλιξη
λαμβάνει χώρα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Μια νέα πτέρυγα του
νοσοκομείου εξοπλίζεται με υψηλού επιπέδου «ξενοδοχειακό» εξοπλισμό ώστε να παραχωρηθεί
σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και να χρησιμοποιηθεί για ιατρικό τουρισμό.
Ο αρμόδιος υπουργός, Β. Κικίλιας, σε σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή, δεν αρνήθηκε
το γεγονός και μάλιστα είπε χαρακτηριστικά ότι είναι υπέρ της «δημόσιας
πρόσβασης στα νοσοκομεία, ανεξαρτήτως του σε ποιον ανήκουν οι υποδομές»! Είπε δηλαδή ευθέως ότι οι υποδομές κάλλιστα
μπορούν να ανήκουν σε ιδιώτες.
Μια άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων
σημαίνει ουσιαστικά το τέλος της δημόσιας υγείας στη χώρα μας. Τα νοσοκομεία που είτε έχουν ιδιωτικό μάνατζμεντ είτε
τμήματά τους παραχωρούνται σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες είτε λειτουργούν
με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια: πρώτον, θα
ρίξουν το βάρος τους στην προσέλκυση εύπορων «πελατών»-νοσηλευομένων και σε
αυτούς θα διαθέτουν τα καλύτερα μηχανήματα, θαλάμους και γιατρούς (κι εδώ
κολλάει και ο ιατρικός τουρισμός), δεύτερον, θα κοιτάξουν να κάνουν εξοικονόμηση κόστους εις βάρος των αμοιβών και
των εργασιακών σχέσεων του προσωπικού αλλά και εις βάρος των παροχών προς τους
«απλούς» ασθενείς, και τρίτον, θα σπρώχνουν αντικειμενικά τον κόσμο στην
ιδιωτική ασφάλιση και τους γιατρούς τους στο να αναπτύξουν συνείδηση ιδιώτη
παρόχου «υπηρεσιών». Η τελική κατάληξη θα είναι τα καλά νοσοκομεία να προορίζονται αποκλειστικά για τους έχοντες
και για τους φτωχούς να απομείνουν τα χειρότερα σε εξοπλισμό και προσωπικό
νοσοκομεία.
Ήδη η δημόσια υγεία έχει υπονομευθεί σε μεγάλο βαθμό,
με τη γιγάντωση των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων, την όλο και μεγαλύτερη διείσδυση ιδιωτικών
συμφερόντων και φορέων στο σύστημα υγείας, την τσουχτερή συμμετοχή του
ασφαλισμένου σε φάρμακα, θεραπείες, νοσήλια κ.λπ. Και φυσικά λόγω των
μνημονιακών περικοπών, ιδίως σε προσωπικό. Τα ραντεβού για τις λιγότερο συνηθισμένες
ειδικότητες γιατρών στα ΠΕΔΥ κλείνονται μετά από πολλούς μήνες, τα ραντεβού
στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ γιατρούς σχεδόν πάντα είναι επ’ αμοιβή, ο
θεσμός του «οικογενειακού γιατρού» κατέληξε σε φιάσκο και μια γενικευμένη
πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, που θα αποσυμφόριζε και τα νοσοκομεία, παραμένει
όνειρο απατηλό.
Χρειάζεται κυριολεκτικά ένας ξεσηκωμός του λαού και
φυσικά των εργαζόμενων στην υγεία για να μην ξαναγυρίσουμε σε εποχές που μόνο
οι πλούσιοι είχαν δικαίωμα στην ίαση!
Πάρις Δάγλας
