Μόνο με ισχυρή και
οργανωμένη την εργατική τάξη μπορεί να προωθηθεί πραγματικά η παραγωγική
ανασυγκρότηση της χώρας
 |
| Η ναυπηγική βιομηχανία
της χώρας μας πρέπει και μπορεί να ξανασταθεί στα πόδια της. Μοναδική εγγύηση για αυτό είναι η οργάνωση και η συνειδητότητα των ίδιων των εργατών των ναυπηγείων, αλλά και του ευρύτερου πρωτοπόρου κομματιού της εργατικής τάξης της χώρας μας |
Η
ιστορία του ναυπηγείου στο Νεώριο της Σύρου ξεκινάει το 1861. Είναι ένα από τα
πιο παλιά μηχανουργεία της Ελλάδας. Ήταν και εξακολουθεί να είναι μια
βιομηχανία ζωτικής σημασίας για το νησί της Σύρου, λόγω των θέσεων εργασίας που
δημιουργεί επάνω στο νησί και για τα οικονομικά οφέλη και τις υπηρεσίες που
προσφέρει στη Συριανή κοινωνία.
Όλα αυτά τα χρόνια το ναυπηγείο της Σύρου πέρασε από πολλές φάσεις ακμής και παρακμής. Το 1979 εγκαταλείπεται από τους αδερφούς Γουλανδρή καταχρεωμένο και περνάει στα χέρια των τραπεζών και του δημοσίου. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη το απαξιώνει και το 1992 το κλείνει, στο πλαίσιο της πολιτικής της των ιδιωτικοποιήσεων. Το 1994 καταλήγει στα χέρια του εφοπλιστή Ταβουλάρη, ο οποίος παραλαμβάνει ένα ναυπηγείο έτοιμο προς λειτουργία, με τα μηχανήματα σε ετοιμότητα, με αποθήκες γεμάτες υλικά και εργαζόμενους με τεχνογνωσία χρόνων,για να το παραδώσει τελευταία κουφάρι, και βέβαια για άλλη μια φορά βουτηγμένο στα χρέη. Χρέη που, στο πλαίσιο του σχεδίου «εξυγίανσης» –προϋπόθεση για να αγοραστεί από την αμερικανικών συμφερόντων Onex Shipyards–, ο δήμος, η εταιρεία ύδρευσης της Σύρου, τα «Νομικά Πρόσωπα» του δήμου συναινούν σε ένα γενναίο κούρεμά τους, που φτάνει στο 85% των οφειλών του Ταβουλάρη προς τον δήμο, επιβαρύνοντας όλη την κοινωνία του νησιού.
Σήμερα
που τα ναυπηγεία της Σύρου επαναλειτουργούν, και η σημερινή κυβέρνηση, διά
στόματος Γεωργιάδη, συγχαίρει τους «εξωχώριους» επενδυτές και προβάλλει το
Νεώριο ως πρότυπο επένδυσης, με αγαστή συνεργασία εργοδοσίας, κυβέρνησης και
των εργοδοτικών συνδικαλιστών (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ) και με προσχηματική δικαιολογία τη
δημιουργία θέσεων εργασίας, πρώτον: οι
εργαζόμενοι δεν έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά. Δουλεύουν μέσω εργολάβων,
αμείβονται με την ώρα, με ατομικές συμβάσεις, δουλεύουν δεκάωρα και δωδεκάωρα,
δεν έχουν συγκροτημένα δικαιώματα, όπως αμοιβή υπερωριών, άδειες, επιδόματα,
δώρα, συν το ότι δεν έχουν πάρει πολλά από τα δεδουλευμένα τους από τον
προηγούμενο εργοδότη. Δεύτερον: για το λόγο ότι είναι «ζημιογόνοι» για τα
ταμεία της επιχείρησης, ο νυν ιδιοκτήτης δεν
τηρεί τους περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας του ναυπηγείου, που αφορούν και
στην ασφάλεια των εργαζομένων αλλά και όλης της Ερμούπολης, δεδομένου ότι
το ναυπηγείο του Νεωρίου βρίσκεται μέσα στον αστικό ιστό της πόλης. Οι υδροβολές
και οι βαφές σε 150 καράβια ετησίως, μέσω των οποίων απελευθερώνονται στην
ατμόσφαιρα και στη θάλασσα πολλές χιλιάδες τόνοι επικίνδυνων υλικών, τι
επιπτώσεις θα έχουν, όταν συμβαίνουν μέσα σε έναν πυκνό αστικό ιστό; Δίπλα σε σπίτια,
σχολεία και νοσοκομεία;
Από
την άλλη, με την απόκτηση των ναυπηγείων Σύρου αλλά και των ναυπηγείων της Ελευσίνας
καθώς και των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας που έπονται, οι ΗΠΑ
διεισδύουν πανηγυρικά στη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, στο πλαίσιο του
ανταγωνισμού τους με τη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη.
Η συνέχιση της
λειτουργίας του ναυπηγείου στη Σύρο, όπως και της υπόλοιπης ναυπηγικής
βιομηχανίας, αλλά και γενικά η βιομηχανική ανασυγκρότηση της χώρας μας είναι
ζωτικής σημασίας. Είδαμε φέτος με την πανδημία τα αποτελέσματα της «μονοκαλλιέργειας»
του τουρισμού. Και επειδή σε κάθε
περίπτωση οι καπιταλιστές θα λειτουργούν με μοναδικό άξονα το δικό τους
συμφέρον και όχι το συμφέρον των εργατών –αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση όλων
των εργαζομένων–, ο δρόμος είναι ένας: τα όποια προβλήματα, είτε είναι
εργασιακά είτε περιβαλλοντικά, αντιμετωπίζονται με την οργάνωση των εργαζομένων
στα σωματεία τους, ενάντια στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και
των εργοδοτικών συνδικαλιστών. Να οργανώσουν την πάλη τους μέσα από τον κλάδο τους,
μαζί με όλους τους μεταλλεργάτες, διεκδικώντας σταθερή δουλειά με πλήρη
δικαιώματα. Μόνο με κοινωνικοποίηση και εργατικό έλεγχο τα ναυπηγεία θα
λειτουργούν προς όφελος των εργαζομένων και ολόκληρης της κοινωνίας.
Όλγα Στεφανίδου
