Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ «ΓΑΛΛΙΚΑ» ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Ακάθεκτη συνεχίζεται η εξέγερση της γαλλικής εργατικής τάξης, που δίνει δύναμη σε όλο το ευρωπαϊκό προλεταριάτο

Η γαλλική εργατική τάξη δίνει μαθήματα αποφασιστικότητας
 και ταξικής συνείδησης, προκαλώντας μας για μίμηση 
Μετά από δυόμισι μήνες κινητοποιήσεων της γαλλικής εργατικής τάξης ενάντια στην εργασιακή «μεταρρύθμιση»-οπισθοδρόμηση στον μεσαίωνα, ο αγώνας πλησιάζει στην αποφασιστική του καμπή.
Τις τελευταίες ημέρες, και ενώ πλησιάζει το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου (Euro), οι κινητοποιήσεις εντείνονται όλο και περισσότερο. Οι σιδηροδρομικοί έφθασαν τις 10 ημέρες συνεχούς απεργίας, καταλαμβάνοντας σταθμούς τρένων σε ολόκληρη τη Γαλλία, με συνεχείς συγκρούσεις με την αστυνομία. Όλα τα πανεπιστήμια και η μέση εκπαίδευση βρίσκονται σε διαρκείς κινητοποιήσεις συμπαράστασης προς τους απεργούς. Οι λιμενεργάτες σε όλα τα λιμάνια της Γαλλίας βρίσκονται σε απεργία διαρκείας, με καταλήψεις λιμανιών και κλείσιμο δρόμων. Στις 10/6 κατεβαίνουν εκ νέου σε απεργία οι πιλότοι της Air France. Ήδη βρίσκονται σε απεργία οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, στην υγεία, στο μετρό του Παρισιού, οι εργαζόμενοι στην ενέργεια (στα 19 εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας, στα 9 διυλιστήρια και στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), αλλά και τα εργοστάσια μετάλλου. Επίσης σε απεργίες βρίσκονται οι οδηγοί των φορτηγών και σε συνεχείς στάσεις εργασίας οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Στις 9 Ιουνίου, μια ομάδα φοιτητών και μαθητών από το Παρίσι, αφού διένυσαν σχεδόν 200 χιλιόμετρα εθνικής οδού, έφθασαν στη Χάβρη, το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της Γαλλίας, όπου τους υποδέχθηκαν οι λιμενεργάτες απεργοί, στο πλαίσιο συμπαράστασης της γαλλικής σπουδάζουσας νεολαίας προς τους Γάλλους εργάτες. Αφού διαδήλωσαν, έκλεισαν το λιμάνι της Χάβρης, της «πρωτεύουσας της γαλλικής απεργίας», όπως ονομάζεται. Σ’ αυτό συμμετείχαν οι απεργοί από το γειτονικό διυλιστήριο, οι απεργοί μιας καπνοβιομηχανίας, οι εργαζόμενοι στην υγεία, όλη η σπουδάζουσα νεολαία της Χάβρης και απεργοί από άλλες μικρότερες βιομηχανίες. Η συνάντηση αυτή είχε σαν σκοπό την ένωση και τον συντονισμό όλων των απεργιών σε όλη τη Γαλλία. Στη συνέχεια έκλεισαν τη γέφυρα της Νορμανδίας, μια γέφυρα με τη σημαντικότερη εμπορική κίνηση προς το λιμάνι.
Η κυβέρνηση απαντά σε όλα αυτά με τρομερή καταστολή, χρησιμοποιώντας δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς για την αντιμετώπιση των απεργών, με πρόσχημα την ασφάλεια του Euro. Για την ώρα, κρατά ανυποχώρητη στάση, κάτι που εξοργίζει ακόμη περισσότερο τους εργάτες, και χρησιμοποιεί δόλιους τρόπους για να σπάσει τον αγώνα. Από τη μια διέδωσε πως η CGT, η συνομοσπονδία που ηγείται του κινήματος, είναι ανοιχτή σε διάλογο, κάτι που διαψεύσθηκε από τους απεργούς. Από την άλλη, η ξεπουλημένη γραφειοκρατική ηγεσία της συνομοσπονδίας CFDT παρουσίασε μια «εναλλακτική ενδιάμεση συμφωνία», ώστε να διασπάσει το κίνημα, παρά το ότι ενάντια στον νόμο της κυβέρνησης τοποθετείται το 70% της γαλλικής κοινωνίας. Χαρακτηριστικό, πάντως, είναι ότι οι απεργοί προέβησαν ακόμα και σε μπλοκάρισμα του τρένου που μετέφερε το κύπελλο του Euro!
Όλα τα συνδικάτα καλούν για τις 14/6 σε πανεργατική απεργία σε όλη τη Γαλλία, που αναμένεται να έχει τεράστια επιτυχία και να κατέβουν στους δρόμους εκατομμύρια εργάτες και νεολαίοι. Το κίνημα στη Γαλλία βρίσκεται τόσο ψηλά αυτή τη στιγμή που είναι πολύ δύσκολο ακόμη και γι’ αυτή τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να κάνει πίσω. Ο νόμος ακόμη δεν έχει ψηφιστεί, έχει γίνει μόνο μία ανάγνωση στην εθνοσυνέλευση και έχει προωθηθεί για ψήφιση στη γερουσία. Αλλά και εκεί ακόμη είναι αμφίβολο αν θα περάσει. Η στιγμή είναι πολύ σημαντική, γιατί μια νίκη του γαλλικού προλεταριάτου θα είναι μια νίκη για όλη την εργατική τάξη της Ευρώπης, ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που προωθούν παντού οι καπιταλιστές. Όλα δείχνουν πως η εργατική τάξη της Γαλλίας θα νικήσει. Να τι ειπώθηκε σε έναν λόγο προς τους απεργούς σιδηροδρομικούς: «Ο φόβος του Ολάντ είναι το συναίσθημα χαράς που διέπει τους απεργούς. Ένα συναίσθημα χαράς γιατί είμαστε όλοι μαζί, είμαστε πολλοί και θα νικήσουμε».



Χρήστος Χατζής