 |
| Αμερικανικά πολεμικά πλοία πλέουν προς τη Νότια Σινική Θάλασσα |
Οι πρόσφατες αμερικανικές
επιθέσεις σε Συρία και Αφγανιστάν, οι απειλές Τραμπ κατά Βόρειας Κορέας και
Ιράν, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη αστάθεια στην παγκόσμια οικονομία και την
άνοδο του εθνικού προστατευτισμού, κάνουν πολλούς να μιλούν για τον κίνδυνο
ενός Γ΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε
την κατάρρευση της «υπόσχεσης» του
νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού ότι θα παγίωνε την ειρήνη και την ευημερία μέσω του
«ανοίγματος των αγορών». Τίποτα τέτοιο δεν έγινε, ίσα ίσα εντάθηκε ο
κοινωνικός πόλεμος εις βάρος της εργατικής τάξης και των φτωχών, ενώ το αίμα συνεχίζει
να ρέει άφθονο σε διάφορες περιοχές του πλανήτη (Μέση Ανατολή, υποσαχάρια
Αφρική, Ουκρανία κ.λπ.). Ο καπιταλισμός
είναι πολύ γερασμένος για να μπορέσει να αυξήσει με έναν διατηρήσιμο τρόπο την
παγκόσμια «πίτα», ώστε να αμβλυνθούν οι καβγάδες για το ποιος θα φάει
μεγαλύτερο κομμάτι. Το σύστημα έχει μπει σε μια φάση βαθιάς παρακμής,
οικονομικής, πολιτικής, ηθικής. Αυτή
είναι η βάση της αντικειμενικής όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Ωστόσο, εδώ χρειάζεται
προσοχή· τον φόβο ενός παγκόσμιου πολέμου τον χρησιμοποιούν συστηματικά οι
νεοφιλελεύθεροι ως επιχείρημα κατά του
«εθνικού προστατευτισμού», με σκοπό ουσιαστικά να αποπροσανατολίσουν και να
τρομοκρατήσουν την εργατική τάξη. Οι συνειδητοί εργάτες δεν πρέπει να
παρασυρθούν. Τι δυνατότητες έχει σήμερα η Γερμανία να αντιπαρατεθεί στρατιωτικά
στις ΗΠΑ; Καμία. Έχει φτάσει η «ειρηνική» ανάπτυξη της Κίνας στα όριά της, ώστε
η κινεζική γραφειοκρατία να ρισκάρει μια αναμέτρηση με τον αμερικανικό
ιμπεριαλισμό; Όχι ακόμα. Μπορεί η Ρωσία να διεκδικήσει έναν πραγματικά αναβαθμισμένο
ρόλο σαν ιμπεριαλισμός; Όχι, γιατί η οικονομική της δύναμη είναι λιλιπούτεια
και στερείται συμμάχων.
Ασφαλώς, κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τον εγκληματικό
τυχοδιωκτισμό του παρηκμασμένου καπιταλισμού, αλλά η ιστορία έχει αποδείξει την
ισχύ του δόγματος του Κλαούζεβιτς: «Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με
άλλα μέσα». Για να φτάσει ο αυξανόμενος ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός στο σημείο
να δώσει έναν μεγάλο πόλεμο, απαιτούνται πολιτικές, στρατιωτικές και άλλες
προϋποθέσεις που δεν έχουν εκπληρωθεί ακόμα, ούτε γνωρίζει κανείς εάν και πότε
θα εκπληρωθούν. Το μόνο σίγουρο είναι ένα: όσο πιο γρήγορα μπορέσει το
παγκόσμιο προλεταριάτο να εκμεταλλευτεί αυτές τις αντιθέσεις για να προετοιμάσει
την ανατροπή αυτού του βάρβαρου συστήματος τόσο το καλύτερο!
Πάρις Δάγλας
