Μέσα στην ιστορική παρακμή του, ο
παγκόσμιος καπιταλισμός έλκεται από το αντιδημοκρατικό καθεστώς της Κίνας και
το αντιγράφει
Με όχημα τον κορωνοϊό, συντελείται σε παγκόσμιο
επίπεδο μια κολοσσιαία προσπάθεια στρατιωτικοποίησης, πειθάρχησης και
καθυπόταξης των λαών, με πρότυπο το αυταρχικό καθεστώς της Κίνας.
Η Κίνα είναι η αγαπημένη χώρα ισχυρότατων κομματιών του μεγάλου κεφαλαίου, γιατί επί δεκαετίες τους έχει προσφέρει φτηνό και υποδουλωμένο εργατικό δυναμικό, χωρίς συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα. Είναι ένα αστυνομικό κράτος, στο οποίο οι αντιφρονούντες πέφτουν θύματα απαγωγής από τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας και εξαφανίζονται είτε για μήνες είτε για πάντα. Η τελευταία λέξη της οργουελικής τεχνογνωσίας της είναι το «Σύστημα Κοινωνικής Πίστωσης», μέσω του οποίου ο πολίτης παρακολουθείται συστηματικά μέχρι και στις κοινωνικές του συναναστροφές, και ανάλογα με την υποταγή του στο κράτος, στο κόμμα, στην κυβέρνηση, στις τράπεζες και στην εργοδοσία, είτε επιβραβεύεται είτε τιμωρείται. Και βέβαια, η Κίνα είναι η ανερχόμενη ιμπεριαλιστική δύναμη, την οποία πρέπει να ανταγωνιστούν οι υπόλοιποι ιμπεριαλισμοί, ακόμη και μιμούμενοι τα «συγκριτικά της πλεονεκτήματα».
Εδώ και έναν χρόνο λοιπόν, με πρόσχημα την «υγειονομική
ασφάλεια», οι περισσότερες κυβερνήσεις
της Δύσης έχουν αναστείλει θεμελιώδη ατομικά, δημοκρατικά και συνδικαλιστικά
δικαιώματα των πολιτών, έχουν επιβάλει ένα σύστημα ελέγχου και αστυνομοκρατίας και
έχουν υποβιβάσει τον ρόλο των κοινοβουλίων, δίνοντας έκτακτες υπερεξουσίες
στους εαυτούς τους. Κάποια από τα μέτρα αυτά τα είχε ζήσει η ανθρωπότητα μόνο
σε περιπτώσεις επιβολής «στρατιωτικού νόμου»: απαγόρευση κυκλοφορίας,
παρακολούθηση και έλεγχος των μετακινήσεων μέσω γραπτών ή ηλεκτρονικών δηλώσεων
(SMS), χορήγηση
στον πρωθυπουργό της δυνατότητας να κυβερνά με διατάγματα (Ουγγαρία) κ.ο.κ.
Το ότι ο κορωνοϊός ήταν μια πρόφαση φαίνεται πλέον
ξεκάθαρα από τις προσπάθειες μονιμοποίησης της κατάστασης: Η Γαλλία, με το νομοσχέδιο περί «Καθολικής Ασφάλειας», επιχειρεί να θεσπίσει
βιντεοσκόπηση των διαδηλώσεων, να δώσει στην αστυνομία υπερεξουσίες και να
απαγορεύσει την οπτικοακουστική καταγραφή των δικών της ενεργειών, ενώ με τα διατάγματα περί αστυνομικών αρχείων
διευρύνει τον κύκλο του ηλεκτρονικού φακελώματος, πέρα από τα «σεσημασμένα»
φυσικά πρόσωπα, και στις συναναστροφές τους, σε συλλογικότητες και σε οντότητες
του διαδικτύου. Η Μεγάλη Βρετανία φέρνει
νομοσχέδιο για περιορισμό των διαδηλώσεων μέσω
επιβολής ώρας έναρξης και λήξης, «ορίων ηχορύπανσης» και βαρύτατων
προστίμων και ποινών. Η Ελλάδα έχει
ήδη ψηφίσει νόμο περιορισμού των διαδηλώσεων και η κυβέρνηση εμφάνισε τον
Γενάρη το «Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Δημόσιων
Υπαίθριων Συναθροίσεων», που μεταξύ άλλων θέλει να
απαγορεύσει την παρουσία δημοσιογράφων στο «πεδίο δράσης» της αστυνομίας.
Το χειρότερο όμως είναι
ότι μέσω της γιγάντιας πλύσης εγκεφάλου και συστηματικής τρομοκρατίας που έχουν
εξαπολύσει τα μεγαλοαστικά ΜΜΕ στο όνομα της «αντιμετώπισης της πανδημίας», πειθαναγκάζονται και εκπαιδεύονται οι
πολίτες να θέτουν χωρίς σκέψη και χωρίς δικαίωμα αντίρρησης υπό την εξουσία του
κράτους μέχρι και το ίδιο τους το σώμα. Παράδειγμα ο εμβολιασμός, που ενώ
ακόμα τυπικά είναι εθελοντικός, όχι μόνο στιγματίζεται όποιος δεν επιθυμεί να
υποβληθεί σε αυτόν, αλλά σχεδιάζεται και η θέσπιση της υποχρεωτικότητάς του με
άμεσους ή έμμεσους τρόπους (π.χ. «πιστοποιητικό εμβολιασμού»).
Το βέβαιο είναι ότι έχουμε ήδη μπει σε μια νέα, πρωτόγνωρη εποχή,
όπου τα κράτη, στο όνομα ενός ψευδεπίγραφου «δημοσίου συμφέροντος», θα
προσπαθήσουν να επιβάλουν ασφυκτικό έλεγχο και σκληρή καταστολή πάνω στο σύνολο
της κοινωνίας και σε κάθε άτομο χωριστά. Η σύμφυση παρηκμασμένου καπιταλισμού
και κινεζικού οργουελικού μοντέλου είναι ό,τι χειρότερο θα έχει να
αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα από δω και πέρα.
Βασίλης
Παπανικολάου