Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Ιταλία Μια βόμβα στα θεμέλια της Ε.Ε.

Η Γερμανία δείχνει το δρόμο της αυστηρής δημοσιονομικής
 πειθαρχίας. Η Ιταλία δεν φαίνεται όμως διατεθειμένη να 
τον ακολουθήσει.
Το Brexit κατάφερε με το «καλημέρα» να προκαλέσει σοβαρούς κλυδωνισμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξεκινώντας από την 3η μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ, την Ιταλία! Συγκεκριμένα, οι μετοχές των ιταλικών τραπεζών έκαναν βουτιά έως και 57%, την ίδια στιγμή που αυτές βαρύνονται με μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους 360 δις ευρώ, εκ των οποίων περίπου 210 δις ευρώ έχουν χορηγηθεί σε δανειολήπτες που θεωρούνται πια χρεοκοπημένοι!
Και ενώ ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι προωθεί την ανακεφαλαιοποίησή τους με 40 δις ευρώ δημόσιο χρήμα, το Βερολίνο πιέζει να εφαρμοστούν οι κανόνες της Ε.Ε. που προβλέπουν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να εφαρμόζεται πρώτα το μέτρο της διάσωσης με «bail in», δηλαδή «κούρεμα» για μετόχους και ομολογιούχους και αν χρειαστεί και για καταθέτες με λογαριασμούς άνω των 100.000 ευρώ, και μετά κρατική παρέμβαση. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή!
Η αντιπαράθεση λοιπόν Βορρά-Νότου αλλά και γενικά όλες οι αντιθέσεις μέσα στην Ε.Ε. οξύνονται μετά το Brexit. Με δημόσιο χρέος στο 135% του ΑΕΠ (περίπου 3 τρις ευρώ!), ανεργία στο 12%, αναιμική παραγωγή και οικονομία που δεν δείχνει σημάδια ανάκαμψης, η Ιταλία δεν φαίνεται διατεθειμένη να παίξει με τους όρους της Ε.Ε., δηλαδή της Γερμανίας. Και δεν θα είναι και η πρώτη φορά που οι Ιταλοί ξεκίνησαν σαν εταίροι των Γερμανών αλλά κατέληξαν αντίπαλοί τους (βλ. Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος). Από την άλλη, η Γερμανία φοβάται ότι, αν οι Ιταλοί καταφέρουν να περάσουν το σχέδιό τους, τότε και άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, οι τράπεζες των οποίων ταλανίζονται από τα «κόκκινα» δάνεια, θα θελήσουν να τους μιμηθούν!
Τα μαχαίρια στην Ευρώπη των αστών έχουν ήδη βγει. Το αν οι τράπεζες θα σωθούν από τους φορολογουμένους ή τους καταθέτες είναι ένα ψευδές δίλλημα. Το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο. Η επίπλαστη εικόνα της «μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας» αρχίζει και καταρρέει. Είναι η ώρα που οι ευρωπαϊκές εργατικές τάξεις πρέπει να βγουν μπροστά!


Γιάννης Τριανταφύλλου