 |
Το συμφέρον του ελληνικού λαού επιβάλλει να είναι τα
ΕΛ.ΠΕ. κάτω από
πραγματικό δημόσιο έλεγχο
|
Η πώληση των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛ.ΠΕ.) ματαιώθηκε
στον πρόσφατο διαγωνισμό, που έγινε με υποψήφιες δύο εταιρείες, μία
αμερικανικών και μία ευρωπαϊκών συμφερόντων. Ο λόγος που προβλήθηκε ήταν ότι
δεν έγιναν αποδεκτοί οι όροι της ελληνικής πλευράς: κράτηση των αγορασμένων
μετοχών απ’ το κράτος για ένα διάστημα, εχέγγυα μακροπρόθεσμης ανάπτυξης,
παραμονή της έδρας της εταιρείας στην Ελλάδα και της μετοχής της στο ελληνικό
χρηματιστήριο.
Στο θέμα των ΕΛ.ΠΕ. υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ διαφόρων
συμφερόντων, εγχώριων και διεθνών, στον
οποίο παίζουν σίγουρα ρόλο και οι έρευνες υδρογονανθράκων στις ελληνικές
θάλασσες. Τα ΕΛ.ΠΕ. ανήκουν τώρα κατά 45,5% στον όμιλο Λάτση, κατά 35,5%
στο ελληνικό δημόσιο, κατά 11% στις τράπεζες και κατά 8% σε ιδιώτες. Αποτελούν
τη βάση της πετρελαϊκής βιομηχανίας στην Ελλάδα, αφού απ’ αυτά εξαρτώνται οι
υπόλοιπες πετρελαϊκές εταιρείες. Στα δυο μεγάλα τους διυλιστήρια, σε Ασπρόπυργο
Αττικής και Καλοχώρι Θεσσαλονίκης (και στη ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ του Βαρδινογιάννη στην
Κόρινθο), γίνεται η επεξεργασία του αργού πετρελαίου και από εκεί το
προμηθεύονται επεξεργασμένο τα υπόλοιπα διυλιστήρια για να βγάλουν τα παράγωγα.
Σε περίπτωση πώλησής τους, στον όμιλο Λάτση και στο ελληνικό δημόσιο θα μείνει
από 15%.
Η κατάσταση στον πετρελαϊκό τομέα μόνο για τα συμφέροντα
του ελληνικού λαού δεν λειτουργεί φυσικά. Τα
μεγάλα κεφάλαια του τομέα αυτού είναι στην ουσία προέκταση εφοπλιστικών
κεφαλαίων (ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ, AEGEAN Μελισσανίδη κ.ά.) και έχουν επιβάλει καθεστώς ασυδοσίας και αισχροκέρδειας.
Η τιμή όλων των παραγώγων του πετρελαίου είναι πάντα σε ανοδική τροχιά.
Όταν ανεβαίνουν οι διεθνείς τιμές, παίρνουν κατακόρυφη ανηφόρα, όταν διεθνώς το πετρέλαιο πέφτει δεν έχουν
όμως την ίδια κάθοδο. Οι τιμές των
δυο βασικών καταναλωτικών προϊόντων, του πετρελαίου θέρμανσης και της βενζίνης,
είναι δυσβάσταχτες για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Το πετρέλαιο σαν στοιχείο της ενέργειας συνδέεται άμεσα
με τη διαβίωση του ελληνικού λαού. Για τον περιορισμό της ασυδοσίας του
κεφαλαίου χρειάζονται μέτρα όπως η
καθιέρωση διατίμησης στα καταναλωτικά παράγωγα του πετρελαίου και, φυσικά, να
είναι τα Ελληνικά Πετρέλαια δημόσια και να λειτουργούν κάτω από κοινωνικό
έλεγχο. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με αυτή την προοπτική, η
οποία εναπόκειται στην οργανωμένη πάλη του ελληνικού λαού.
Σ. Κρόκος
