Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ SERIAL KILLER ΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ


Αποκαλυπτήρια για τη χώρα που προβάλλεται από τους «φιλελεύθερους»
ως πρότυπο

Ο κατά συρροή δολοφόνος στην Κύπρο πετούσε τα σώματα των θυμάτων
 του σε μια λίμνη με τοξικά απόβλητα. Όμως, η υπόθεση αυτή 
αποκάλυψε και την τοξικότητα μιας αλλοτριωμένης κοινωνίας παρασιτικού 
καπιταλισμού, όπου ανθούν το ξέπλυμα χρήματος, οι μαφίες, η σεξουαλική 
και εργασιακή εκμετάλλευση των πιο ευάλωτων.

Η αλλοτρίωση μέσα σε μια κοινωνία δεν έρχεται από το πουθενά, ούτε οφείλεται σε κάποια μεταφυσικά αίτια (του τύπου είναι στη φύση κάποιων ανθρώπων η βία). Δεν είναι δύσκολο να καταδείξουμε ποιοι είναι οι λόγοι και ποιο το κοινωνικό υπόβαθρο που διεγείρουν και συντηρούν «συμπεριφορές» και συνειδήσεις σαν αυτή του 35χρονου Κύπριου ακροδεξιού στρατιωτικού κατά συρροή δολοφόνου.
Η Κύπρος εδώ και δεκαετίες χαρακτηρίζεται από ένα μοντέλο «ανάπτυξης» άκρως παρασιτικό. Το οποίο, μάλιστα, πλασάρεται και ως πρότυπο από εγχώριους (και μη) πρεσβευτές της «φιλελεύθερης» οικονομίας και πολιτικής. Την ίδια στιγμή, το σύστημα δικαιοσύνης της Κύπρου έχει χτυπήσει κόκκινο με την αναποτελεσματικότητά του και τον χρόνο που απαιτείται για να ολοκληρωθούν δικαστικές υποθέσεις (θεωρείται ο μακρύτερος χρόνος στην Ευρωπαϊκή Ένωση).
Έδαφος πρόσφορο για αμφίβολους «επενδυτές», ξέπλυμα μαύρου χρήματος και παράδεισος για σωματέμπορους. Από τη δεκαετία του ’90 έχει χαρακτηριστεί ως καταφύγιο μαύρου χρήματος, με βασικό πρωταγωνιστή τη ρωσική μαφία. Εδώ και χρόνια η Κύπρος είναι πηγή αλλά και προορισμός ιδιαίτερα γυναικών, αλλά και ανδρών και παιδιών, που υπόκεινται σε σεξουαλική και εργασιακή εκμετάλλευση. Μια έκθεση του 2007 με τίτλο «Το χειρότερο ρεκόρ στην Ευρώπη για την εμπορία ανθρώπων» έφερε στο προσκήνιο την «ανικανότητα των κυπριακών αρχών» στην καταπολέμηση της εμπορίας λευκής σαρκός και την σεξουαλική εκμετάλλευση. Τα θύματα προέρχονται κυρίως από τις Φιλιππίνες, το Βιετνάμ, το Νεπάλ, άλλες χώρες της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ασίας, τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης κ.α. Μόνο τα τελευταία χρόνια, 32 μετανάστριες έχουν «εξαφανιστεί» από την Κύπρο, με την αστυνομία να αδιαφορεί και να καλύπτει την κατάσταση αυτή. Μέχρι σήμερα οι αρχές όχι μόνο δεν έχουν πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την καταπολέμηση της βίας και της σεξουαλικής και εργασιακής εκμετάλλευσης, τουναντίον αδιαφορούν και ολιγωρούν σε κάθε καταγγελία για τέτοιου είδους περιστατικά, αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά μέσα σε ποιο κοινωνικο-οικονομικό πλαίσιο γεννιέται ο ρατσισμός, ο σεξισμός και η βία ενάντια σε κάθε ευάλωτο και κοινωνικά αποκλεισμένο άτομο.
Σε ένα παρασιτικό κράτος, με ανύπαρκτες κοινωνικές παροχές, και με ένα νομικό και εργασιακό πλαίσιο άκρως ελαστικό, η εισαγωγή γυναικών από την Ασία, εκτός από τα καμπαρέ και τους «ιδιωτικούς χώρους μασάζ», βόλεψε μια χαρά πολλά «αξιοπρεπή» σπίτια της Κύπρου, δημιούργησε το κατάλληλο lifestyle και την εποχή του «Yes, Madam». Υπολογίζεται ότι βρίσκονται (μέσω πρακτορείων!) στην Κύπρο 20.000 περίπου γυναίκες, από τις χώρες που προαναφέραμε. Οι οποίες, για να έρθουν, έχουν πληρώσει περίπου 5.000 ευρώ. Από τα οποία ένα ποσό παίρνει ο ατζέντης στη χώρα προέλευσης και τα πιο πολλά ο ατζέντης στην Κύπρο. Τα ποσά βέβαια αυτά με τους ανάλογους τόκους, ξεπληρώνονται με τη δουλειά των γυναικών. Ο μηνιαίος μισθός που έχει οριστεί από το κράτος της Κύπρου για τις οικιακές βοηθούς είναι 316 έως 400 ευρώ, για 6ήμερη 8ωρη εργασία! 8ωρη που συνήθως γίνεται 12ωρη και 14ωρη. Κάθε οικιακή βοηθός είναι δεσμευμένη σε συγκεκριμένο εργοδότη. Για να αλλάξει εργοδότη (π.χ. γιατί πολύ συχνά παρενοχλούνται σεξουαλικά) πρέπει ο προηγούμενος να την απελευθερώσει με το αποκαλούμενο «release paper». Αμφιβάλλει κανείς ότι πρόκειται για σύγχρονη δουλεία;
Ένα τέτοιο σκηνικό, όπου βασιλεύει η ανομία, η μαφία του μαύρου χρήματος, η ατιμωρησία, η άνευ προηγουμένου αδιαφορία των αρχών, η ανοχή και η συγκάλυψη κάθε είδους εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, με τις ευλογίες της πολιτείας· ένα κοινωνικό πλαίσιο που είναι εξοικειωμένο με τις εξαφανίσεις ανθρώπων (αλλοτρίωση στο έπακρο), όπου οι φυλετικές και εθνοτικές διακρίσεις είναι μέρος της καθημερινότητας, θα τροφοδοτεί τέτοιου είδους πέρα για πέρα συνειδητές συμπεριφορές, όπως αυτή του 35χρονου Κύπριου δολοφόνου! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο!

Όλγα Στεφανίδου