Την
τελευταία περίοδο, δυνάμεις που ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό-αναρχικό χώρο
προβαίνουν σε ενέργειες όπως καταλήψεις γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και του
ραδιοφωνικού του σταθμού, καταλήψεις πανεπιστημιακών σχολών (συνοδευόμενες, στην
περίπτωση της Νομικής τουλάχιστον, και από σημαντικές καταστροφές) κ.ά. Τα
κύρια αιτήματα που τίθενται από τη μεριά τους αφορούν τη μη λειτουργία των
φυλακών ασφαλείας τύπου Γ, την κατάργηση του «κουκουλονόμου», την απελευθέρωση
«πολιτικών κρατουμένων» (ασφαλώς εμείς δεν θεωρούμε «πολιτικούς κρατούμενους»
άτομα που διώκονται π.χ. για ληστείες).
Για να το πούμε με τη μεγαλύτερη δυνατή
επιείκεια, οι μέθοδοι «πάλης» αυτού του χώρου όχι μόνο δεν κάνουν καλό αλλά
αντίθετα κάνουν ζημιά στα όποια δίκαια αιτήματα των φυλακισμένων. Ωστόσο, σε
όλη αυτή την ιστορία βλέπουμε τις αντιφάσεις του αναρχικού χώρου, που ενώ
υποστηρίζει την «άμεση δημοκρατία», την έχει αντικαταστήσει με τον πιο χυδαίο
τσαμπουκά· αλλά και τις αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που αυταπατάται ότι διατηρεί τις
«αριστερές ευαισθησίες» του, ενώ διαχειρίζεται το αστικό καθεστώς. Οι
αυθεντικές επαναστατικές ιδέες του μαρξισμού και οι μέθοδοι πάλης του εργατικού
κινήματος είναι το μόνο υγιές πεδίο δράσης για τους καταπιεσμένους αυτής της
κοινωνίας.
Π.Δ.
