Για
ένα «κοινό σχέδιο δράσης» Ελλάδας και Κίνας για την περίοδο 2015-17 συμφώνησαν
κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στο Πεκίνο Δραγασάκης και Κοτζιάς. Το σκεπτικό
που ακούγεται συνήθως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι οι σχέσεις αυτές (όπως
και με τη Ρωσία) είναι χρήσιμες σαν μια «εφεδρεία» έναντι των πιέσεων των
«δανειστών»! Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Οι τελευταίες χώρες που θα βοηθήσουν την
Ελλάδα σε μια «σκλήρυνση» της στάσης των «δανειστών» είναι η Κίνα και η Ρωσία.
Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα και στην περίπτωση της Κύπρου.
Ακούγεται,
επίσης, από κυβερνητικούς κύκλους ότι ναι μεν θα συνεχιστούν οι κινεζικές
«επενδύσεις» στην Ελλάδα (λιμάνια κ.λπ.), ωστόσο θα τεθούν πιο αυστηροί όροι
από την ελληνική πλευρά στα εργασιακά ζητήματα. Αυτό κι αν είναι ουτοπία! Το
βασικό «ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» της Κίνας είναι ακριβώς τα πάμφθηνα
μεροκάματα και οι άθλιοι εργασιακοί όροι. Θα δεχτούν ειδικά για τις επενδύσεις
τους στην Ελλάδα να αλλάξουν όλη τη στρατηγική τους; Εμείς οι Έλληνες
εργαζόμενοι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από το τρισβάρβαρο κινεζικό
καθεστώς! Και αυτό να το βάλει καλά στο μυαλό της η κυβέρνηση.
Π.Δ.
