 |
Τα μέλη της καπιταλιστικής Ε.Ε.
αποκλίνουν όλο και περισσότερο
μεταξύ τους σε ό,τι αφορά την παραγωγή και το βιοτικό επίπεδο
|
Ενώ το δίλημμα ευρώ ή δραχμή
ήρθε και πάλι στην επιφάνεια, μια νέα μελέτη που παρουσιάζει η βρετανική
εφημερίδα Telegraph αποδεικνύει ότι η Ευρωζώνη είναι καταδικασμένη και δεν μπορεί
να επιβιώσει, τουλάχιστον στην τρέχουσα μορφή της, ανεξάρτητα από το τι θα
συμβεί τελικά με την Ελλάδα! Συγκεκριμένα, η έρευνα υποστηρίζει ότι είτε
εκδιωχθεί είτε όχι η Ελλάδα από το ευρώ, η Ευρωζώνη θα εξακολουθεί να
αντιμετωπίζει βαθιά προβλήματα, που θα επιλυθούν είτε με διάλυσή της, είτε με
την πλήρη πολιτική της ενοποίηση (κάτι που για εμάς δεν έχει καμία πιθανότητα).
Όταν δημιουργήθηκε το ευρώ
το 1999, οι υποστηρικτές του θεωρούσαν ότι οι κοινοί οικονομικοί κανόνες θα
βοηθούσαν τα μέλη της ένωσης να συγκλίνουν οικονομικά. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει
ότι οι οικονομίες της Ευρωζώνης είναι
σήμερα περισσότερο διαφορετικές από κάθε άλλη φορά από το 1982, με τους
οικονομικούς δείκτες των βορείων βιομηχανικών χωρών να υπερτερούν και να
συγκλίνουν προς τα πάνω, έναντι όλων των άλλων χωρών συγκλίνουν προς τα κάτω. Αυξανόμενες
διαφορές, όμως, εμφανίζονται και σε δείκτες που σχετίζονται με την εκπαίδευση,
την τεχνολογία και την έρευνα.
Αυτά, βέβαια, η εφημερίδα
μας τα λέει εδώ και χρόνια. Δεν γίνεται χώρες
με πολύ διαφορετικό επίπεδο μεταξύ τους και διαφορετικά συμφέροντα των αστικών
τους τάξεων, να λειτουργήσουν με ένα ενιαίο νόμισμα. Σταδιακά ευνοούνταν μόνο οι
χώρες εκείνες που είχαν και πολύ ισχυρή βιομηχανική βάση αλλά και δεσπόζουσα
θέση στο τραπεζικό σύστημα (γι’ αυτό ευνοήθηκε κυρίως η Γερμανία και όχι
π.χ. η Ιταλία, η οποία είχε μεν μεγάλη βιομηχανία αλλά όχι τόσο ανταγωνιστική
όσο η Γερμανία). Παράλληλα, η Γερμανία δάνειζε αφειδώς τον νότο για να απορροφά
τα δικά της προϊόντα, ενώ ο νότος, πιεσμένος από τα ασιατικά προϊόντα και από
τον καταμερισμό δραστηριοτήτων μέσα στην Ε.Ε., στρεφόταν όλο και λιγότερο στην
παραγωγή και όλο και περισσότερο στις υπηρεσίες, βλέπε τουρισμός και μεταφορές
στην Ελλάδα.
Πραγματικά, είναι τέτοια τα συμφέροντα των αστικών τάξεων
των μελών της Ε.Ε., που είναι αδύνατον να ενωθούν όλες σε μια ενιαία αστική
τάξη, εκτός αν υποταχθούν απόλυτα στην κυρίαρχη, δηλαδή τη γερμανική, κάτι όμως
που η ιστορία έχει αποδείξει ότι είναι επίσης αδύνατον!
Γιάννης Τριανταφύλλου
