Η τραγική επέτειος του
1944
με την ιστορική προδοσία
του Στάλιν
και της ηγεσίας του ΚΚΕ
Το 1943: Ο Στάλιν
συναντήθηκε στην Τεχεράνη και μετά στη Γιάλτα με τους αρχηγούς του Αμερικανικού
και Αγγλικού ιμπεριαλισμού Ρούσβελτ και Τσώρτσιλ, που ο ίδιος τους είχε
βαφτίσει “απελευθερωτές των λαών”: Και μοίρασαν μεταξύ τους τους λαούς -χωρίς
φυσικά να τους ρωτήσουν- εν ονόματι των πανανθρώπινων αξιών… “της ελευθερίας
και της αυτοδιάθεσης τω λαών”…! Και στη συμφωνία τους η Ελλάδα καταχωρήθηκε στο
μερίδιο του Αγγλικού ιμπεριαλισμού.
Το 1944 στη συνάντηση
Στάλιν - Τσώρτσιλ στην Μόσχα, συμφωνήθηκαν οι “λεπτομέρειες” της μεταβίβασης
της Ελλάδας, από τη ζώνη της πολιτικής επιρροής της ΕΣΣΔ που την είχε διαμέσου
του ΚΚΕ και των εξαρτώμενων από αυτό οργανώσεων, στον στρατιωτικό έλεγχο του
Αγγλικού ιμπεριαλισμού και του Ελληνικού καπιταλισμού.
Η δε ηγεσία του ΚΚΕ
υποτάχθηκε κάτω από δύο αιτίες: Την τυφλή υπακοή της στον Στάλιν και την παλαιά
προσαρμογή της στην πολιτική της συνεργασίας των τάξεων διαμέσου των “Λαϊκών
Μετώπων", που της την είχε επιβάλει από το 1935 και πάλι ο Στάλιν.
Στη συνέχεια η ηγεσία του
ΚΚΕ που ουσιαστικά είχε στα χέρια της την Ελλάδα πολιτικά και στρατιωτικά:
Έσπευσε και δεσμεύτηκε με τις συμφωνίες του Λιβάνου και Καζέρτας, και
αναγνώρισε τη σκιώδη καπιταλιστική κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου που
κατοικοέδρευε στο Κάιρο, και που με την παραχώρηση μερικών υπουργείων στο ΚΚΕ
την μετονόμασαν από κοινού σε κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” του ελληνικού λαού.
Και επίσης η ηγεσία του ΚΚΕ δεσμεύτηκε και έθεσε το στρατό της, τον ΕΛΑΣ, υπό
τις διαταγές και την πειθαρχία του στρατηγείου Μέσης Ανατολής, δηλαδή του
Αγγλικού ιμπεριαλισμού.
 |
Αθήνα 12 Οκτωβρίου 1944.
Η αντιπροσωπεία της ηγεσίας του ΚΚΕ
υποδέχεται στην Αθήνα στις στήλες του Ολυμπίου Διός με το πανό
WΕLLCOME – ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ, τον αποβιβαζόμενο στρατό των
Άγγλων ιμπεριαλιστών “απελευθερωτών”, που ερχόταν να αιματοκυλήσει
και να
παραλάβει την Ελλάδα… (φωτ. Αρχείο Μπενάκη).
|
Αυτά συνέβαιναν 51 ημέρες
πριν την 3η Δεκεμβρίου, που άρχισε η σφαγή των ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΩΝ με την
σφαγή του άοπλου ελληνικού λαού στην πλατεία Συντάγματος από την αστυνομία και
την χωροφυλακή -που ήταν συνεργάτες των χιτλερικών- και που με την κοινή
συμφωνία όλων τους, τους είχαν μετονομάσει σε αστυνομία της καπιταλιστικής
κυβέρνησης “Εθνικής Ενότητας”, που συμμετείχε και το ΚΚΕ…
Στις 18 Οκτωβρίου 45
ημέρες πριν τη σφαγή καταφθάνει από το Κάιρο στην Αθήνα -με τους πανηγυρισμούς
της ηγεσίας του ΚΚΕ-, ο οργανωτής της σφαγής των ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΩΝ ο πρωθυπουργός
της κυβέρνησης “Εθνικής Ενότητας” Γεώργιος Παπανδρέου.
 |
Στο επισημότερο όργανο
της ηγεσίας του ΚΚΕ στην
“ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ” της 1ης
Δεκεμβρίου του
1944, και στο άρθρο της “η
αποστράτευση των ανταρτών και η ανεξαρτησία”
σελίδα
1.043, μιλάει η ίδια η ηγεσία του ΚΚΕ, μόλις
τρεις ημέρες πριν την έναρξη της
σφαγής.
|
…«Αυτό που ζητούν
είναι να διαλυθεί ουσιαστικά ο ΕΛΑΣ και η Εθνική Πολιτοφυλακή. Να αφοπλιστεί
δηλαδή ο λαός. Και να μη διαλυθεί ούτε ολόκληρη η αμαρτωλή Χωροφυλακή, παρά την
επίσημη καταδίκη της. Ούτε να ξεκαθαριστεί η Αστυνομία Πόλεων από τα
πεμπτοφαλαγγίτικα στελέχη της… Μια τέτοια αποστράτευση και αφοπλισμός του ΕΛΑΣ
και της Εθνική Πολιτοφυλακής θα σήμαινε παράδοση του Ελληνικού λαού, δεμένου
χειροπόδαρα, στην Πέμπτη φάλαγγα. Στην αντίδραση, στον κ. Γλύξμπουργκ και σε
μια νέα 4η Αυγούστου πιο χειρότερη από την άλλη. Θα σήμαινε μιαν
εξουδετέρωση όλων των δημοκρατικών κατακτήσεων του λαού μας, της Αυτοδιοίκησης,
της Λαϊκής Δικαιοσύνης, της Πολιτοφυλακής, της Λαϊκής Παιδείας.
Και όμως, για ένα τέτοιο
έγκλημα η ηγεσία του ΚΚΕ αποδείχθηκε όχι ανίκανη, αλλά ικανότατη…
 |
Δεκεμβριανά
Αθήνα 3 Δεκεμβρίου του
1944. Η ελληνική αστυνομία των
Χιτλερικών Γερμανών κατακτητών, που με την ανοχή
της σταλινικής ηγεσίας του ΚΚΕ, μετονομάστηκε σε αστυνομία
της “απελευθερωτικής”
καπιταλιστικής κυβέρνησης “Εθνικής
Ενότητας”, στην οποία συμμετείχαν και οι
σταλινικοί, πυροβολεί
και σκοτώνει άοπλους πολίτες στη συγκέντρωση του ΕΑΜ στην
πλατεία Συντάγματος, είναι η αρχή της ένοπλης επίθεσης της
Ελληνικής αστικής
τάξης και του Αγγλικού ιμπεριαλισμού,
για την εδραίωση του καπιταλισμού στην
Ελλάδα.
(Φωτ. Ντιμίτρι Κέσελ)
|
Στις μάχες των
ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΩΝ της Αθήνας η ηγεσία του ΚΚΕ οχυρώθηκε πίσω από το πρόσχημα “πολεμήσαμε
και ηττηθήκαμε” και έκανε το παν για την ήττα των δυνάμεών της και την
επικράτηση του καπιταλισμού. Και απαγόρευσε στον εμπειροπόλεμο, οργανωμένο και
εξοπλισμένο στρατό της τον ΕΛΑΣ να μπει και να πολεμήσει στην Αθήνα. Και άφησε
–αυτή η εγκληματική ηγεσία- τα άπειρα ανοργάνωτα και μισοεξοπλισμένα 18χρονα
παιδιά του εφεδρικού ΕΛΑΣ της Αθήνας, να
αντιμετωπίσουν τον σύγχρονο στρατό και αεροπορία του Αγγλικού ιμπεριαλισμού και
τους γερά εξοπλισμένους από τους Άγγλους αντιδραστικούς και πρώην χιτλερικούς
του ελληνικού καπιταλισμού.
Και μόλις κάμφθηκε η
αντίσταση του εφεδρικού ΕΛΑΣ της Αθήνας, η ηγεσία του ΚΚΕ που διέθετε άθικτο
τον ισχυρό στρατό της, άθικτες τις ισχυρότατες πολιτικές οργανώσεις της, άθικτη
την επιρροή της πάνω στον ελληνικό λαό, και τη χώρα δική της: Αποτελείωσε την
προδοσία αρχών του επαναστατικού Μαρξισμού που είχε αρχίσει από καιρό, πρόδωσε
την ελληνική εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό, και συνθηκολόγησε άνανδρα,
παραδίδοντας τον οπλισμό του στρατού της με την επαίσχυντη συμφωνία της
Βάρκιζας.
Και εγκατέλειψε την
εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό στην φονική εκδικητική μανία κα αγριότητα
της ελληνική αστικής τάξης που είχε κινδυνεύσει. Η οποία οργάνωσε μια τόσο
εκτεταμένη και μεθοδευμένη εγκληματική τρομοκρατία πάνω στον ελληνικό λαό και
ιδιαίτερα στην εργατική τάξη, ώστε να τρέμει αυτή ακόμα και να ξανασκεφθεί να
διεκδικήσει τη δική της εξουσία και το δικό της κοινωνικό καθεστώς.
Αυτή η αιματηρή
τρομοκρατία της ελληνικής αστικής τάξης, επιβεβαίωσε και πόλι κατά τον πλέον
τραγικό τρόπο, τον αδυσώπητο κανόνα όλων των μέχρι σήμερα εκμεταλλευτικών
κοινωνικών συστημάτων, ότι αλίμονο στην εκμεταλλευόμενη κοινωνική τάξη που θα
σκεφθεί να διεκδικήσει την εξουσία και δεν θα αποτολμήσει να την καταλάβει…
Τις ειδήσεις
τωνΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΩΝ μαχών και σφαγών της Αθήνας από τον Αγγλικό ιμπεριαλισμό, τα
μέσα μαζικής ενημέρωσης της Σταλινικής Ρωσίας τις διέγραψαν παντελώς από τις
διεθνείς ειδήσεις και τα γεγονότα… Ήταν
η συνενοχή του Στάλιν…
Υστερόγραφο
Δεν ήταν η πρώτη φορά που
ο αστός πολιτικός Γεώργιος Παπανδρέου έσφαξε στο ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ την ελληνική
εργατική τάξη. Το είχε ξανακάνει σαν υπουργός Εσωτερικών στα αιματηρά γεγονότα
και τους φόνους των εργατών, στο Πασαλιμάνι το 1923.
Οπότε η ηγεσία του ΚΚΕ
συνεργαζόταν με παλιούς δολοφόνους των εργατών εν γνώσει της…
Στην πολιτική γραμμη της
συνεργασίας της ηγεσίας του ΚΚΕ με τον καπιταλισμό και την τελική υποταγή της
σ’ αυτό (1943-44) υπήρξαν πολλές αντιρρήσεις από τα αριστερά, από έξω και μέσα
στο ΚΚΕ. Αλλά αντιμετωπίστηκαν όλες με δολοφονίες και με τερατώδεις
συκοφαντίες. Δολοφονήθηκαν περί τους 100 κομμουνιστές-τροτσκιστές και
αρχειομαρξιστές και επίσης δολοφονήθηκαν περί τους 600 κομουνιστές μέλη του ΚΚΕ
σαν τροτσκιστές. Δηλαδή 700 περίπου δολοφονημένοι… (δηλώσεις Ζαχαριάδη –
Μπαρτζώτα).
Γιάννης Βερούχης
(1931-2010)
