Η τάση
της συγκεντροποίησης στον χώρο του εμπορίου θα γίνει ακόμα πιο ισχυρή |
– Οι ΑΕ και ΕΠΕ του χώρου είχαν το 2018 αύξηση τζίρου 7,9% και κερδών
8,5%. Όμως, το 56% του συνόλου των εμπορικών επιχειρήσεων είχε μείωση
κύκλου εργασιών.
– Ένα μεγάλο ποσοστό των
επιχειρήσεων που άνοιξαν μέσα στην κρίση έκλεισαν
γρήγορα.
– Συνεπεία των δύο παραπάνω
τάσεων, η συγκεντροποίηση στον χώρο
αυξάνεται. Η τάση αυτή θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς επίκειται το
άνοιγμα και νέων εμπορικών κέντρων στην Αττική (Λυκόβρυση, Πειραιάς, Κάντζα,
Βοτανικός κ.λπ.) καθώς και νέων καταστημάτων από ήδη υπάρχουσες αλυσίδες (π.χ. Leroy Merlin).
Ωστόσο, ο μεταξύ τους ανταγωνισμός θα καταστεί σκληρότερος, άρα δεν αποκλείεται
πτώση κερδών, ή και λουκέτα.
– Η μερική απασχόληση στο εμπόριο είναι κατά 50% υψηλότερη απ’ ό,τι
στην υπόλοιπη οικονομία.
– Η μεγαλύτερη αύξηση
πωλήσεων παρατηρείται στα τρόφιμα, κάτι αναμενόμενο, αλλά τελευταία αρχίζουν να
ανακάμπτουν και ορισμένα διαρκή καταναλωτικά αγαθά, όπως το αυτοκίνητο.
– Ο ελληνικός λαός προτιμά να ψωνίζει (ακόμα και πάνω από
τις δυνατότητές του μερικές φορές) παρά
να εξοφλεί χρέη, οφειλές κ.λπ. Αυτό από τη μια είναι αρνητικό, από την άλλη
όμως δείχνει ότι ο Έλληνας εργαζόμενος ενστικτωδώς αρνείται να συμβιβαστεί με
ένα τριτοκοσμικό βιοτικό επίπεδο, ή απλώς αρνείται να στερήσει βασικά αγαθά από
τα παιδιά του.
– Τα αγαθά που πωλούν οι
ελληνικές επιχειρήσεις είναι ελληνικά κατά τα 2/3, ποσοστό που θεωρείται μικρό σε σχέση με άλλες χώρες.
– Τέλος, υπάρχει στο ελληνικό
μικρομεσαίο εμπόριο σοβαρό πρόβλημα υιοθέτησης νέων τεχνολογιών, νέων τεχνικών
μάρκετινγκ, συνέργειας κ.λπ.
Το θέμα είναι πολύ μεγάλο, αλλά οφείλουμε να τονίσουμε
ότι: α) Η χώρα «πονάει» στην παραγωγή, και εκεί πρέπει να ρίξει το βάρος της, και
β) οι εργαζόμενοι του εμπορίου έχουν κάθε δυνατότητα να οργανωθούν και να αγωνιστούν
για ριζική βελτίωση των αποδοχών και των εργασιακών τους σχέσεων.
Πάρις Δάγλας