 |
Η
λαμπρή εικόνα που προβάλλουν τα μεγάλα αμερικανικά
πανεπιστήμια σκιάστηκε
ανεπανόρθωτα από το σκάνδαλο
της αγοραπωλησίας θέσεων εισαγωγής για
πλούσιους
γόνους
|
Μεγάλο σκάνδαλο έχει ξεσπάσει αυτή την περίοδο στις ΗΠΑ με την εισαγωγή
παιδιών πλουσίων οικογενειών σε ονομαστά –ιδιωτικά και μη– πανεπιστήμια, όπως
το Γέιλ, το Στάνφορντ, το UCLA
κ.ά. Όπως αποκαλύφθηκε, υψηλόβαθμα διευθυντικά στελέχη, αστέρες του Χόλιγουντ,
επιχειρηματίες, διάφοροι βαθύπλουτοι κ.λπ. πλήρωναν τεράστια χρηματικά ποσά προκειμένου
να παραποιηθούν στοιχεία ή επιδόσεις των γόνων τους, ώστε να τους εξασφαλιστεί μια
θέση στα εν λόγω πανεπιστήμια.
Η καραμπινάτη αυτή απάτη είχε στηθεί από τον Ουίλιαμ «Ρικ» Σίνγκερ,
ιδιοκτήτη ενός προπαρασκευαστικού κολεγίου, ο οποίος είχε δημιουργήσει από το
2011 ένα τεράστιο δίκτυο από ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά, ώστε με το αντίστοιχο
–διόλου ευκαταφρόνητο– αντίτιμο να προωθηθούν τα πλουσιόπαιδα στα
προαναφερόμενα πανεπιστήμια. Για παράδειγμα: τις εισαγωγικές εξετάσεις τις έδιναν άλλοι στη θέση των κανονικών
υποψηφίων, καταγράφονταν ως επιλεγμένοι αθλητές υποψήφιοι που δεν είχαν καμία
σχέση με τον αθλητισμό (για να πάρουν υποτροφίες), πλαστογραφούνταν αθλητικά
έγγραφα και φωτογραφίες κ.ά. Η «μπίζνα» απέφερε τεράστια έσοδα, της τάξεως των
25 εκατ. δολαρίων! Το σκάνδαλο αυτή τη στιγμή έχει πλήξει πολύ σοβαρά το κύρος
των συγκεκριμένων πανεπιστημίων.
Η ιστορία αυτή δείχνει ότι ακόμα και τα πιο ονομαστά αμερικανικά πανεπιστήμια,
που στη χώρα μας πολλοί είναι αυτοί που αρέσκονται να τα διαφημίζουν, δεν
μένουν αλώβητα από σκάνδαλα. Το σύστημα
εισαγωγής τους, η «αντικειμενικότητα» των εξετάσεών τους, οι υποτροφίες που
διαφημίζουν ότι δίνουν σε ταλαντούχους φοιτητές, όλα αυτά κατέρρευσαν μπροστά στη
μίζα. Δεν μας κάνει βέβαια εντύπωση… Η
λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων, σχολών, ακόμα και σχολείων στο όνομα της
«αριστείας», της ικανοποίησης των πελατών τους και φυσικά του κέρδους, που όσον
αφορά την Αμερική επεκτείνεται και στα δημόσια πανεπιστήμια (βλ. υψηλά
δίδακτρα κ.λπ.), είναι σύμφυτη με
τέτοιες πρακτικές και αντιλήψεις. Για τη συγκεκριμένη μάλιστα περίπτωση των
αμερικανικών πανεπιστημίων ισχύει αυτό που λέει ο λαός: συμβαίνει και στις…
καλύτερες οικογένειες!
Η ιστορία όμως αυτή αποδεικνύει
με τον πιο γλαφυρό τρόπο και την ταξικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος, καθώς
οι πλούσιοι έχουν πάντα τη δυνατότητα να αγοράζουν ακόμα και «εκπαίδευση» για τα
παιδιά τους.
Μ. Σάκος
