 |
Με την εκμετάλλευση
που γίνεται στο πετρέλαιο, για μια ακόμη
χρονιά τα φτωχά νοικοκυριά κινδυνεύουν
να ξεπαγιάσουν
|
Με
την έλευση του χειμώνα, προβάλλει και πάλι το φάσμα της αντιμετώπισης του κρύου
για τα λαϊκά νοικοκυριά. Στην εποχή της τεχνολογικής εξέλιξης που είμαστε ένα
τέτοιο ζήτημα θα έπρεπε να έχει λυθεί με τον πιο απλό τρόπο. Τα συμφέροντα όμως
της κεφαλαιοκρατίας και το σύστημά της το καθιστούν δυσβάσταχτο βάρος για τον
εργαζόμενο λαό.
Η τιμή του
πετρελαίου θέρμανσης παραμένει σε υψηλά επίπεδα σε σχέση με το λαϊκό εισόδημα
(1,04 ευρώ το λίτρο). Η τιμή αυτή καθορίζεται στην ουσία απ’ τα συμφέροντα του
πετρελαϊκού κεφαλαίου, που είναι άμεσα συνδεδεμένο με το εφοπλιστικό. Η υψηλή φορολογία
(24% ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας και 28% ο ειδικός φόρος κατανάλωσης ανά
λίτρο), παράγοντας που ανεβάζει και αυτός την τιμή, υπάρχει δήθεν για την
πάταξη της λαθρεμπορίας, που ενδημεί στον συγκεκριμένο τομέα. Η κύρια πηγή της λαθρεμπορίας, όμως, είναι
το φθηνό ναυτιλιακό καύσιμο, που αναμειγνύεται με το πετρέλαιο θέρμανσης. Σε
αυτήν εμπλέκεται δηλαδή το πετρελαϊκό-εφοπλιστικό κεφάλαιο. Η εκτίμηση για
το ύψος της λαθρεμπορίας ξεκινάει απ’ τα 500 εκατομμύρια ευρώ και φτάνει τα 2,5
εκατομμύρια ετησίως.
Και
από εκεί και πέρα είναι η ίδια η αναρχία της καπιταλιστικής αγοράς. Ο πρόεδρος
του Συνδέσμου Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών (των βενζινάδικων δηλαδή) είπε
ότι το σύστημα εισροών-εκροών των
πρατηρίων παραμένει «τυφλό» και άρα ανεπαρκές για την πάταξη της νοθείας. Οι αντλίες εξακολουθούν να μπορούν να είναι
«πειραγμένες». Το σύστημα ελέγχου των βυτιοφόρων οχημάτων (GPS) δεν λειτουργεί πέραν του καθιερωμένου ωραρίου. Την
περίοδο αιχμής όμως, από Οκτώβριο μέχρι Φεβρουάριο, τα βυτία δουλεύουν σχεδόν
ολημερίς. Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος άνθρωπος, τα παρανομούντα πρατήρια
βρίσκονται πάντα σε καλύτερη θέση απ’ τα νομοταγή.
Για να
προστατευτούν τα λαϊκά στρώματα απ’ τον βραχνά του κόστους της θέρμανσης, ένας
δρόμος υπάρχει: αυτός της καθιέρωσης διατίμησης σε όλα τα πετρελαιοειδή άμεσα,
με επίπεδα τιμών που να καθορίζονται απ’ τις κοινωνικές ανάγκες και όχι από τα
συμφέροντα των καπιταλιστών. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να μειωθεί και η υψηλή
τώρα φορολογία των πετρελαιοειδών. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα ευρύτερης οργανωμένης
παρέμβασης του εργατικού κινήματος να διεκδικηθεί ο εργατικός έλεγχος σε όλο το
κύκλωμα παραγωγής και διακίνησης των πετρελαιοειδών.
Σ. Κρόκος
