Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2021

ΠΡΟΣΧΗΜΑ Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΓΙΑ ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΑΡΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ

 

Να αντισταθούμε με κάθε μέσο στην αντιδημοκρατική εκτροπή!

 

Αυτή είναι η κυβερνητική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας. Πολύτιμοι
πόροι ξοδεύονται σε νέα οχήματα και νέο εξοπλισμό για την αστυνομία, στη
 δημιουργία νέων κατασταλτικών σωμάτων και σε προσλήψεις αστυνομικών...
ακριβώς επειδή η ουσία αυτής της πολιτικής είναι η πειθάρχηση και ο έλεγχο
του πληθυσμού.

Έναν χρόνο κοντεύουμε να συμπληρώσουμε από την επιβολή στη χώρα μιας άνευ προηγουμένου «υγειονομικής δικτατορίας». Μια κατάσταση που αρχικά έμοιαζε προσωρινή, με χίλια δυο προσχήματα, παλινωδίες, αντιφάσεις και τακτικές ύπνωσης και παραπλάνησης του πληθυσμού, έχει παραταθεί για δέκα και πλέον μήνες και είναι πια προφανές ότι θα τραβηχτεί απ’ τα μαλλιά όσο δεν υπάρχουν αντιδράσεις.

Πρόκειται για μια κατάσταση μακροχρόνιας συνταγματικής εκτροπής, αφού έχουν απαγορευτεί θεμελιώδη ανθρώπινα, ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, όπως: α) της ελεύθερης κυκλοφορίας, που συνέχεται άρρηκτα με την ανθρώπινη φύση και το δικαίωμα του να ορίζεις το σώμα σου (habeas corpus) και τις κοινωνικές σχέσεις σου, και β) της ελεύθερης συμμετοχής σε συλλογικές διαδικασίες (κοινωνικές, συνδικαλιστικές, πολιτικές), που αποτελεί το θεμέλιο για κάθε δημοκρατική λειτουργία.

Η παρατεταμένη αυτή κατάσταση, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία σοβαρών αντιδράσεων, οδηγεί την κυβέρνηση σε μια αυξανόμενη αποθράσυνση και επαναφέρει λογικές άλλων εποχών και καθεστώτων. Η εξουσία της αστυνομίας αναβαθμίζεται ραγδαία και η ελευθερία του λόγου (και συνακόλουθα της σκέψης) απειλείται ευθέως με ποινικές κυρώσεις, αφού, όποιος τολμήσει να αμφισβητήσει το κυρίαρχο αφήγημα περί κορωνοϊού, μπαίνει στο στόχαστρο της εισαγγελικής έρευνας. Ενδεικτικά παραδείγματα της αντιδραστικής αυτής στροφής είναι: η άρση ασυλίας βουλευτού του ΜΕΡΑ25 για έναν πολιτικό χαρακτηρισμό για την αστυνομία, η απόλυση ραδιοφωνικού παραγωγού στη Λάρισα με παρέμβαση της αστυνομίας για τον ίδιο λόγο, η έφοδος ανδρών της ΕΛ.ΑΣ. στη φοιτητική εστία Ζωγράφου (που αποτελεί και παραβίαση οικιακού ασύλου) και η επιβολή σωρείας προστίμων και ποινικών διώξεων για δήθεν «διακινδύνευση της δημόσιας υγείας», κατά όσων παραβιάζουν τα παράλογα και υπερβολικά μέτρα του λοκντάουν.

Σύμφωνα πλέον με διεθνείς συγκριτικούς πίνακες θεωρούμενων ως σοβαρών εκτιμητών (όπως το Bloomberg), η Ελλάδα κατά τους τελευταίους μήνες έχει το σκληρότερο λοκντάουν παγκοσμίως, αφού και το πρόστιμο των 300 ευρώ είναι υπέρογκο και η υποχρέωση αποστολής sms δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Γι’ αυτό και στους ίδιους πίνακες η Ελλάδα θεωρείται μια από τις χειρότερες χώρες για να ζεις εν μέσω covid.

Όσο για την αναγκαιότητα του σκληρού αυτού εγκλεισμού, υπάρχει πλέον σωρεία στοιχείων που κατατείνουν στο ότι όχι μόνο δεν αποτρέπεται σοβαρά η εξάπλωση του ιού, αλλά εν τέλει επιδεινώνεται περισσότερο η σωματική και ψυχική υγεία τόσο του γενικού πληθυσμού όσο και των ευπαθών ομάδων. Αυτό προκύπτει αβίαστα από τα απογοητευτικά αποτελέσματα σκληρών λοκντάουν όπως του Βελγίου (που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ θανάτων σε σχέση με τον πληθυσμό), της Αργεντινής, της Γαλλίας κ.λπ., αλλά και από σειρά επιστημονικών εκθέσεων έγκυρων ερευνητικών κέντρων και του ίδιου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Η αυταρχική εκτροπή με πρόσχημα τον κορωνοϊό δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, αλλά παγκόσμιο φαινόμενο. Τελείως επιγραμματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στα πλαίσια της όξυνσης των διεθνών ανταγωνισμών, όλα τα κράτη επιδιώκουν την πειθάρχηση, στρατιωτικοποίηση και κατ’ άλλη έκφραση «κινεζοποίηση» των πληθυσμών (αφού πλέον ο αναδυόμενος παίκτης που ονομάζεται Κίνα έχει το «συγκριτικό πλεονέκτημα» της αυταρχικής και συγκεντρωτικής εξουσίας, που όλοι οι ανταγωνιστές θέλουν να μιμηθούν). Παρόλα αυτά, η Ελλάδα έχει δυστυχώς γίνει βασιλικότερη του βασιλέως και διεκδικεί τα πρωτεία στην ένταση, έκταση και διάρκεια των απαγορεύσεων.

Ο ελληνικός λαός θα πρέπει λοιπόν να ξεπεράσει τον φόβο που συστηματικά του καλλιεργούν τα μονοφωνικά ΜΜΕ και να ανακτήσει τις ελευθερίες του. Ο κορωνοϊός δεν μπορεί πια να αποτελεί το άλλοθι για τη μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη φυλακή.

 

Βασίλης Παπανικολάου