Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ

 

Η «αξιοποίηση» από ιδιωτικές εταιρείες των ελάχιστων
ελεύθερων χώρων που έχουν απομείνει στην Αθήνα καταλήγει
στην ιδιοποίηση αυτών από τις εταιρείες και την απομάκρυνση
 των κατοίκων

Η δημοτική αρχή του Μπακογιάννη εφαρμόζει ένα παγκόσμιας πρωτοτυπίας πρόγραμμα, το λεγόμενο «Υιοθετώντας την πόλη μας», με το οποίο στην ουσία παραχωρεί ζωτικούς χώρους της πολύπαθης πρωτεύουσας σε ιδιώτες για την υποτιθέμενη «ανάπλασή» τους. Ένας τέτοιος «φιλεύσπλαχνος» ιδιώτης είναι η εταιρεία PRODEA INVESTMENTS, που αποφάσισε να διαθέσει 1 εκατ. ευρώ για την εκπόνηση μελέτης ανάπλασης του λόφου του Στρέφη. Επειδή όμως δεν ζούμε στον κόσμο της φαντασίας, όταν μια εταιρεία real estate δίνει χρήματα, δεν το κάνει για τίποτα άλλο παρά μόνο για το κέρδος. Ειδικά όταν η συμφωνία γίνεται με τον Μπακογιάννη, γόνο της οικογένειας Μητσοτάκη, η οποία κάθε άλλο παρά κόπτεται για το συμφέρον του ελληνικού λαού, τότε τα πράγματα δεν είναι απλά ύποπτα αλλά και αρκετά δύσοσμα.

Κατ’ αρχάς η συγκεκριμένη εταιρεία είναι μετονομασία της εταιρείας ΠΑΝΓΑΙΑ, που είχε εμπλακεί στην υπόθεση του ξεπουλήματος των ακινήτων της Εθνικής Τράπεζας το 2013, υπόθεση που είχε πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης. Τώρα δραστηριοποιείται στην εκμετάλλευση ξενοδοχείων και καταλυμάτων βραχείας διαμονής, τα γνωστά airbnb. Η εταιρεία έχει πολλά ακίνητα στην περιοχή, η οποία θεωρείται επενδυτικό φιλέτο, έκτασης 40,5 στρεμμάτων, το μεγαλύτερο που μέχρι τώρα έχει ενταχθεί στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Ας δούμε τώρα τους όρους της «υιοθεσίας». Η εταιρεία θα εκπονήσει μελέτη αξίας 1 εκατομμυρίου ευρώ, ενώ ο δήμος δεσμεύεται ότι θα εγκρίνει τις εκάστοτε μελέτες σε μόλις πέντε εργάσιμες μέρες. Επίσης, θα είναι υποχρεωμένος να αστυνομεύει τον χώρο όσο κρατούν οι εργασίες και μετά το πέρας αυτών. Δεσμεύεται επίσης να αναλάβει μέρος των εργασιών, που περιλαμβάνουν κυρίως περιφρούρηση του χώρου, τοποθέτηση καμερών ασφαλείας κ.λπ. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι μελέτες δεν περιλαμβάνουν τον χώρο με τις μπασκέτες και γύρω από αυτές, εκεί δηλαδή που υπάρχει μεγάλη επισκεψιμότητα από τους κατοίκους, αθλητικές δραστηριότητες, δραστηριότητες περιπάτου, παιχνιδιού κ.λπ. Άρα, όχι μόνο δεν τους ενδιαφέρει η ανάπλαση του χώρου με σκοπό τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων σε αυτή την πολύ πυκνοκατοικημένη περιοχή, αλλά αντίθετα κύριος σκοπός τους είναι η αρπαγή του χώρου και η εκδίωξη των κατοίκων. Κάνουν δηλαδή μια επένδυση με τα χρήματα των δημοτών για να εκμεταλλευθούν και να κερδοσκοπήσουν από τα ακίνητα της περιοχής.

Η τακτική της σκόπιμης υποβάθμισης των δημόσιων χώρων και της εμφάνισης του «φιλάνθρωπου» ιδιώτη που είναι διατεθειμένος να σώσει την κατάσταση είναι παλιά. Μόνο που τα συμφέροντα των εταιρειών real estate είναι εντελώς αντίθετα με τα συμφέροντα των κατοίκων. Συνήθως όλο αυτό καταλήγει σε αλλαγή χρήσης γης, εκτίναξη των ενοικίων και εκδίωξη των μόνιμων κατοίκων.

Ειδικά στους καιρούς που ζούμε, της πανδημίας, του αναγκαστικού εγκλεισμού, της εφαρμογής σκληρών λοκντάουν, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο όχι μόνο να διατηρηθούν οι ελεύθεροι χώροι, αλλά σε αυτούς να λειτουργήσουν η σύνδεση των ανθρώπων, η αλληλεγγύη, η ενότητα, να ζωντανέψει η έννοια της γειτονιάς.

Αυτό το ζήτημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Δεν είναι μόνο η νεοφιλελεύθερη τακτική ότι καθετί δημόσιο, χώρος, χρήματα φορολογουμένων, το δίνουμε απλόχερα στους ιδιώτες. Είναι κυρίως ιδεολογικό. Ότι δηλαδή ο φτωχός εργαζόμενος πρέπει να ζει εγκλωβισμένος στο τσιμέντο, κλεισμένος σε λίγα τετραγωνικά, χωρίς καμία δυνατότητα να έρθει σε επαφή με τη φύση, με οτιδήποτε θα τον βάλει σε μια θέση ηρεμίας, ξεκούρασης και σύνδεσης με τους γύρω του. Μας θέλουν απομονωμένους, φοβισμένους, άβουλους, σε ένα διαρκές άγχος επιβίωσης. Γι’ αυτό και επιδιώκουν να υποβαθμίζουν το περιβάλλον που ζουν οι εργαζόμενοι, αυτούς που κυρίως θέλουν να υποτάξουν. Το μίσος και η εκδικητικότητα για τον ελληνικό λαό και την εργατική τάξη είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο. Ο αγώνας για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων δεν αφορά μόνο τους κατοίκους των γύρω περιοχών αλλά όλους μας. Οι περιοχές όπου ζει η εργατική τάξη είναι οι περιοχές της ανθρωπιάς, του πολιτισμού και της άνθησης των ιδεών που θα αλλάξουν τον κόσμο.

 

Μαρία Καράβολα