Στην Ιταλία ορίστηκε νέος πρωθυπουργός από το κοινοβούλιο ο Μάριο Ντράγκι, πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μετά την απόσυρση της υποστήριξης του κόμματος του Ρέντσι προς τον τελευταίο πρωθυπουργό, τον Κόντε. Είναι ο δεύτερος ευρω-γραφειοκράτης και άνθρωπος του τραπεζικού κεφαλαίου που προωθείται ως (δοτός) «σωτήρας» της «προβληματικής» Ιταλίας. Ο πρώτος ήταν ο Μάριο Μόντι, το 2011, αλλά απέτυχε παταγωδώς.
Το ότι η Ε.Ε., με την
υποστήριξη της Confindustria (ο ιταλικός ΣΕΒ),
ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις, και τα διάφορα αστικά κόμματα απλώς πειθαρχούν στις
άνωθεν εντολές, αποδεικνύει το πού έχουν γραμμένη τη δημοκρατία η Ε.Ε. και τα
ιμπεριαλιστικά κεφάλαια που αυτή υπηρετεί. Τo 2018, ο πρόεδρος της δημοκρατίας Ματαρέλα και η Ε.Ε. είχαν
απαγορεύσει πραξικοπηματικά στην τότε κυβέρνηση συνεργασίας Λέγκα και Πέντε
Αστέρων να κάνει υπουργό Οικονομικών κάποιον που θεωρούνταν ευρωσκεπτικιστής.
Όμως, ούτε τα σημερινά αστικά
κόμματα ούτε η Confindustria εκπροσωπούν το σύνολο της ιταλικής αστικής τάξης. Πόσω
μάλλον του ιταλικού λαού. Δυνάμεις που δεν θέλουν η Ιταλία, η 7η οικονομική
δύναμη του κόσμου, να παγιωθεί ως ένα ιδιότυπο προτεκτοράτο των Βρυξελλών θα ενισχυθούν
σίγουρα. Το ζήτημα είναι, σε αυτή την επερχόμενη και αναπόφευκτη σύγκρουση με
την Ε.Ε., να μπορέσει να βγει μπροστά η ιταλική εργατική τάξη, η οποία χρειάζεται
επειγόντως μια ηγεσία.
Π.Δ.
