Ο Δημήτρης Χατζημιχελάκης ήταν γιος του Στέφανου Χατζημιχελάκη, ενός ιστορικού στελέχους του κομμουνισμού-τροτσκισμού στην Ελλάδα και γνωστού λογοτέχνη. Ο Δημήτρης Χατζημιχελάκης γεννήθηκε το 1937. Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, έγινε και αυτός μέλος της ενιαίας προδικτατορικής οργάνωσης των τροτσκιστών, του Κομμουνιστικού Διεθνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΔΚΕ). Στα λογοτεχνικά-πολιτιστικά περιοδικά που έβγαζε ο πατέρας του, και τα οποία έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην ιδεολογική κίνηση της εποχής (π.χ. «Διανοούμενος», 1962-1967), συνέβαλε αποφασιστικά, αναλαμβάνοντας μεγάλο μέρος της δουλειάς. Συμμετείχε στην αντίσταση κατά της δικτατορίας, στην οποία οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές έπαιξαν καθοριστικό ρόλο.
Παρέμεινε πιστός στις ιδέες του μαρξισμού και της κοινωνικής απελευθέρωσης της ανθρωπότητας μέχρι τέλους. Γνωρίζουμε ότι βοήθησε ποικιλοτρόπως διάφορες συλλογικές προσπάθειες, αλλά και ανθρώπους που είχαν ανάγκη.
Ήταν βαθιά ανθρωπιστής, τον συντάρασσε η βαρβαρότητα του σημερινού παρηκμασμένου κοινωνικού συστήματος, οι πόλεμοι, η εκμετάλλευση, ο σκοταδισμός. Στις συζητήσεις μας έδινε ιδιαίτερο βάρος στις αρχές του διεθνισμού, επιμένοντας ότι καμιά προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του επαναστατικού εργατικού κινήματος δεν θα έχει επιτυχία αν παραμείνει εθνικά περιχαρακωμένη. Σε αυτό μάς επηρέασε, και με δική του υποκίνηση ξεκινήσαμε την προσπάθεια για επαφές με διάφορες επαναστατικές δυνάμεις εκτός Ελλάδας.
Επίσης μας επηρέασε και σε ένα άλλο ζήτημα: στο ότι χρειάζονται νέες επεξεργασίες πάνω στα νέα ζητήματα που γεννά ο καπιταλισμός της εποχής μας και ότι δεν πρέπει να βασιζόμαστε αποκλειστικά στις θεωρητικές κατακτήσεις του παρελθόντος. Ο Δημήτρης Χατζημιχελάκης είχε εμπιστοσύνη στις νέες γενιές αγωνιστών και διανοουμένων, δεν πίστευε ότι «οι παλιοί τα ξέρουν καλύτερα» ή «τα έχουν λύσει όλα». Και αυτό το χαρακτηριστικό είναι πραγματικά σπάνιο, όπως και το ότι είχε μάθει να σκέπτεται με το δικό του μυαλό.
Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, συναισθηματικός και υποστηρικτικός, διαβασμένος και ενημερωμένος σε πολλά ζητήματα, με ευρύτερα ενδιαφέροντα. Έτσι είναι και όλη η υπέροχη οικογένειά του, τα μέλη της οποίας γνωρίζουμε από χρόνια, και στους οποίους εκφράζουμε, για μια ακόμη φορά, τα θερμότερα συλλυπητήριά μας, αλλά και τις ευχαριστίες μας που μας τιμούν με τη φιλία τους.
Η Συντακτική Επιτροπή
