Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Ο ΣΕΒ θέλει ακόμα περισσότερο μνημόνιο!

Η Αμερική ξεπέρασε την κρίση του ’29
με τεράστια δημόσια έργα (όπως το εικονιζόμενο
φράγμα Χούβερ) και πολιτικές ενίσχυσης της
ζήτησης (κεϋνσιανισμός). Για την Ελλάδα του σήμερα
ο ΣΕΒ προτείνει τα ακριβώς αντίθετα!
Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), κάνοντας έναν παραλληλισμό της τωρινής κρίσης της Ελλάδας με εκείνη των ΗΠΑ του 1929, προβάλλει τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής, που θα οδηγήσει δήθεν σε αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων, ως τη μόνη λύση για τη χώρα!
Σε έκθεσή του αναφέρει ότι η ανεργία στις ΗΠΑ από 5% το 1929 ανήλθε σε 23,6% το 1933, ενώ άρχισε σταδιακά να υποχωρεί με την μεγάλη ώθηση που έδωσαν στην οικονομία οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τον πρόεδρο Ρούζβελτ από το 1933 και μετά, με τη μαζική αύξηση της δημόσιας κατανάλωσης και των δημόσιων επενδύσεων. Στην Ελλάδα, η ανεργία από 7,8% το 2008 ανήλθε στο 27,5% το 2013 και έκτοτε διατηρείται σε σχετικά υψηλό
επίπεδο (26,4% το 2015 η επίσημη). Ο ΣΕΒ υποστηρίζει, ότι αφού η χώρα δεν έχει το δικό της νόμισμα και τα «εργαλεία οικονομικής πολιτικής» (όπως είχαν οι ΗΠΑ), που παραδόθηκαν στην Ε.Ε λόγω ευρώ, μόνη λύση είναι οι ιδιωτικές επενδύσεις και κυρίως οι ξένες. Αυτές όμως θα τις προσελκύσουμε με τη «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» (τσακίστε στη φορολογία τα λαϊκά στρώματα), την «περικοπή δαπανών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα» (αντίο υγεία και παιδεία), τη «βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος» (τσακίστε κι άλλο τις συντάξεις) και τη «διαμόρφωση μιας ανταγωνιστικής λειτουργίας της αγοράς» (μείωση μισθών και επιδομάτων, καταστρατήγηση εργατικών δικαιωμάτων και γενικά νεοφιλελεύθερες πολιτικές παντού).
Ο ΣΕΒ, δηλαδή, που υποστήριξε τα μνημόνια της λιτότητας και της ανεργίας, ενώ παραδέχεται ότι οι ΗΠΑ το ’29 έλυσαν το πρόβλημα με δημόσιες επενδύσεις, για την Ελλάδα σήμερα ζητάει ιδιωτικές επενδύσεις με μείωση συντάξεων και περιστολή του κράτους! Είναι αυτονόητο ότι οι ιδιωτικές επενδύσεις δεν μπορούν να έχουν τις διαστάσεις και το σχεδιασμό των δημόσιων επενδύσεων, ενώ πάντα κατευθύνονται εκεί που υπάρχει το μεγαλύτερο κέρδος. Αυτό, όμως, στην εποχή μας συναντάται σε χρηματοοικονομικές επενδύσεις, που δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας και στις οποίες δεν παράγονται πραγματικά προϊόντα! Όσο για το επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ασκήσει πλέον νομισματική πολιτική λόγω ευρώ, αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω να ξεμπερδέψουμε με αυτό μια και καλή, φεύγοντας από την Ευρωζώνη!


Γιάννης Τριανταφύλλου