 |
Η κυβέρνηση
προσφέρει στους ανέργους και τους
εξαθλιωμένους φιλοδώρημα εγγυημένης φτώχειας,
ενώ καταργεί όλα τα προνοιακά επιδόματα
|
Η
κυβέρνηση ετοιμάζεται σύντομα να φέρει νόμο για τη νέα μορφή του Ελάχιστου
Εγγυημένου Εισοδήματος που θα ονομάζεται πια Εισόδημα Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Το ύψος του αναμένεται να καθοριστεί στα 200-300 ευρώ μηνιαίως. Για αυτή την ελεημοσύνη είναι έτοιμοι να
κόψουν τα οικογενειακά επιδόματα που χορηγεί ο ΟΓΑ και τα επιδόματα αναπηρίας.
Έτσι
η κοινωνική αλληλεγγύη πάλι θα προκύψει από εμάς για εμάς. Ο ευρωπαϊκός και
εγχώριος καπιταλισμός συνεχίζει να διατηρεί για τον εαυτό του το δικαίωμα να
αρπάζει τον πλούτο που παράγουμε. Σε εμάς αναγνωρίζουν μόνο το δικαίωμα, με ό,τι
απομένει, να «ωφελούμαστε» από ένα είδος κοινωνικής πολιτικής, μέχρι να ορεχτούν
να τα ξανα-αρπάξουν. Η αρχή λοιπόν γίνεται με τα οικογενειακά επιδόματα και τα
επιδόματα αναπήρων. Προβλέπουμε δύο πράγματα: α) Τα συνολικά ποσά των
επιδομάτων που βοηθούν τους οικονομικά αδύναμους θα είναι πολύ μικρότερα όταν γίνουν «εγγυημένο εισόδημα». Στη
διαδρομή κάμποσα θα πάνε στα ταμεία της αστικής τάξης. Και β) ότι μετά από λίγο καιρό, νέα «ανορθολογικά» επιδόματα
θα ανακαλυφθούν μέχρι να εξαλειφθούν όλα. Τελικά θα χτυπηθούν εκείνοι που
τα έχουν περισσότερο ανάγκη, χαμηλόμισθοι του ιδιωτικού τομέα και
χαμηλοσυνταξιούχοι. Στον καπιταλισμό η κατανομή
της εξαθλίωσης παρουσιάζεται ως «εξορθολογισμός».
Δεν
παραλείπουν μάλιστα να εκφράζουν και την «ανησυχία» τους ότι εργασιακά θα οδηγηθούμε
σε αδράνεια, αφού τα 300 ευρώ μηνιαίως είναι επικίνδυνα κοντά στο βασικό μισθό.
Άρα το πιο πιθανό είναι τελικά το «εγγυημένο εισόδημα» να είναι πολύ μικρότερο και
με περισσότερα κριτήρια, ώστε να περιορίζεται η παροχή του. Έστω κι έτσι όμως,
ετήσιο εισόδημα 3.600 ευρώ αποτελεί ομολογία ότι το αστικό κράτος είναι ικανό να εγγυηθεί μόνο τη φτώχεια μας και ισοδυναμεί
με νομιμοποίηση της εξαθλίωσης. Μακροπρόθεσμα, με λογιστικές αλχημείες, το κατώφλι
του ορίου φτώχειας θα κατέβει κι άλλο, για να εκλείψει έτσι και αυτή η
ενοχλητική στατιστική από το καπιταλιστικό οικονομικό θαύμα!
Ως
εργαζόμενοι δεν θα αποδεχτούμε φαρισαϊκά φιλοδωρήματα να χαρακτηριστούν «κοινωνική
πολιτική». Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δεν μπορεί παρά να εγγυάται αξιοπρεπείς
συνθήκες ζωής! Απαιτούμε αύξηση μισθών, συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας και παράλληλα
ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, όλα αντίστοιχα προς το πραγματικό κόστος ζωής. Κανένας
«εγγυημένος» φτωχός, κανένας «εγγυημένος» εξαθλιωμένος από την αποσύνθεση του
καπιταλισμού!
Θωμάς Θαλασσινός
