Ο γαλλικός εργαζόμενος λαός αντιστέκεται ανυποχώρητα
στην αντι-ασφαλιστική «μεταρρύθμιση» του
Μακρόν
 |
Με τις αρετές που τον διακρίνουν, τόλμη,
εκρηκτικότητα, φαντασία, ενότητα,
ο γαλλικός λαός έχει φέρει για μια ακόμη φορά
σε πολύ δύσκολη θέση την
κυβέρνηση των καπιταλιστών – αλλά και όλο το ευρωπαϊκό
καπιταλιστικό οικοδόμημα
|
Έναν μεγαλειώδη
αγώνα δίνει εδώ και πάνω από έναν μήνα ο εργαζόμενος γαλλικός λαός απέναντι στα
αντι-ασφαλιστικά σχέδια της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης του Μακρόν. Πολυήμερες απεργίες, τεράστιες διαδηλώσεις,
τοπικές συγκεντρώσεις, απεργιακές περιφρουρήσεις, συγκρούσεις με την αστυνομία,
κλεισίματα δρόμων, μαζικές συνελεύσεις είναι η «κανονικότητα» της αγωνιζόμενης
εργατικής τάξης όλη αυτή την περίοδο. Και παρά το εορταστικό πνεύμα των
Χριστουγέννων, στο οποίο βασιζόταν η γαλλική κυβέρνηση για να εξασθενήσει η αγωνιστική
φλόγα, οι κινητοποιήσεις όχι μόνο συνεχίζονται αλλά έχουν ήδη αναγκάσει τον Μακρόν σε μια πρώτη υποχώρηση.
Οι σιδηροδρομικοί και οι εργαζόμενοι του μετρό βρίσκονται από τις 5
Δεκεμβρίου σε απεργία διαρκείας και αποτελούν τον πυρήνα του εργατικού
ξεσηκωμού. Πρόκειται για απεργία που ξεπερνά σε διάρκεια τις ιστορικές μεγάλες
απεργίες του αντίστοιχου κλάδου τον Μάιο του ’68 και τη δεκαετία του ’80!
Πολυήμερες απεργίες πραγματοποιούν επίσης οι
εργαζόμενοι στα διυλιστήρια, στα νοσοκομεία, οι εκπαιδευτικοί, καθώς και εργαζόμενοι
πολλών άλλων κλάδων (ενέργεια, λιμάνια, αυτοκινητοβιομηχανία κ.λπ.), μέχρι και της
Όπερας του Παρισιού. Οι απεργοί από τον χώρο του ηλεκτρισμού διακόπτουν το
ρεύμα σε δημόσια κτίρια (εκτός σχολείων και νοσοκομείων) και σε μεγάλες
εταιρείες, ενώ το συνδέουν σε λαϊκά νοικοκυριά που τους είχε κοπεί! Στον χορό
των κινητοποιήσεων έχουν μπει μαζικά και οι
δικηγόροι, οι δικαστές, οι συνταξιούχοι και οι αγρότες, ενώ οι φορτηγατζήδες προχώρησαν σε
κλεισίματα δρόμων. Δυναμικό αγωνιστικό «παρών» στις κινητοποιήσεις δίνει η νεολαία, η οποία συμμετέχει και στην
απεργιακή περιφρούρηση έξω από τα αμαξοστάσια.
Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί
πανεθνικές απεργίες και τεράστιες
διαδηλώσεις στις 5, 10, 17 Δεκεμβρίου (στις 17 οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τα 1,8
εκατομμύρια) και στις 9 Ιανουαρίου,
όπου μόνο στο Παρίσι πάνω από 350.000 πλημμύρισαν τους δρόμους. Παράλληλα, συνεχίστηκαν
και οι κινητοποιήσεις των Κίτρινων Γιλέκων,
των οποίων ο δυναμικός αγώνας εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο ενάντια στη
νεοφιλελεύθερη πολιτική του Μακρόν, έχει
παίξει σημαντικό ρόλο στην τωρινή έκρηξη του κινήματος, καθώς με τις
πρωτότυπες μεθόδους, την αποφασιστικότητα και τις λαϊκές συνελεύσεις τους προετοίμασαν
αγωνιστικά τον γαλλικό λαό για τη μάχη που δίνει τώρα.
Αυτό που βασικά πυροδότησε τον
εργατικό και λαϊκό ξεσηκωμό ήταν τα αντι-ασφαλιστικά
σχέδια της κυβέρνησης του Μακρόν, που περιλαμβάνουν ενοποιήσεις των
ασφαλιστικών καθεστώτων προς τα κάτω, κάτι που σημαίνει αύξηση των ορίων
ηλικίας συνταξιοδότησης και μικρότερες συντάξεις για μια σειρά κλάδους του
ευρύτερου δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, χτύπημα των βαρέων-ανθυγιεινών (π.χ. ενέργεια,
σιδηροδρομικοί κ.λπ.) αλλά και του ασφαλιστικού καθεστώτος επαγγελμάτων όπως οι
δικηγόροι. Το 70% του γαλλικού λαού είναι κατά της ασφαλιστικής «μεταρρύθμισης»,
ενώ η πλειονότητά του δηλώνει υπέρ των απεργιών!
Απέναντι σε αυτή τη μαζική
αντίδραση, η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτε άλλο από το να συκοφαντεί τους απεργούς
για «προνόμια», για «ομηρία» των πολιτών και άλλα τέτοια… γνωστά, καθώς και να καταστέλλει
τα συλλαλητήρια και την περιφρούρηση των απεργιών – χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τώρα η κυβέρνηση, απομονωμένη πλέον σε
σημαντικό βαθμό κοινωνικά και πολιτικά, προβαίνει σε μια πρώτη υποχώρηση,
αποσύροντας για την ώρα την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Η γαλλική
εργατική τάξη επιμένει αταλάντευτα στον αγώνα!
Ο μεγαλειώδης αυτός απεργιακός ξεσηκωμός στην καρδιά της Ευρώπης
αποτελεί ένα γεγονός τεράστιας σημασίας. Δείχνει ότι η εργατική τάξη είναι
ζωντανή. Δείχνει ότι με τόλμη, αντοχή, πίστη στον αγώνα, οργάνωση, ενότητα και
αποφασιστικότητα, μπορεί να αποκρούσει την επέλαση του κεφαλαίου. Δείχνει τον
δρόμο στους εκμεταλλευόμενους όλης της Ευρώπης. Είναι σίγουρο ότι τα κύματα
αυτής της γαλλικής αγωνιστικής παλίρροιας θα ξεπεράσουν σύντομα τα σύνορα της
χώρας.
Μ. Σάκος
