 |
Όχι, τα ΜΑΤ δεν
φυλάνε κάποιους εργοδότες από την οργή των
εργατών… Φυλάνε τους «εκπροσώπους»
των εργατών!
|
Το
συνέδριο της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας έγινε τελικά με έναν χρόνο
καθυστέρηση, μέσα σε αστυνομικό κλοιό, σε παραλιακό ξενοδοχείο της Αττικής και
με παρουσία πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης. Ενισχυμένες απ’ αυτό βγήκαν
οι κλασικές αστικές παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.
Τεράστια ευθύνη για
τη γενικότερη κατάληξη έχει ο μηχανισμός του ΠΑΜΕ, της σταλινικής
γραφειοκρατίας του Περισσού δηλαδή. Από πέρυσι ξεκίνησαν «εκστρατεία» με τη
διάλυση του συνεδρίου στην Καλαμάτα και στη Ρόδο και με «επεμβάσεις» στα
Εργατικά Κέντρα, εκμεταλλευόμενοι τις υπαρκτές απάτες που έχει στήσει διαχρονικά
η κυρίαρχη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, με τα σωματεία-φαντάσματα, τα σωματεία που
ελέγχονται πλήρως απ’ την εργοδοσία κ.λπ. Ο στόχος τους προφανώς ήταν να
κυριαρχήσουν εις βάρος της κλασικής αστικής γραφειοκρατίας. Όμως κατέληξαν να υποταχτούν σε αυτή με τον
πιο οφθαλμοφανή τρόπο. Ενώ είχαν καλέσει τα μέλη τους σε αντι-συγκέντρωση έξω
από το ξενοδοχείο, μέσα σε αυτό είχαν μια πολύ ήπια παρουσία, αφήνοντας τη
γραφειοκρατία των Παναγόπουλου-Κιουτσούκη να κυριαρχήσει πλήρως. Ένας
καχύποπτος άνθρωπος θα μπορούσε να πει ότι όλα αυτά εξυπηρέτησαν και το να
περάσουν τα αντεργατικά μέτρα (βλέπε ασφαλιστικό) χωρίς τη δυνατότητα
οργανωμένης αντίδρασης από την εργατική τάξη.
Η
μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης στάθηκε μακριά από όλα αυτά. Και αυτό
είναι λογικό, γιατί καμιά απ’ τις γραφειοκρατίες που μιλάνε στο όνομά της δεν εκπροσωπεί
πραγματικά τα συμφέροντά της. Οι εργάτες
θέλουν σωματεία μαζικά, δημοκρατικά, ανοιχτά σε όλους, ανεξαρτήτως πολιτικής
τοποθέτησης, που να μπορούν να δίνουν αποτελεσματικές μάχες. Θα αποδειχτεί
τότε ότι η ελληνική εργατική τάξη βρίσκεται πολύ πιο αριστερά και από τη ΓΣΕΕ
και από το ΠΑΜΕ και από τον καθένα.
Οι παθογένειες, με
τα σωματεία-«σφραγίδες», τους νόθους-εργοδοτικούς εκπροσώπους, την
απομαζικοποίηση, οφείλονται κατ’ αρχήν στη γενικότερη υποχώρηση του εργατικού
κινήματος. Τις εξέθρεψε και τις εκμεταλλεύεται κατά βάση η κυρίαρχη αστική
γραφειοκρατία, αλλά δεν είναι αμέτοχο και το ΠΑΜΕ. Η αναζωογόνηση του εργατικού
κινήματος θα αντιμετωπίσει αυτά τα φαινόμενα με ανοιχτές και διαφανείς
διαδικασίες. Οι πλέον τίμιοι και συνειδητοί εργάτες παλεύουν για το χτίσιμο
σωματείων μαζικών, ισχυρών, αντιπροσωπευτικών, πραγματικών οργάνων της τάξης τους,
κόντρα σε όλες τις γραφειοκρατίες που τα καπηλεύονται.
Σ. Κρόκος
