Απόφαση εξόντωσης της ΛΑΡΚΟ και των εργατών της

Οι θέσεις εργασίας στη ΛΑΡΚΟ πρέπει να σωθούν, 
όπως πρέπει να σωθεί και αυτή η άκρως στρατηγική
για τη χώρα μας βιομηχανία

 Με μια κατάπτυστη, εξοντωτική απόφαση η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κλείνει τη βιομηχανία μετάλλου ΛΑΡΚΟ και πετάει 1.080 εργάτες στον δρόμο. Οι απολύσεις δρομολογούνται μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου. Ο υποψήφιος «επενδυτής», όπως λέει η κυβέρνηση, θα κριθεί μέχρι τα μέσα Μαρτίου. Από πρώτης απόψεως φαίνεται ότι η κυβέρνηση θέλει να του παραδώσει την επιχείρηση «καθαρή» από εργαζόμενους, αφού θα μείνει μόνο ένας μικρός αριθμός για να κρατιέται το εργοστάσιο εν λειτουργία. 

Η πεποίθησή μας είναι ότι το σχέδιό τους αποσκοπεί στο να κλείσει εντελώς το εργοστάσιο και να πουληθούν μόνο τα άμεσα κερδοφόρα μεταλλεία και οι εγκαταστάσεις. Έχουν κηρυχτεί δύο διαγωνισμοί, ο πρώτος για τα μεταλλεία και τις εγκαταστάσεις σε Εύβοια, Φθιώτιδα, Βοιωτία και Καστοριά και ο δεύτερος για το εργοστάσιο στη Λάρυμνα Φθιώτιδας και τα παρακείμενα μεταλλεία. Το εργοστάσιο για να είναι βιώσιμο θέλει τεχνολογική και λειτουργική ανασυγκρότηση, πραγματική επένδυση δηλαδή. Θα βρεθεί καπιταλιστής να το κάνει; 

Η ΛΑΡΚΟ εγκαταλείφθηκε όλα αυτά τα χρόνια συστηματικά απ’ τις αστικές κυβερνήσεις, στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής της αποβιομηχάνισης και του κυρίαρχου παρασιτικού μοντέλου της μεγαλοαστικής τάξης. Παρόλο που το προϊόν που παράγει, το σιδηρονικέλιο, γνωρίζει τεράστια αύξηση ζήτησης παγκόσμια λόγω της χρησιμότητάς του στην κατασκευή συσσωρευτών ρεύματος (μπαταρίες κ.λπ.). Δεν νομίζουμε ότι  η πιο δουλική στην αστική τάξη κυβέρνηση θα αλλάξει τακτική, σε αυτήν την περίπτωση ειδικά.

Όπως και να έχει, οι ζωές και οι δουλειές 1.080 εργατών βρίσκονται σε κίνδυνο. Το κατάπτυστο σχέδιο προβλέπει ακόμα και την έξωση 300 οικογενειών εργατών απ’ τους οικισμούς της εταιρείας που βρίσκονται δίπλα στο εργοστάσιο. Όσοι απ’ τους απολυμένους δεν βρουν δουλειά θα μπουν για μικρό χρονικό διάστημα σε πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ.

Ο αγώνας των εργαζόμενων της ΛΑΡΚΟ είναι αγώνας για όλη την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό. Ο μόνος δρόμος για να σωθεί η βιομηχανία και μαζί της οι ζωές των εργατών είναι να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους την κατάσταση και η επιχείρηση να μπει κάτω από δημόσιο έλεγχο. Αλλά γι’ αυτό χρειάζονται οι πλέον αποφασιστικές μορφές πάλης και η οργανωμένη παρέμβαση όλου του εργατικού κινήματος.

 

Σ. Κρόκος