Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ

Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)

1)    Ένας φοβερός καπιταλισμός

(Σημ. της σύναξης: το απόσπασμα αυτό  γράφτηκε από τον Γιάννη Βερούχη πριν από 20 χρόνια. Εμείς οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές προειδοποιούσαμε από τότε ότι: οι αθρόες κρατικές επιδοτήσεις προς τους καπιταλιστές θα οδηγούσαν σε μια ανεξέλεγκτη διόγκωση του δημοσίου χρέους.)

…Λίγοι ξέρουν τον «σοσιαλιστικό « «αναπτυξιακό νόμο» του ’82 περί «αντιμετωπίσεως της ανεργίας», και αυτοί που τον ξέρουν σιωπούν. Με αυτόν τον πρωτοφανή νόμο, όλες οι καπιταλιστικές επενδύσεις επιχορηγούνται από το κράτος από 20% ως και 80%, από κεφάλαια μεγάλων κρατικών δανείων, κυρίως από το εξωτερικό αλλά και το εσωτερικό, το λεγόμενο «δημόσιο χρέος», του οποίου η εξόφληση, καθώς και οι τόκοι, έχουν χρεωθεί στον εργαζόμενο ελληνικό λαό, που είναι υποθηκευμένο το μέλλον του, και ακόμα και των επερχόμενων γενεών του. Και η ανεργία φυσικά δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε. Όσο για το δημόσιο χρέος, αυτό ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 31 τρισεκατομμυρίων 159 δισεκατομμυρίων δραχμών. Και μόνο οι τόκοι των τεραστίων αυτών δανεικών κεφαλαίων, που παραχωρήθηκαν δωρεάν στην αστική τάξη, το 1996 θα είναι 3 τρισεκατομμύρια 355 δισεκατομμύρια δραχμές. Και σε κάθε δύο δραχμές που πληρώνουν οι φορολογούμενοι σε άμεσους και έμμεσους φόρους, η μία δραχμή διατίθεται για την πληρωμή αυτών των τόκων. Για να αντιληφθούμε το ύψος αυτού του «δημόσιου χρέους» αυτών των 31 τρισεκατομμυρίων, πρέπει να κατανοήσουμε ότι σε κάθε φορολογούμενο νοικοκυριό αντιστοιχούν περίπου 9 εκατομμύρια δραχμές (Το Βήμα, 3/12/95).

Αν κάνουμε  δε την υποθετική σκέψη ότι ολόκληρο το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της χώρας για το 1994 διετίθετο για την εξόφληση των δανείων αυτών, και πάλι θα έμενε χρέος 6 τρισεκατομμυρίων δραχμών (Ελευθεροτυπία, 15/12/95).

Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που έφτιαξε αυτόν το νόμο, ως παλαιός και σημερινός εκπρόσωπος των συμφερόντων της αστικής τάξης, φορτώνει την εξόφληση και των δανείων και των τόκων του «δημόσιου χρέους» που εισέπραξε η αστική τάξη πάνω στον εργαζόμενο ελληνικό λαό διαμέσου του προϋπολογισμού του 1996. Με την αύξηση τω έμμεσων φόρων κατά 17%, με την ουσιαστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, και την περικοπή των κρατικών κοινωνικών δαπανών, δηλαδή των συντάξεων των απομάχων εργαζομένων, της δημόσιας υγείας και της παιδείας.

Αυτός ο φοβερός «αναπτυξιακός» νόμος εξακολουθεί να λειτουργεί, και στο δεύτερο εξάμηνο του 1995 εμπίπτουν στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου: Στην Αττική επενδύσεις 130 δις. Δραχμές, με κρατική επιχορήγηση (χάρισμα) 50 δις δραχμές, και στην υπόλοιπη Ελλάδα επενδύσεις 400 δις δραχμές, με επιχορηγήσεις (χάρισμα) 100 δις δραχμές (Το Βήμα, 6/12/95).

Και αυτήν τη ληστρική ιστορία την ξέρουν όλα τα κόμματα της Βουλής. Και η ΓΣΕΕ και πολλοί άλλοι, και όλοι σιωπούν, σκύβοντας ευλαβικά το κεφάλι μπροστά στην «εθνική ανάπτυξη». Δηλαδή, τη ληστεία του ελληνικού λαού από την ελληνική αστική τάξη.

Η κατάργηση αυτού του φοβερού αντεργατικού και αντιλαϊκού νόμου πρέπει να συμπεριληφθεί στα βασικά αιτήματα το ελληνικού εργατικού κινήματος, καθώς και ότι η εξόφληση του «δημόσιου χρέους» και των τόκων του πρέπει να επιβαρύνει αποκλειστικά και μόνο τους καπιταλιστές που επιχορηγήθηκαν από το κράτος.

Γράφτηκε το Ιανουάριο του 1996

2)    Το «αλκοτέστ» των τροτσκιστών

Ο πολέμαρχος επαναστάτης μαρξιστής και 

οργανωτής και αρχηγός του Κόκκινου, 

Λέοντας Τρότσκυ

●Στη σημερινή εποχή της ηθικής και πνευματικής καταρράκωσης, η ηρωική ζωή και η επαλήθευση των ιδεών του Λέοντα Τρότσκυ, έγιναν πόλος συμπαθείας ως και θαυμασμού για αρκετούς νέους ανθρώπους: Με μια ποικιλία πολιτικών κυρίως κριτηρίων, που δεν απουσιάζουν όμως σε μερικούς εντελώς, και τα κριτήρια της γνωστής μόδας.

▬ Και επειδή παρατηρούμε ένα ολόκληρο πλέγμα ομάδων ή οργανώσεων που πιστεύουν, ή αυταπατώνται ότι πιστεύουν στον Τρότσκυ, ή ακόμα παριστάνουν τους οπαδούς του: Οδηγηθήκαμε στην αναγκαιότητα της διατύπωσης ενός απλούστατου και αποτελεσματικότατου πολιτικού τεστ διάγνωσης όλων αυτών, για να σχηματίσουμε μια δική μας υπεύθυνη και βέβαιη γνώμη για τον τροτσκισμό του καθενός εξ αυτών.

Και αναζητήσαμε ένα τεστ αποτελεσματική διάγνωσης, όπως το «αλκοτέστ» που αποκαλύπτει τους υποψήφιους δολοφόνους που οδηγούν μεθυσμένοι…!

Και τώρα το δικό μας πολιτικό τεστ πάνω στην υποτιθέμενη πολιτική ομάδα «Α».

●Πρώτον: Ο ελληνικός σταλινισμός δολοφόνησε περί τους 100 κομμουνιστές επαναστάτες, που όλοι τους ήταν από τους αγωνιστικότερους τροτσκιστές. Τότε ο Σταλινισμός τους συκοφάντησε σαν προδότες, και μετά τον πόλεμο διέγραψε από την ιστορία όχι μόνο όλα τα εγκλήματά του, αλλά επιχείρησε ανεπιτυχώς να διαγράψει τους τροτσκιστές που αυτός είχε δολοφονήσει, ακόμα και από την ιστορία των ίδιων των τροτσκιστών…

Και τώρα ρωτάμε τα άτομα της πολιτικής ομάδας «Α», που οπωσδήποτε γνωρίζουν γι’ αυτά τα σταλινικά εγκλήματα.

Καταδίκασαν ποτέ τους σταλινικούς δολοφόνους γι’ αυτά τα εγκλήματα; Και υπερασπίστηκαν ποτέ τους την επαναστατική μνήμη αυτών των δολοφονημένων τροτσκιστών συντρόφων μας; Και τους ρωτάμε, διότι εάν δεν το έκαναν και εσιώπησαν… τότε δεν είναι τροτσκιστές…

●Δεύτερον: Στην δικτατορία των συνταγματαρχών-εφοπλιστών του 1967, οι Έλληνες τροτσκιστές σήκωσαν κυριολεκτικά το κύριο βάρος της αντίστασης εναντίον της. Και καταδιώχθηκαν με φοβερά βασανιστήρια, φυλακίσεις, εξορίες, και επικηρύξεις με σημαντικές χρηματικές αμοιβές, και συκοφαντήθηκαν σαν τερατώδεις εγκληματίες.

Και τώρα ρωτάμε αυτά τα άτομα της πολιτικής ομάδας «Α». Επρόβαλαν ποτέ τους αυτόν τον ηρωικό, ριψοκίνδυνο και πεισματικό αγώνα των Ελλήνων τροτσκιστών; Διότι εάν εσιώπησαν, ασφαλώς δεν είναι τροτσκιστές…

●Τρίτον… Οι Έλληνες τροτσκιστές –σε μια μοναδική παγκόσμια περίπτωση- είναι αυτοί που πιστεύοντας στην επικαιρότητα του «Μεταβατικού Προγράμματος της Τετάρτης Διεθνούς» του Λέοντα Τρότσκυ, επεχείρησαν να το αποδείξουν έμπρακτα. Και το επέτυχαν με μια απεργία 2.500 χιλιάδων Λιθογράφων εργατών και συνεχούς διάρκειας 3 μηνών την οποία αυτοί οργάνωσαν και διεύθυναν. Και από την οποία κερδήθηκαν για πρώτη φορά για την ελληνική εργατική τάξη, η πενθήμερη 40ωρη εβδομαδιαία εργασία και ο τιμαριθμικός μισθός.

Και τώρα ρωτάμε τα άτομα αυτής της ομάδας «Α». επρόβαλαν ποτέ τους αυτόν τον υπέροχο προλεταριακό αγώνα των Ελλήνων μαθητών του Λέοντα Τρότσκυ; Διότι εάν εσιώπησαν, οπωσδήποτε δεν είναι Τροτσκιστές.

●Αυτό το επιλεγόμενο «Αλκοτέστ» των τροτσκιστών που αποδείχθηκε χρησιμότατο σε μας,  έχει ένα και μόνο σκοπό. Την αποκάλυψη τού εάν μια ομάδα που επικαλείται τον Τρότσκυ, αποτελείται από τροτσκιστές ή όχι.

▬ Όσο για τις θυσίες των τροτσκιστών και τα σχέδια και την διεξαγωγή των αγώνων τους, έχουμε λόγους να είμαστε γνώστες…

Γράφτηκε τον Ιούλιο του 2008

3)    Εμείς οι εργάτες

●Σήμερα να πούμε για το τι χρειαζόμαστε και από πού ν’ αρχίσουμε.

▬ Πρώτον: Για να πάψουμε εμείς οι εργάτες και η εργατική τάξη μας να είμαστε οι σύγχρονοι δούλοι του κεφαλαίο, πρέπει να αφυπνιστούμε και να θέλουμε να παλέψουμε για ν’ αλλάξουμε το κοινωνικό σύστημα, και επίσης να διαθέτουμε μια ηγεσία: Δηλαδή ένα επαναστατικό κόμμα.

Σήμερα απέχουμε πολύ από το να είμαστε αφυπνισμένοι, και η ηγεσία δεν έχει ακόμα συγκροτηθεί. Θα γίνουν όμως κι αυτά.

▬ Δεύτερον: Για να μπορέσουμε όμως να υπερασπιστούμε την πικρή ζωή μας έστω και σαν δούλοι του κεφαλαίου, πρέπει να διαθέτουμε εργατικά σωματεία.

Τα σωματεία είναι για να είμαστε ενωμένοι και να μπορούμε να παλεύουμε όλοι μαζί για τα συμφέροντά μας.

Αυτό όμως δεν το ξέρουμε μόνο εμείς αλλά το ξέρουν και οι εκμεταλλευτές δουλοκτήτες μας, που έχουν φροντίσει να κρατάνε αυτοί τα σωματεία μας, διαμέσου διεφθαρμένων πολιτικών κομμάτων –με διάφορες απατηλές ταμπέλες- που είναι πολιτικά στην υπηρεσία τους.

Τα σωματεία όμως ανήκουν δικαιωματικά σε μας, και πρέπει εμείς οι εργάτες να πάμε στα σωματεία μας και να τους τα πάρουμε: Χωρίς φυσικά να τους προειδοποιήσουμε για τους σκοπούς μας…

▬ Τρίτον: Παράλληλα όμως, πιάνουμε το νερό από την πηγή του. Και οργανωνόμαστε στους τόπους εργασίας, σε εργατικές ομάδες ή εργατικές επιτροπές μέσα στο στόμα του δράκου: Γι’ αυτό και αυτές είναι απόλυτα μυστικές.

Συγκροτούμε μια επιτροπή από τους πιο έμπιστους, σοβαρούς, σκεπτόμενους, ηθικού, και ψύχραιμους συναδέλφους μας, και διευρύνουμε τις σχέσεις μας μέσα σε όλο το προσωπικό.

Και όπως συνήθως ο εργοδότης, περνάει τα σχέδιά του διαμέσου του αφανούς δικτύου των ανθρώπων του, των «αθώων» συζητήσεων της διοικητικής ιεραρχίας του και των ευνοουμένων του και των ρουφιάνων του:  Έτσι και η εργατική επιτροπή περνάει τα δικά της σχέδια διαμέσου του δικού της αφανούς δικτύου της. Το σταδιακό ανέβασμα των ειδικών μορφών της πάλης, όπως και της «βουβής» επιρροής της επιτροπής μέσα στο προσωπικό, εντάσσεται σε μια φυσική πορεία, όπου η παραπλάνηση και ο αιφνιδιασμός του αντιπάλου είναι βασικά στοιχεία της τακτικής.

Με τις εργατικές επιτροπές θα διευκολυνθεί και το πέρασμα εργατικών σωματείων σε τίμια εργατικά χέρια. Αλλά ιδιαίτερα οι επιτροπές είναι μια μορφή οργάνωσης μέσα στο ίδιο το σώμα  της εργατικής τάξης, κατά την φάση της αποδιοργάνωσης, της ατομικοποίησης, και της τρομοκρατίας και του φόβου, μέσα στους χώρους εργασίας.

Γράφτηκε τον Ιανουάριο του 2008

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ

Συνεχίζουμε, με αναδημοσίευση παλιών κομματιών (που διατηρούν όλη την επικαιρότητα και την πολιτική σημασία), τη σπουδαία αυτή στήλη, που έγραφε ο αλησμόνητος σύντροφος, δάσκαλος και ηγέτης Γιάννης Βερούχης από τον Ιανουάριο του 1996.