 |
Η Ε.Ε. χτίζει πύργους πάνω στην άμμο, γι’ αυτό και κάθε
χώρα που θα την εγκαταλείπει –όπως η Βρετανία– θα
ενισχύει τις προοπτικές της
|
Έχουν περάσει επτά μήνες από το
δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου στη Βρετανία, που οδήγησε στο Brexit, και ακόμα θυμόμαστε τα σχόλια και τις απόψεις κάποιων
που υποστήριζαν λίγο πολύ ότι ήρθε το τέλος της Βρετανίας, αλλά και ολόκληρου
του κόσμου! Τι έχει συμβεί όμως πραγματικά από τότε μέχρι σήμερα;
Κατ’ αρχάς, η βύθιση της λίρας στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 31 ετών έχει
καταστήσει φθηνότερα και ανταγωνιστικότερα τα βρετανικά προϊόντα και υπηρεσίες,
ενισχύοντας σημαντικά τις βρετανικές εξαγωγές προς ΗΠΑ, Ευρώπη, τις
σκανδιναβικές χώρες, τη Μέση Ανατολή και την Ασία. Δεν είναι τυχαίο ότι στο
υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 2,5 ετών αυξήθηκε τον Δεκέμβριο ο
μεταποιητικός κλάδος στη Βρετανία, δεχόμενος
ώθηση από τις νέες παραγγελίες, τόσο από το εξωτερικό όσο και από την εγχώρια
αγορά.
Για το 2016, η Βρετανία αναμένεται
να εμφανίσει ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 2%, έναν από τους καλύτερους μεταξύ
των ανεπτυγμένων οικονομιών του πλανήτη, ενώ στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2005
διατηρείται η ανεργία, 4,8%, με το ύψος των μισθών ενισχυμένο κατά 2,6%.
Και ενώ από το 2010 οι κυβερνήσεις
ακολουθούσαν «σφιχτή» δημοσιονομική πολιτική, με περικοπές και κατάργηση
βασικών υπηρεσιών, στοχεύοντας στον μηδενισμό του ελλείμματος έως το 2018, το
Βrexit προκάλεσε αλλαγή πλεύσης. Ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας,
καταθέτοντας τον προϋπολογισμό για το 2017, είπε ότι η διαρκής λιτότητα που
επικρατεί σε όλη την Ευρώπη αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη και ότι η Βρετανία θα δώσει έμφαση στις δημόσιες
επενδύσεις σε περιοχές που έχει πλήξει η αποβιομηχάνιση. Εξήγγειλε,
μάλιστα, έργα υποδομής 30 δισ. λιρών, διατήρηση της αύξησης της κρατικής
σύνταξης κατά 2,5%, μείωση του εταιρικού φόρου από 20% σε 17%, 2 δισ. λίρες ετησίως
για την έρευνα και επιπλέον κονδύλια για την ανάπτυξη των δικτύων επικοινωνίας.
Η βρετανική άρχουσα τάξη επιδιώκει να κρατήσει ανοιχτή την ευρωπαϊκή αγορά
για τα βρετανικά προϊόντα αλλά μακριά τα μεταναστευτικά ρεύματα. Η δική μας
εκτίμηση είναι ότι, με την κρίση της Ε.Ε. να επιδεινώνεται, η Βρετανία θα είναι
αυτή που θα επιβάλει τους όρους του «διαζυγίου» και όχι η Ε.Ε., όπως
υποστήριζαν οι πιο αντιδραστικοί-μνημονιακοί κύκλοι στη χώρα μας.
Γιάννης Τριανταφύλλου
