«Ο
καπιταλισμός σαν παγκόσμιο σύστημα
ιστορικά έχει φάει τα ψωμιά του. Σταμάτησε
να εκπληρώνει την ιστορική του αποστολή:
την ανύψωση του επιπέδου της ανθρώπινης
δύναμης και του ανθρώπινου πλούτου. Η
ανθρωπότητα δεν μπορεί να λιμνάζει πάνω
στο κεφαλόσκαλο που έχει φτιάξει. Μονάχα
μια δυνατή ανύψωση των παραγωγικών
δυνάμεων και μια οργάνωση σωστή,
σχεδιασμένη, δηλαδή σοσιαλιστική, στην
παραγωγή και τη διανομή, μπορεί να
εξασφαλίσει στους ανθρώπους –σ’ όλους
τους ανθρώπους– ένα αξιοπρεπές επίπεδο
ζωής».
«Στη
σοσιαλιστική κοινωνία, ο άνθρωπος δεν
θα ’ναι υποχρεωμένος πια ν’ αφιερώνει
το κυριότερο μέρος της ζωής του για τη
φυσική εργασία… Δεν θα εξαρτάται πια
από τους νόμους της αγοράς, δηλαδή από
τις τυφλές και σκοτεινές δυνάμεις που
στέκονται πίσω από τη ράχη του. Θα χτίσει
ελεύθερα την οικονομία του, δηλαδή
σύμφωνα μ’ ένα σχέδιο, με τον μπούσουλα
στο χέρι».
«Η
Οκτωβριανή Επανάσταση» («Διάλεξη της
Κοπεγχάγης»), 1932
