 |
Η γερμανική οικονομία εμφανίζεται ισχυρή, όμως ένα
μεγάλο μέρος του
γερμανικού λαού βιώνει αυξανόμενη
φτώχεια και ανασφάλεια
|
Η διεθνής δημόσια
εικόνα της Γερμανίας είναι αυτή μιας πλούσιας χώρας, όπου υπάρχει εύκολη
πρόσβαση σε καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Μια έκθεση όμως του γερμανικού
υπουργείου Εργασίας, που δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί, το περιεχόμενο της οποίας όμως
περιήλθε σε γνώση του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς, έρχεται να ανατρέψει την
εικόνα αυτή.
Σύμφωνα λοιπόν
με την έκθεση, από το 1995 ως το 2015 το
40% του εργατικού δυναμικού με τις χαμηλότερες αμοιβές είδε το ακαθάριστο ωρομίσθιό
του να μειώνεται 4%-7% σε πραγματικές τιμές! Παράλληλα, μια μελέτη του
Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας Λάιμπνιτς RWI έδειξε πως, από τα 41,5 εκατ.
εργαζομένων, τα 7,5 εκατ. εργάζονται σε
θέσεις με πολύ χαμηλές αμοιβές, που είναι γνωστές στη Γερμανία ως «μίνι
δουλειές». Κερδίζουν έως 450 ευρώ τον μήνα, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, με
συμβάσεις ορισμένου χρόνου που ανανεώνονται –ή όχι– κάθε έξι μήνες και με τις
οποίες ο εργοδότης διατηρεί
ένα ευέλικτο εργατικό δυναμικό (τους καλεί να δουλέψουν απλά όποτε
θέλει) βάζοντας τους εργαζόμενους σε μια ιδιαίτερα επισφαλή κατάσταση.
Και ενώ η
φτώχεια θεωρούν πολλοί ότι είναι κάτι άγνωστο στη Γερμανία, ενδεικτικό είναι
ότι ένα ποσοστό 15%-21% των παιδιών υπολογίζεται ότι είναι αντιμέτωπα με την
απειλή της φτώχειας. Αλλά και οι ίδιοι οι Γερμανοί εμφανίζονται δημόσια
διχασμένοι στο θέμα της οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας, όπως κατέδειξε
μια δημοσκόπηση της DeutschlandTrend, με σχεδόν έναν στους δύο να θεωρεί ότι υπάρχει μεγάλη και αυξανόμενη ανισότητα
στη γερμανική κοινωνία.
Η Γερμανία αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα
πλούσιας χώρας με άνιση κατανομή του πλούτου που παράγεται στον πληθυσμό. Και
εδώ οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Ο Μάρτιν Σουλτς, ο υποψήφιος του SPD
για την καγκελαρία, μπορεί να υπόσχεται να πάρει πίσω τις «μεταρρυθμίσεις» του
Σρέντερ στην αγορά εργασίας και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που έπληξαν
τους φτωχότερους, ωστόσο ξέρουμε καλά ότι και αυτός εκπροσωπεί συμφέροντα μιας
μερίδας του γερμανικού κεφαλαίου και φυσικά τη γραφειοκρατία της Ε.Ε., ως πρώην
πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου. Οι μόνοι που πραγματικά μπορούν να το κάνουν πράξη αυτό με τους αγώνες
τους, είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, δηλαδή οι Γερμανοί εργαζόμενοι!
Γιάννης Τριανταφύλλου
