ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ, ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Αναγκαία και εφικτή η φιλία με τον σλαβομακεδόνικο λαό

Η νέα, σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στα Σκόπια 

προσπαθεί να φέρει κοντά Αλβανούς και Σλαβομακεδόνες, 

ενώ έχει κάνει κινήσεις καλής θέλησης προς την Ελλάδα

Η ανισομερής οικονομική ανάπτυξη της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας δημιούργησε τον πλούσιο βορρά και τον φτωχό νότο. Αυτές οι οικονομικές διαφορές, παράλληλα με τις πολιτισμικές διαφορές, και τις γενικότερες εξελίξεις σε όλη την Ανατολική Ευρώπη, οδήγησαν
στην άνοδο του εθνικισμού, στον εμφύλιο πόλεμο και στην εθνοκάθαρση, με τελική έκβαση τη διάλυση της χώρας. Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας άφησε πίσω μια σειρά από κρατίδια, που κληρονόμησαν εκτός από τα οικονομικά-κοινωνικά προβλήματα και τα εθνικά.

Η πολιτική που ακολούθησε ο ελληνικός καπιταλισμός, ισχυροποιημένος μέσα από την κάλυψη της Ε.Ε., ήταν η υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης των Βαλκανίων, με οικονομική διείσδυση στα κράτη αυτά αλλά και άνοιγμα των συνόρων για την είσοδο στην Ελλάδα φθηνών εργατικών χεριών.

Στο πλαίσιο αυτής της αρπακτικής και τυχοδιωκτικής πολιτικής, και με αφορμή το θέμα της ονομασίας, ο ελληνικός καπιταλισμός απομόνωσε το κράτος των Σλαβομακεδόνων, με αποτέλεσμα το οικονομικό πνίξιμό του. Μια σειρά από συμφέροντα άλλων αστικών τάξεων, ευρωπαϊκών και μη, και η οικονομική δυσπραγία που επέφερε η απομόνωση, ξύπνησαν τις εθνικιστικές τάσεις του αλβανικού αλλά και του σλαβικού στοιχείου, τροφοδοτώντας παράλληλα τον μεγαλοϊδεατισμό τόσο της αλβανικής όσο και της βουλγαρικής αστικής τάξης. Η τελευταία ιστορικά θεωρεί τους Σλαβομακεδόνες ως Βούλγαρους.

Οι κάτοικοι αυτού του κρατιδίου κατοικούν σ’ αυτή την περιοχή, στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας, από τον 6ο αιώνα μ.Χ. Ήταν επόμενο η αναγκαιότητα εθνικού προσδιορισμού αυτού του ολιγάριθμου πληθυσμού να τους οδηγήσει στη διαμόρφωση μιας μακεδονικής εθνικής συνείδησης. Φυσικά, οι Αλβανοί των Σκοπίων έχουν αλβανική εθνική συνείδηση και υπάρχουν και λίγοι κάτοικοι με ελληνική εθνική συνείδηση.

Παρόλο που γνωρίζουμε πως αυτά τα κρατίδια είναι θνησιγενή, η απομόνωση που επέβαλε ο ελληνικός καπιταλισμός δεν κάνει τίποτα άλλο από το να τροφοδοτεί τον αλβανικό και τον βουλγαρικό μεγαλοϊδεατισμό, μην αφήνοντας περιθώρια για επιβίωση και ενότητα αυτού του κράτους.

Ο διαμελισμός του, παρά τις απόψεις ορισμένων εθνικιστικών ελληνικών κύκλων (ότι μέσα από αυτή τη διάλυση θα ωφεληθεί η Ελλάδα, προσαρτώντας εδάφη, κάτι πέρα για πέρα αντιδραστικό αλλά και ουτοπικό) θα ήταν ολότελα αρνητική εξέλιξη, γιατί στην πραγματικότητα θα έχει ξεκινήσει η υλοποίηση της Μεγάλης Αλβανίας και της Μεγάλης Βουλγαρίας.

Δεν πρέπει να χαθεί η σημερινή ευκαιρία ώστε να εξευρεθεί μια λύση για το όνομα. Μια λύση που να σέβεται το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού αυτού του λαού αλλά και να βοηθά στη συμβίωση των δύο λαών. Ήδη μπροστά στον κίνδυνο διάλυσης του κράτους, η σημερινή κυβέρνηση της ΠΓΔΜ έκανε κάποιες σοβαρές κινήσεις καλής θέλησης. Από τη μια αναγνώρισαν επίσημα ότι η καταγωγή τους είναι σλαβική, από την άλλη ξεκίνησε η αποκαθήλωση όλων αυτών των αγαλμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου κ.λπ.

Οι εθνικιστικές φωνές στην Ελλάδα ζητούν τη διάλυση του κρατιδίου αυτού, μη σκεπτόμενοι τις συνέπειες αυτής της διάλυσης. Το συμφέρον της ελληνικής εργατικής τάξης είναι η ανάπτυξη αδερφικών σχέσεων με τις εργατικές τάξεις των γειτονικών χωρών. Σ’ έναν πόλεμο, είτε οικονομικό είτε με όπλα, οι μόνοι που βλάπτονται είναι οι εργατικές τάξεις αυτών των χωρών.

Μεγάλο κομμάτι του λαού που ζει στην ΠΓΔΜ είναι απόγονοι αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης κατά των χιτλερικών. Και στη Σερβία και στην Αλβανία και στη Βουλγαρία υπάρχουν ισχυρές κομμουνιστικές και αντιφασιστικές παραδόσεις. Αυτή η ιστορική μνήμη είναι απαραίτητο να επανέλθει στο προσκήνιο, ενώνοντας τις εργατικές τάξεις των χωρών αυτών για να διεκδικήσουν ένα μέλλον αδερφικό και σοσιαλιστικό, ένα μέλλον αυτοδιάθεσης εθνικής και κοινωνικής.

Χρήστος Χατζής