 |
Η φοιτητική νεολαία δεν μπορεί να
παραμένει άλλο απαθής·
το μνημονιακό σύστημα, με πρωτοπορία τη νεοφιλελεύθερη
δεξιά, προωθεί το πανεπιστήμιο-επιχείρηση για λίγους
|
Με αφορμή το νομοσχέδιο της
κυβέρνησης για τα μεταπτυχιακά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκος
Μητσοτάκης, ασκώντας κριτική, δήλωσε ότι τα μεταπτυχιακά θα πρέπει να είναι
άμεσα συνδεδεμένα με την «αγορά», ότι το ύψος των διδάκτρων τους θα πρέπει να
ορίζεται από το ίδιο το μεταπτυχιακό –ώστε να είναι «ανταγωνιστικά»–, καθώς και
θα πρέπει να γίνουν συμβάσεις ανάμεσα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα και επιχειρήσεις.
Δηλαδή, με λίγα λόγια διακήρυξε ότι η τριτοβάθμια
εκπαίδευση θα πρέπει να λειτουργεί προς όφελος των εταιρειών και της
κερδοφορίας τους και ότι τα μεταπτυχιακά θα πρέπει να είναι για τους λίγους που
έχουν να πληρώσουν.
Η άμεση εμπλοκή των κάθε είδους επιχειρήσεων
στα πανεπιστήμια, που ευαγγελίζεται ο Μητσοτάκης, θα αλλάξει άρδην τη
φυσιογνωμία και τη λειτουργία τους. Οι εταιρείες θα καθορίζουν τα προγράμματα
σπουδών των πανεπιστημίων, τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά τους, προκειμένου
να ικανοποιούν τις δικές τους απαιτήσεις, ενώ στη διοίκησή τους θα συμμετέχουν
επιχειρηματίες. Η προαγωγή της γνώσης,
της καινοτομίας και της έρευνας προς όφελος των κοινωνικών αναγκών και των
αναγκών της χώρας, η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, θα υποβαθμιστούν πλήρως ή θα
εξαφανιστούν. Ακόμα, οι κοινωνικές και ανθρωπιστικές σπουδές
(κοινωνιολογία, φιλοσοφία κ.λπ.) θα οδηγηθούν σε συρρίκνωση, καθώς δεν σχετίζονται
με τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Παράλληλα, η νεοφιλελεύθερη ΝΔ ζητά
και τα ίδια τα πανεπιστήμια να λειτουργήσουν
ως επιχειρήσεις: με λογική «ανταγωνιστικότητας», δίδακτρα, φοιτητές-πελάτες
κ.λπ. – με άμεσες συνέπειες να κλείσουν τμήματα και να οξυνθούν οι ταξικοί
φραγμοί. Ενώ, στην ίδια λογική, απαιτεί φυσικά την ίδρυση και ιδιωτικών
πανεπιστημίων.
Αυτή η πολιτική του Μητσοτάκη και του κόμματός του που ενθαρρύνεται από
τα μνημόνια που εφαρμόζει και η παρούσα κυβέρνηση αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για
τη δημόσια πανεπιστημιακή εκπαίδευση και απαιτεί επαγρύπνηση. Δείχνει όμως και
την απίστευτη θρασύτητά τους να λένε ότι έτσι θα έλθει η «αναβάθμιση» της
εκπαίδευσης και η «ανάπτυξη» της οικονομίας και την ίδια στιγμή να υποστηρίζουν
με φανατισμό τα πιο βάρβαρα μέτρα (αποθέωση της φθηνής και ανειδίκευτης
εργασίας, άγριες περικοπές, λιτότητα, μη παραγωγική ανάπτυξη κ.λπ.) που οδηγούν
τη χώρα και τον λαό της στην τριτοκοσμοποίηση.
Μ. Σάκος
